10-17-2008, Saat: 10:37 PM
Gömün onu yüregime....
ben beceremiyorum kendi ellerimle yok etmeyi onu !!!
Kalabaliklarin icinde dalip gidiyorum-ve okadar insanin icinde tek onun varligini hissediyorum..
Kendime söyledigim en büyük yalan..Onu unuttugum olsa gerek !!
Ama yapamamki;
Onu unutmadim diyemem !!!
O ki artik baskasina ait... O ki sonsuza kadar gitmis olan...
Bizi bitirmis olan; Ruhuma kayip ilani vermek istiyorum...
Nerde unuttum/kimde biraktim bilmiyorum !! Bulamiyorum...
yada bulmak istemiyorum ?
Beni anlayaman onca insanin icinde..kayboldum sanki .. Kim oldugumu bile hatirlamazken..
Kaybettiklerimi nasil bulayim...!
Anlasilmazliklar icindeyim.. Ya ben anlatamiyorum kendimi yada onlar anlamiyorlar beni!
Belki hayata benim baktigim pencereden bakamiyorlar/ ...
yazilarim beni anlatan tek (s)on'lar diye hic bikmadim anlatmakdan..
insanlardan cok kagitlar anladi beni !! Sessizce dinledi hep,bende yazdim icimdekileri..
Ve icimdeki isyani sessizliklerdede olsa..anlasinlar diye döktüm satirlara !
Ne degisir? neleri degistirir bilmem benim yar'alarim...
Ama icimdeki kördügümleri azda olsa böyle cözdüm! ! ! Kendimi iyilestirmesini biledim..
Derdimi kendimle paylasmasini..ama ! Bi onu eksiltemedim hayatimdan.
Bi ona yenik düstüm..Bi onu kabullenemedim !!
Onun gözleri kimseye yoktu cünkü...Ve kimse onun gibi isit(a)madi ellerimi...
Kimse beni onun gibi birakip gitmedi yari yolda..ama kimsede onun gibi aslinda yokken..V(y)ar olmadi !!! (Bicimsiz)
Onun kadar kimseyi anlatmadi ellerim/dillerim ..
oyüzden kabullenemiyor ömrüm.. Sonsuza kadar gitmis olmasini/ onun gidisi temelliydi..
simdi sonsuz oldu.. bi hic ugruna ! Aslinda suclu benim ..kendi ellerimle verdim onu ellere!
Ben mutsuz olmamin suclusuyum..onun baska ellerde olmasinin degil !(aslinda)
Sonuc itibariyle bitti !... Söyle böyle derken..Ask/Sevgi derken..
Birden söndü...
Yollari koyup aramiza/imkansizliklari da serpip üstüne..Acilari bastirip yüregime..
ELveda bile demeden cekip gitmis iste..
(cünkü sen buydun...)
Simdi ben kendimde onu bitiricek/gömücek gücü hala bulamadigimdandir bu isyanim..
Bi ömür boyu onu tasiyip ömrümde-yoluma öyle devam etmek istemedigimdendir bu caresizligim!
...icime dokunan bi sarki...
benim küçük sevgilim
sen bana neler yaptın böldün parça parça
onlar bilmez onlar bilmez
bakarlar yüzüme sanki yoksun gibi
sanki yalanmışız gibi
benim küçük sevgilim
sen bana neler yaptın
kırdın defalarca onlar bilmez onlar bilmez
vururlar yüzüme sanki yoksun gibi sanki yalanmışız gibi
benim küçük sevgilim
ben sana neler yaptım kızdım sayfalarca
onlar bilmez onlar bilmez
yakarlar canımı sanki yoksun gibi sanki yalanmışız gibi
benim küçük sevgilim
sanki yalanmş qibiii
benim küçük sevqilim sanki masalmış qibi...
Ve sana tekrar El/veda'm....
ben beceremiyorum kendi ellerimle yok etmeyi onu !!!
Kalabaliklarin icinde dalip gidiyorum-ve okadar insanin icinde tek onun varligini hissediyorum..
Kendime söyledigim en büyük yalan..Onu unuttugum olsa gerek !!
Ama yapamamki;
Onu unutmadim diyemem !!!
O ki artik baskasina ait... O ki sonsuza kadar gitmis olan...
Bizi bitirmis olan; Ruhuma kayip ilani vermek istiyorum...
Nerde unuttum/kimde biraktim bilmiyorum !! Bulamiyorum...
yada bulmak istemiyorum ?
Beni anlayaman onca insanin icinde..kayboldum sanki .. Kim oldugumu bile hatirlamazken..
Kaybettiklerimi nasil bulayim...!
Anlasilmazliklar icindeyim.. Ya ben anlatamiyorum kendimi yada onlar anlamiyorlar beni!
Belki hayata benim baktigim pencereden bakamiyorlar/ ...
yazilarim beni anlatan tek (s)on'lar diye hic bikmadim anlatmakdan..
insanlardan cok kagitlar anladi beni !! Sessizce dinledi hep,bende yazdim icimdekileri..
Ve icimdeki isyani sessizliklerdede olsa..anlasinlar diye döktüm satirlara !
Ne degisir? neleri degistirir bilmem benim yar'alarim...
Ama icimdeki kördügümleri azda olsa böyle cözdüm! ! ! Kendimi iyilestirmesini biledim..
Derdimi kendimle paylasmasini..ama ! Bi onu eksiltemedim hayatimdan.
Bi ona yenik düstüm..Bi onu kabullenemedim !!
Onun gözleri kimseye yoktu cünkü...Ve kimse onun gibi isit(a)madi ellerimi...
Kimse beni onun gibi birakip gitmedi yari yolda..ama kimsede onun gibi aslinda yokken..V(y)ar olmadi !!! (Bicimsiz)
Onun kadar kimseyi anlatmadi ellerim/dillerim ..
oyüzden kabullenemiyor ömrüm.. Sonsuza kadar gitmis olmasini/ onun gidisi temelliydi..
simdi sonsuz oldu.. bi hic ugruna ! Aslinda suclu benim ..kendi ellerimle verdim onu ellere!
Ben mutsuz olmamin suclusuyum..onun baska ellerde olmasinin degil !(aslinda)
Sonuc itibariyle bitti !... Söyle böyle derken..Ask/Sevgi derken..
Birden söndü...
Yollari koyup aramiza/imkansizliklari da serpip üstüne..Acilari bastirip yüregime..
ELveda bile demeden cekip gitmis iste..
(cünkü sen buydun...)
Simdi ben kendimde onu bitiricek/gömücek gücü hala bulamadigimdandir bu isyanim..
Bi ömür boyu onu tasiyip ömrümde-yoluma öyle devam etmek istemedigimdendir bu caresizligim!
...icime dokunan bi sarki...
benim küçük sevgilim
sen bana neler yaptın böldün parça parça
onlar bilmez onlar bilmez
bakarlar yüzüme sanki yoksun gibi
sanki yalanmışız gibi
benim küçük sevgilim
sen bana neler yaptın
kırdın defalarca onlar bilmez onlar bilmez
vururlar yüzüme sanki yoksun gibi sanki yalanmışız gibi
benim küçük sevgilim
ben sana neler yaptım kızdım sayfalarca
onlar bilmez onlar bilmez
yakarlar canımı sanki yoksun gibi sanki yalanmışız gibi
benim küçük sevgilim
sanki yalanmş qibiii
benim küçük sevqilim sanki masalmış qibi...
Ve sana tekrar El/veda'm....
