10-06-2008, Saat: 10:54 PM
Tembel mi tembel sorumsuz mu sorumsuz bir çocuk varmış.bir gün deneme sınavı yapılmış.deneme sınavın sonuçları ailelere bildiriliyormuş.çocuk korkudan tırnaklarını kemiriyor sınavı düşünmekten kendine gelemiyormuş.ve sınav sonuçlarının açıklandığı güne gelmiş çocuk o kadar çok korkuyormuş ki.ve çocuk akşam eve geldiğinde babası kızgın bakışlarla kapıda bekliyormuş babası yine mi kötü aldın senle mi uğraşacam ben işim gücüm ya çalışırsın ya da sanayide çalışırsın demiş.babasının lafları çocuğun bi kulağından girmiş bir kulağından çıkmış.sonra bir kere daha yapılmış yine kötü yine kötümüş.babası demiş böyle giderse seni yatılı okula verecem şimdi döfollll gözüme gözükme demiş.ve çocuk odasına gitmiş
çocuk içinden bana böyle bağırmaya devam ederse bu evden çıkıp gidecem diye düşünmüş kafasına epey takılmış ve gece evden ayrılmayı düşünmüş.bisikletini alıp çokkkk uzaklara bir yere gitmiş.babası sabah kalkınca çocuğun odasına bakmış çocuk bir not bırakmış.Ben şimdi çok uzaklardayım beni asla bulamayacaksın eğer jandarmaya haber verirsen eğer beni bulurlarsa kendimi hemen öldürürüm demiş ve yazısına son vermiş.
sonra çocuk yanına aldığı parayla hergün bir ekmek alıyormuş.Ve sonunda parası bitmiş.çok kötü bir durumdaymış.sonra bir iş bulmuş.para kazanmaya başlamış ve böyle devam etmiş
35 yıl sonra çocuk artık yetişkin birisiymiş.bir lokantada çalışıyormuş.Ve babası çocuğun çalıştığı lokantaya yemek yemeğe gitmiş.çocuk babasını hemen tanımış ama babası artık bir çocuğunun olduğunu bile unutmuş.ve babası o mahallede oturuyormuş.aradan 5 yıl geçmiişş
çocuk artık çok rahat para kazanıyormuş.ama mutsuz muş birden kendi yaptığı hatayı anlamış hemsi gözünün önüne gelmiş.batsın böyle hayat demiş ve denize atlamış.dakikalar sonra çocuğun ceseti deniz den çıkarılmış.ve toprağa verilmiş.babası mezarlıkta kendi oğlunun ismini görünce yere çöküp ağlamaya başlamış.kendi kendine belki bu bizim çocuk değildir demiş ve oradan ayrılmış.babası bu acıyla kahrola kahrola yaşamış
çocuk içinden bana böyle bağırmaya devam ederse bu evden çıkıp gidecem diye düşünmüş kafasına epey takılmış ve gece evden ayrılmayı düşünmüş.bisikletini alıp çokkkk uzaklara bir yere gitmiş.babası sabah kalkınca çocuğun odasına bakmış çocuk bir not bırakmış.Ben şimdi çok uzaklardayım beni asla bulamayacaksın eğer jandarmaya haber verirsen eğer beni bulurlarsa kendimi hemen öldürürüm demiş ve yazısına son vermiş.
sonra çocuk yanına aldığı parayla hergün bir ekmek alıyormuş.Ve sonunda parası bitmiş.çok kötü bir durumdaymış.sonra bir iş bulmuş.para kazanmaya başlamış ve böyle devam etmiş
35 yıl sonra çocuk artık yetişkin birisiymiş.bir lokantada çalışıyormuş.Ve babası çocuğun çalıştığı lokantaya yemek yemeğe gitmiş.çocuk babasını hemen tanımış ama babası artık bir çocuğunun olduğunu bile unutmuş.ve babası o mahallede oturuyormuş.aradan 5 yıl geçmiişş
çocuk artık çok rahat para kazanıyormuş.ama mutsuz muş birden kendi yaptığı hatayı anlamış hemsi gözünün önüne gelmiş.batsın böyle hayat demiş ve denize atlamış.dakikalar sonra çocuğun ceseti deniz den çıkarılmış.ve toprağa verilmiş.babası mezarlıkta kendi oğlunun ismini görünce yere çöküp ağlamaya başlamış.kendi kendine belki bu bizim çocuk değildir demiş ve oradan ayrılmış.babası bu acıyla kahrola kahrola yaşamış