09-30-2008, Saat: 10:57 PM
I.Her yeni gelen güne
Kuşanıyorum zırhımı
Maskemi takıyorum
Yüzüme eklenen her bir renkle
Kapanıyor onulmaz yaralar
İçerilere en kuytu dip köşelere saklanıyor
Küçük kız
Piyonlar hazır,atlar,kaleler,filler,vezirler
Dikkat etmelisin piyonların azalıyor gün geçtikçe
Hayır olmadı atın L şeklinde gitmeli
Her gün yenilenen savaşta yanlış bir hamle bu
Şah ve Mat
Savaş meydanından geri çekiliş
Arnavut kaldırımlı bir yolda
Sıyrılış zırhından
Kan damlaları geride
Gidiş yolunu bulabilmek için bırakılmış
Kırmızı ekmek parçaları
Geri gelen küçük ayak sesleri
Yaralara uzanan küçük bir el
Sarmalıyız bu yaraları
Hazır olmalısın sabaha kadar
Benide sok oyuna
Hayır küçük piyon senin yerin yok
Yok bu oyunda....
II.Arnavut kaldırımlı bir yoldan
Her adımda zırhını kuşanarak
Çıkıyor oyun tahtasına her sabah
Piyonların,atların,fillerin,kalelerin
Siyahların ve beyazların olduğu bir yere
Kurallarını bilmediği ama oynaması gereken oyunda alıyor yerini
Azalarak kazanıyor
Çoğalarak kaybediyor
Uzaklaşıyor oyundan her akşam her adımda kuşandıklarından arınarak
Kanayarak
Yaralarını sarmaya koşan küçük ayakların sahibine bırakıyor
Hilesizliğinin acısını
İki kelime dökülüyor demir tadındaki dudaklarından
Soran gözlere
ŞAH...ve....MAT....