çaresizlikler yumağına sarılmış bedenimden dökülebilecek
en derin ahlarla sana bu yazım..
uykusuzluğumun nöbetini tutuyorum yine..
gözlerim kara duvarlarda volta atıyor..
soğuk bir sessizlik gırtlağıma dolanan düğümleri çoğaltırken,
hayallerim musalla taşında meftalaşıyor..
ezikliğine dayanamıyor ruhum..
şimdi aşkına tövbe çekiyorum..
ben’sizliği kiralayan düşüncelerine yumruklarımı sıralıyorum..
çekiyorum sevgimin tetiğini..
kalbimi namlunun ucuna hedef gösterip,
o korktuğun sevgimle vuruyorum kendimi!
yine aylardan kasım
hüzün deryasının en dibinde
alabildiğine suskun çığlıklarım!
çok güzeldi teşekkür ederim...