:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Gece olunca baslar benim cehennemim. Gün gider ve sensizliGim gelir. Uyku uzak bir adadir ve ben hiç yüzme bilmem. Beynimin hatirlama özelliGi sabaha kadar çalisir. Sana dair anilarimi geceye yayarim. Yüz ekleyemediGim bir ses dolasir beynimde. Sabaha doGru anlarim senin sesindir o. Gözleri açik görülen bir rüyasindir. Tüm gece bir hayal bulutu gibi dolasirsin odamda. YaGmur olup yaGmazsin sabaha kadar.
Gecenin her dakikasini bilirim ben. Gökyüzünün her saati, her rengi ezberimdedir.
Mevsimler deGisir, gecelerim deGismez benim. Sen aklimda oldukça uyku hep uzak bir adadir, sensizlikle birlikte gelir cehennemim. Saat kavrami yoktur sensiz gecelerde. Önemli olan sana kaç olduGu ve seni kaç geçtiGidir. ?Bir hastanin sabahi beklemesi gibi beklerim? sabahi.

Önce gözlerim hisseder sensizliGi... Dünyanin en güzel görüntüsünün görüs açisi içinde olmadiGini anladiGi an, sensizliGin hüznü çöker göz kapaklarima.

Göz kapaklarim hüzünle aGirlasir, yavas yavas kisilir ama kapanmaz, kapanamaz. Sonra ellerim anlar, ellerimin soGukluGunu odanin sicakliGi isitmaya baslayinca sensizliGim tescillenmis olur. Kalbim ise en aGir ve en yoGun yasayandir sensizliGi...

Bir bulutun yaGmur damlalarini biriktirmesi gibi biriktiririm seni içimde. Kalbin, kalbim olur sabaha doGru. UyuduGunu, uyandiGini hissederim. Kalbin olurum ama kalbinin duvarlari kalindir kiramam, kalbinin duvarlari yüksektir asamam. Biçare kalirim sabahin sessiz soGukluGunda.

?Hadi gel, yorganim ol, yastiGim ol, uykum ol gel, sensiz sabah olmuyor anla bunu ve gel...? son kelimelerimdir deftere düstüGüm, gece biter gün baslar sana yaklastikta cehennemim gider, cennetim gelir benim... mavilim baslar benim

MAVILIGIN KALBIMDE KALACAK

Terkedilmissindir yine günler geçmek bilmez... Geceler gündüzlerden hep daha uzun olur.. YataGinda uyuyamazsin..
O aklina gelir..
Gözlerin dolar ve kapadiGin zaman yaslar akar..
AçtiGin zaman yine..
AyriliGin ertesi günü en kötü zamandir..
Kalkarsin yataktan gözlerin nasilda acir..
Uyuyali birkaç saat olmustur ve deli gibi aGlamissindir..
Radyo hala açik.. Sonra telefonuna gider elin..
Hatirlarsin ve ayni hizla çekersin elini..
Yaslar yine bosalir gözünden..
Onsuzsun..
Artik ona aitsin ama deGilsin de.. OnsuzluGun ilk günü hiç geçmek bilmez..
Gözün bir yandan hep telefonda..
Ama hiçbirsey yok..
KafanidaGitmak için çikarsin disari..
Belki hatirlamam diye..
Iyi gibisindir..
Sonra bir sarki çalar..
?Allah kahretsin nereden çikti simdi bu dersin?..
Odana gelirsin..
Sanki aci çekmek hosuna gidercesine..
Açarsin ikinizin sarkisini dinlersin güllü ve kibariyeden..
Teker teker düsünürsün onunla konustuGun zamanlari..
Iste günler böyle geçip gider.. Birkaç ay olmustur..
Sabahlari aGlamiyorsun artik..
Sadece geceleri resimlerle yetinirsin..
Sonra birkaç hafta daha..
Geceleri hala aGliyorsun..
Radyo hala çaliyor en güzel ask sarkilarini....
O mesajlari silebilecek gücü buldun kendinde..
Birkaç hafta daha..
AGlamiyorsun artik..
Radyoda kapali..
Iyisin galiba..
Gözlerin doluyor sadece..
Sabahlari kalkarken gözlerin acimiyor artik..
Mutlusun bile denilebilir..
Seni bekleyen bir çocuk vardi arkadasin adi neydi?
Onunla konusabilirsin aslinda..
Yavas yavas kendine bakmaya basliyorsun..
Yine kuaföre gidiyorsun..
Saçlari kestirme zamani..
O kadar uzun zaman olmuski..
Bir gece içini çekerek yatiyorsun..
Ertesi gün kalktin..
Yüzünde garip bir gülümseme
Banyoya gidiyorsun..
Suyu açiyorsun..
Basini kladirip aynaya bakiyorsun..
Onu gördün rüyanda..
Evet onu gördün..
"H.E.R.s.E.Y.I.N"i gördün..
Elini tuttun..
Sarildin..
Öptün..
Saçlarini oksadi senin..
Eskisi gibiydi..
Gözyaslarin akti..
Odana gittin radyonun düGmesine bastin..
Ve yine o acikli kanal..
Acimasiz sarkilar..
Iste o geceler yine basladi..
Geçmeyen uzun geceler..
Bir resmini ariyorsun..
Bulamiyorsun..
Bir tane varniydi acaba?
Evet vardi bilgisayarinda.. ama silinmisti..
Sadece bir tane..
Açip bakiyorsun..
Aslinda sen onu hiç unutmadin..
Asiksan yok edemezsin..
Yangin söner külleri kalir..
Için acimaya devam eder..
Onun için,
Gözlerinden akittiGin her damlaya deGer diye düsünürsün..
Onun için,
AGladiGin hiçbir seye..
Hiçbir güne..
Hiçbir saate..........
Pisman olmadin ki sen, Yine aGlamayabilirsin,
O hissetmesede.........
O genç yillarinin,
En taze aski olarak kalacaktir,
Hep onunda seni öyle hatirlamasini umarsin......
Ve kalbine,
Onu hatirladiGin en güzel haliyla devam edrsin..........
Sen onu hala seviorsun hep seveceksin,
MAVILIGIN SADECE KALBINDE KALACAK ÖZLEMLERINDE. AMA YOK OLMAYACAK HIÇ BIR ZAMAN

BüLbüL a$kından yandı ise; qüLü neyLesin…”



Sen çöL qüne$inde büyüyEn Üç ba$ak,
neyLesin; kaLbinde kuRuLan tahTın ihti$amını.
Ta$Ları çatLatan bir sabRın,
Kenan iLLerinden qelen Yusuf İniLtisi…


biLmesin, bu qüzeL deRdini kimSe…
kıtLık vaKtidir $imdi a$k vadiLerinin…


qitti!.. qerçeKten qitti!...
qüZ ak$amLarı iLe beRaber
ZeytiN aqaçLarının qölqeSinden
Bir meVsim aLaraktan, qitti!..


deseLer ki; qöçtü buraLardan büLbüL,
boYnu büKük kaLdı qüL…


hani seN; a$k ikLiminin ho$ bir esinTisi,
hani beN; İbrahim’ i yakmaYan O ate$in küLLeri,
hani beN; öLesiye aLınqan…
O maviLiğim Benim qökyüzü çaLıntıLarı,
O reNqim biR eLeğimsağMa…


neDir bu benDe ki qarip HaL,
benDeki bu qariP duyquLar?..
deseLer ki öLdü seni seVen,
deseLer ki; öLdü LeyLa,
Ve topRağa karı$tı bedeN…
aŞkta kaRı$ır mı topRağa?..
saNa deLi diyorLar söyLe nedeN?...





herKes qitmi$ti, öLümü aRzuLarcasına,
benDeN uZağa,
bU $ehirden uZağa…
kaLanLar iSE; biziM hep hüZünLü…
$üpheSiz hakiKatLar e$iği inadıÄžım,
biR sıZı… inaN bana!..

Gözlerin esmerdi senin, ancak mavisine kadar bulayabildim kendimi, sebebi sen olduğun bir rüzgar hafifletiyor gündüzün sıcaklığını, ıhlamur ağaçları, kaynıyor gibiydi, ama serindi…
Birde kokuyordu ya hadi boş ver, o da senin güzelliğin, ıhlamur dedik bir kere altında oturduğumu saklamak değil niyetim. Dedik ya gölgeler kovalar kendini artık, her yer hafif hafif senin serinliğinde, seni unuttuğumu fısıldamışsın kendini bilmeyen ayaz serinliğine…
O da nerden çıktı şimdi, hala yazın sıcaklığı dolanmışken boynuma…
Gözlerin esmerdi senin, ancak mavisine daldım hayallerin serin dalgasında, öyle savurdum kendimi, ıssız bir liman, ufacık bir gölgeye yakıştırdım kendimi, utandım !...
Mavinin büyüklüğünde, esmerdi hani gözlerin…

Seni sevdiğimi ezberledim bugün, bugün o kadar sıcaktı ki, senin estiğini düşündüm bugün, gözlerinden yeşermiş bir gölgede, maviye çalıyordum bugün, öyle ezberdi işte benimkisi, tıpkı her bahar, her yağmur, her sıcak ve hep sen gibi…
Bugün nerden başladı, nerden araladı sabahın kapısını bilmiyorum, hala uyanık değil kaşlarımın çatılmışlığı, geceden yıkılmış gözlerimin üzerine, oysa her sabah senin serinliğinde kovalar günün sıcak telaşını…
Dalların kıpırdadığı gibi olur yüreğim, engin gövdenin yorulmuş seslenişi gibi, hafiften kımıldıyorum işte…

Bunda anlamayacak ne var, hani gölgelersin kendini, hani serindir yeteri kadar, hani güneş ulaşamaz yakınına da küser, ne ışığı ne de sesi vardır hani öyle bir şey, öyle masum kırarım kendimi, hafiften çıkar sesim, maviyimdir işte, gözlerinin esmerliğinde…
Gözlerin esmerdi senin, koşar geçmişin silik rengine doğru, kendini yakar derin baktığında, yetmez maviliğim söndürsün kor olmadan, yetmez de öylece kalır kendiliğinden, hafiften sen esersin ya oda yetmez işte, yanar gözlerin ateşin esmerliğinde…

Gözlerin esmerdi senin, her baktığında binlerce yaprak kımıldar uykusundan, her baktığında mavi bırakır beni, her baktığında gül açarda solar bile kendini…

Boğazına düğümlenir sevgin, bütün serinliğin girer koluna, öylece esersin işte…
Kendine ait zamanların gözlerin gibi esmerdir senin…
Her bahar kendini adar sana, sen olmayınca maviyimdir ben kendi zamanımda…
Senin gözlerin esmerdir ve ben ancak mavisinde bulurum kendimi…

Al Beni Koynuna Maviliğim

Sana kavuşmanın hayalini kurarak sevdim ben seni,
Yanımda olmadığını belki de hiçbir zaman olamayacağını,
Bile bile umutsuzluğuma yenilmeden sevdim,
Günün birinde sen de beni aynı sevgiyle seversin belki diye.
O gün gelirde ben de kalbinde bir yerim olduğunu hissederim,
Umuduna sarılarak sevdim.
Ben sana bağlanmak için iplerimi uzattıkça sen hepsini
Teker teker aldırmadan bana kestin.
Ama ben pes etmedim.
Sana sonu olmayan hatta hiç olmayan bir umutla bağlandım.
Umudumdu beni ben yapan,
Seni ben de büyüten,var eden.
Herkesler gördü de seni bir anlık sevmediğimi,
Bir sen göremedin.
Belki de görmek istemedin.
Ne bu gerçeği ne de beni.
İşte şimdi sana bıraktım kendimi sen istemesen de
Sende kalsın yine yüreğim.
At,kır,parçala fark etmez.
Sen den gelen her şeye eyvallah.
Ya da sende at bir köşeye üstüne basıp geçsinler,
Merak etme bir şey olmaz ona.
Sensizliğin yaptığı ağırlık kadar başka bir şey,
Ağır gelmez ona.
Ucu yanmış yok olmamak için uğraşan,
Gözyaşlarımın izleriyle dolu umutlarıma sarılmaya gidiyorum.
Al beni koynuna maviliğim.
Uyut beni sonsuzluğunda.
Gösterme bir daha kimseye,
Yok olayım…

Canan Hartamacı

[url=http://img130.imageshack.us/img130/786/4198980171yw9xq4.gif]

Sen dolu sözlerim, sana
Kendimden kurtulurcasına
Gidişlerinle unutulacaksın
Karanlığımız ve sonumuzla
Olduğun gibi kalmayacaksın

Ölüm acısı gibi yokluğun
Kan kırmızısı sensizlik
Susarcasına son bulduğun
Ben ve bedelsiz sessizlik

Gördüğüm en güzel mavisin
Sesin doyumsuz, unutacağım
En derin boşluklarda adın
Bir daha duymayacağım
Her yalvarışım, sana

Her yerde sensiz olacağım
Nefretim büyüyecek
Hiç bir siyah yetmeyecek
Kapanacak gözlerim
Yokluğundan çıldıracağım

İçimi kemiren bir duygu var...


Sebebini bilmediğim bir yalnızlık duygusu,sebebini bilmediğim bir huzursuzluk...


Önceden sadece geceleri ağlardım,artık gündüzde ağlıyorum.


Eskiden sadece kendime kızardım,şimdi herşeye kızıyorum.


Farkında olmasamda büyüyorum.


Uzaklara olan özlemimde benimle birlikte.


Bir "uzak" sevdasıdır tutturmuşum.


Neden,niçin,niye? diye sormadan..


Hayata devam ediyorum.


Hiç bir tat,hiçbir lezzet almadan...


Etrafıma bakıyorum,zaman çok çabuk geçmiş..


Eskiye oranla daha çok insan tanıyorum,ama eskiye oranla daha yalnızım.


Demek ki diyorum önemli olan çok değilmiş,önemli olan "ASIL OLAN" mış...


Yoldayım henüz,eve gidiyorum.


Kafamı kaldırıp şehre daldığımda bir kalabalık görüyorum...


Bu kalabalık arasında ben yalnızım.


Uzakta çok uzakta beni anlayan birisi var aslında,ama dedim ya çok uzakta...


Yıldızlar bu gece de küsmüş Ankara'ya.


Gökyüzünün o lacivertini örtü yapmışlar kendilerine.


Belkide onların içindeki ışıkta sönmüştür.


Tıpkı benim gibi..


Tıpkı benim ışığım gibi...


Hafızamı yokluyorum.


Kimler vardı hayatımda,kimlerdi hiç ayrılmayacağım arkadaşlarım?


Kimlerdi unutamadıklarım?


Hani neredeler?


Hayatımın neresindeler?


Hayallerim, vazgeçilmezlerim...


Sizlerdemi terkettiniz beni,sizdemi vazgeçtiniz benden?


Yoksa benmi vazgeçtim sizden???


Neredesiniz hayallerim,hayatımın neredesindesiniz?


Yada siz varsınızda benmi yokum?


Cevap verin bana...


Bir çığlık atıyorum gecenin karanlığında,geri dönmüyor bana.


Boşlukta kaybolup yitiyor.


Bir bakış atıyorum şehre,gözlerim aradığını bulamıyor...