11-02-2008, Saat: 06:27 AM
Yalnızlıgın koynunda bir karanlıgım sadece artık
Sensizligin bana bu kadar acı verecegini hiç bilmezdim
Sensiz kalınca anladım..
Artık ne seyrettigim dizilerden,ne dinledigim sevdigim o müziklerden bir tat alıyorum...İnan gökyüzüne bakıp gökyüzüyle konuşmak bile anlamsız geliyor artık bana hep gülümseme mi sevdin hep güldüm inan şimdilerde gülmeyi deniyorum ama gülemiyorum olmuyor gülümsemelerim ne beni nede etrafıma gerçekci geliyor sahte tebessümler atıyorum etrafıma olmuyor ..Asi birisi oldum çıktım şu günlerde sensizlikten olsa gerek buda ben nerden bilirdim ki sensizligin bu kadar acı olacagını azap çekiyorum sanki sol yanım acıyor,gözyaşlarımdan kan akıyor sanki öylesi acıyor ki içim hiç birşey dindiremiyor bu sızıyı sensizligin koynunda bir karanlıktayım....
Kaçsam uzaklara...
Senden kaçamasamda...
Senden kaçmaya çalışsamda her kaçtığımda biraz daha yakınım sana.
Her aglamamda sen güldürdün beni oysa şimdi güldüreneminde yok
Sensizligin koynundayım şu günlerde
Gel bir elini ver bana çıkar bu yalnızlıgın koynundan beni
Koynuna al benligine sar beni
Karanlık olan bu yalnızlıktan varlıgının oldugu aydınlaga çıkar beni
Sensizligin koynunda dipsiz bir karanlıktayım
ÇiLeK
30.10.2008
Her aglamamda sen güldürdün beni oysa şimdi güldüreneminde yok
Sensizligin koynundayım şu günlerde
Gel bir elini ver bana çıkar bu yalnızlıgın koynundan beni
Koynuna al benligine sar beni
Karanlık olan bu yalnızlıktan varlıgının oldugu aydınlaga çıkar beni
Sensizligin koynunda dipsiz bir karanlıktayım
ÇiLeK
30.10.2008
