Bir Gidi?in Hikayesi
Kumsallara yaz?lan isminin
silinmesine benziyordu gidi?in.
?ylesine s?cak,
?ylesine ?abuktu ki
Kal bile diyemedim sana.
Oysa biz
Ak?am?n en sessiz zamanlar?nda
Beraber y?r?rd?k o ???ks?z sokaklar?
Ve yine beraber s?ylerdik
S?ylenmemi? a?k ?ark?lar?n?.
Denizlere dalga vurdu?u an
Daha bir s?k? sar?l?rd?n bana.
Ellerimi tutar ve
Bir dilek tutard?n bulutlardan.
Neyse..
Uzakta kald? art?k o g?nler.
?imdi yaln?zl?k var senin yerinde
Ben umulmaz sevgilere gidiyorum yine
?n?mde uzun yollar var
Bir de unutulmu? ?ehirler..
#tuba#
''Kal" deseydin, kalirdim.
Demedin oysa...
Kuru bir "bitmesin"den başka hiçbir şey demedin.
Öyle kuru, öyle soğuk, öyle uzaktı ki ondaki anlam!
Bu kadar kolay mıydı her şey, bu kadar yakın mıydık uçuruma?
Savunmayacak mıydın sevgimizi?
"Kal" diye haykırmayacakmıydın ardımdan?
Düşündüğüm bu değildi...
Hayal ettiklerim, beklediklerim başkaydı senden..
Mücadele beklemiştim oysa, yelkensiz olan gemimizi kıyıya ulaştırırız sanmıştım..
Kıyıya ulaştırırsın sanmıştım...
Oysa O'nu denizin ortasında savunmasız bırakmama göz yumdun...
Bu kadar yıpratıcı olamazsın...
Oysa bir anlam olmalıydı yaşadıklarımızda!
Paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı.
Yüreğimdeki martıların bir anlamı olmalıydı.
Beynimizdeki melodilerin, aramızdaki çekimin,
geçen akşamki sohbetin bir anlamı olmalıydı.
Duygularımızın bir anlamı olmalıydı.
Yüreğimdeki tüm MARTILAR'ı uçurdun şimdi...
hangi yöne gittiler bilmiyorum, geri dönerler mi bilmiyorum.
Dünya boşaldı mı ne!
Neden bu kadar sessizleşti birden yaşam,
neden artık parlamıyor yakamozlar gözlerimde,
neden artık rüzgar esmiyor...
Her şey seninle mi kaldı yoksa...
Mantığım, mantığımı bana bırak lütfen, ona ihtiyacım var.
Bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var!
Evet!
Ben istedim ayrılığı,
Çıkmaz yollara yönelen bendim,
Kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim...
Kahretsin!
Bunu neden yaptığımı bilmiyorum Ve
Senin buna nasıl göz yumduğunu...
Tıpkı Balkondaki akasyaları sularken,
fazla sudan dolayı sararacaklarını bilmediğim gibi...
su onun için hayat olmalıydı oysa..
ve...sen de benim tutunacak dalım!
Bazı şeyler vardı aramızda biliyorsun,
olmaması gereken ama daima varolan.
Farklı uçlardaydık seninle,
farklı mevsimleri seviyorduk farklı zamanlarda....
sen büyük fırtınalara vardın, bense lodostan bile ürküyordum..
Oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen,
daha doğrusu öyle sanıyordum...
Binlerce yıldız arasında,
ayın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım...
yıldızları söndürmekti...
sorunları yok etmekti...
"bitti" deyişim öylesine bir şeydi, öylesine
sıradan, şakacıktan...
"hayır" demeliydin!
Hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde,
Hendekler açmalıydın yoluma gidemeyeyim diye.
Sahip çıkmalıydın gözlerimdeki ay'a sevgimiz diye...
Beni yolumdan alıkoymalıydın...
"kal" demeliydin...
defalarca "kal" demeliydin...
oysa demedin...
belki de senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben akasyaları kışın
yaşatmaya çalışmakla hata etmiştim...
belki böylesi daha iyi oldu...
"kal" deseydin kalırdım...
hem de seve seve kalırdım.
Martılarla kalırdım
Yakamozlarla kalırdım
Demedin oysa!
Bilir misin
Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken...
Bilir misin
Nasıl bir cana hasretti yüreğim, yolumdan döndürecek...
Bilir misin
Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek...
"KAL" desen kalacaktım...
DEMEDİN OYSA............
#tuba#
GÖZLERİNE MAHKUM SENSİZLİĞE SUSKUNUM
Bir ömürü bulduğum gözlerinde bak yine sabahlıyorum kaç gündür uyumuyorum bir insan uykuyu unutur mu hiç ? Senden sonra unuttum ben…sensiz olan gecem hayallerimi kaplıyor benliğimi sarıyor yine eşsiz yüzün gül yüzün masum yüzün benim olmayan ama benim olmasını çok istediğim o günahsız yüzün…Her konuşmamda bakmaya doyamadığım o yüzün ellerini bilmeden koyduğun o sevilesi yüzün…öpmelere doyulmayacak olan aşk kokan o yüzün…
Başladı her şey ansızın damdan düşer gibi yüreğime düştü sevdanın ateşi bilmeden bir fırtınaya yakalanmışım denizim dediğim bu rotasız gecemde yine…Oysa ki bana çok uzaktın sen bir insan nasıl sevebilir böyle can verircesine hayatını verircesine uzaktan uzağa...Konuşmalarımızla mı yetinmeliydik sence fazlasını isteme hakkımız olmasa daha mı iyiydi sence…Keşke leri sokmasaydık hayatımıza daha mı iyiydi.. Oysa inanmıyorduk biz aşka sevgiye uzaktan uzağa sevgi olmaz diyorduk her şey yalan diyorduk gözden ırak olan gönüldende ırak olur diyorduk….Peki sonuçta yanan bir yürek yok muydu ortada ? Seven bir kalp yok muydu ? Söyler misin bana deniz kızı gerçekleştirmek bu aşkı bir ömür yaşamak çok mu zor du ?
Ben aşkta sınır tanımazken sen kurallar koydun….küçümsedin belki de…bilmedin hiçbir zaman sana nasılda bağlı kaldığımı bilemedin yada görmek istemedin bu küçümsediğin küçük gördüğün yüreğin sana bir ömür nasılda mutluluk vereceğini…Belki tahmin bile etmedin seni nasılda seveceğimi…Bir masal gibi geldi sana her şey….her konuşmamızda çevremize mutluluk saçtığımız ama için için kendimizi yediğimiz o konuşmalarımızda hep birbirimizden sakladığımız o sevgimizi….oysa ki ben küçüktüm daha küçücük….
Ölüm bir nefes kadar yaklaşmışken yatağıma….ecelden yana korkum yok biliyorsun bilmediğin bir şey var senin deniz kızı ? Ya seni tekrar görmeden ölürsem ya sana dokunamadan o güller açan gül yüzünü göremesem ya saçlarını okşamadan ölürsem mutlumu olacaksın ? Yaşam bu hayat bu senin yaşıyorum dediğin alem bu işte deniz kızı….ULAŞAMAMAK…sevmiyorum diyerek kendini kandırarak seven kalptir hayat….Hayat sensin……. hayat tüm kahpeliğine rağmen inadına yaşamdır deniz kızı….
Biliyorum sana göre imkansız olan bir şeyi istiyorum biliyorum olmayacağını kalbini bana vermeyeceğini…biliyorum senin kötü olmadığını…bakışınla kaç canlar yaktığını…biliyorum deniz kızı…sevmelere doyulmayan o eşsiz yüreğini….hani benim senden istediğim o yüreğinin benden hariç daha kaç kişinin istediği o yüreğini….Bu isyanım bu gitmem işte bunun için….Çünkü ne sen benim nede ben senin olmayacağım hiçbir zaman…başlamadan bitirmek en doğru karardı bizim için….acı çekmeyiz böylece…uzaktan uzağa hatırlarız bir yıldız gibi kayar giderim böylelikle gözlerinin önünden….Zaten sen en iyilerine layıksın zaten bir sahibin var ben senden yasak aşkın olmak yerine seni sana bırakarak gidiyorum belki de kendi kaderine bırakıp gidiyorum…ama hiç bir zaman unutma….Ben sevgimi kır çiçeği gibi elimde gezdirmem ben yüreğimde taşırım sevgimi deniz kızı….bilmiyorsan öğren bunu da o zaman…..BEN GÖZLERİNE MAHKUM SENSİZLİĞE SUSKUN SENİ SEVEREK HER GÜN ÖLMEYE MECBURUM……
SON VEDA....
Bir sonbahar günüydü...
Kirpiklerimden yağmur boşalıyordu
Ve sen gidiyordun...
Dağlıyordu her bir adımın
Yüreğimin en gizli köşelerini
Sen... Bakmadan ardına
Savrulan kuru yapraklar
Estiriyordun üzerime
Yıkılıyordum her çiğneyişinde
Islak yolları...
Sen yüreğimin kurşunlandığını
Bense sensiz geçecek günlerin Sayısını bilemiyordum
Üşüyordum düşündükçe yalnızlığımı
Ve sen...
Büyük bir kararlılıkla
Gidiyordun sevdiğim
Yer ayağımdan kayıyor,
Düşüyordum...
Ve yağmur yağıyordu
Ölü toprağı kokuyordu İstanbul
Sen giderken...
ÖLÜYORDUM...
GÖRMÜYORDUN...
gözyaşımsın
Bir sabah güneşi
senin gibi soğuk
bir akşam yıldızı
benim kadar karanlık
Dokunamazdık uzaktık
Aslında bizi bitiren ayrılık
KONUŞAMAZDIK
Mahkumduk
Yalnızları oynamıştık
hep rolümüz aynı
Gülmek yakışmazdı
...
Rolümde yoktu sevilmek
ÖĞRETTİLER...
Acıların bana ait olmadığını
sensizliğin kurşun olmadığını
Yaşıyorum işte başardım
İnatçı hırçındın
Senden öğrendim...
ağlamıyacaktım sensizliğe
GÖZYAŞIMSIN ama
başkada olamazsın bir daha...
ßekliyorum
Ömrümün yelkovanı hızla ilerlerken,
Bir haber bekliyorum gittiğin şehirden.
Bir ses "Seni Seviyorum" diyen,
Gülüşünü bekliyorum bana hayat veren...
Belki bir mektup bekliyorum senden,
Bir telefon belkide gelmesi gereken...
Hiç değilse haber yolla gittiğin yerden,
Süzülür yaşlar damla damla gözlerimden...
Hıçkırıklarım karışıyor gözyaşlarıma bazen,
Ağlıyorum sensizliğe seni düşünürken...
Hatırlar mısın ne demiştim sen giderken?
"Unutma, gönül bırakmaz aşkını severken...
SEN YETER DE...
Yabancı iklimlerde yalancı rüzgarlar gibiyiz
Durağan yanlarımız var ve ağlayan
Ben seni tanımıyorum, özlüyorum adını bilmesemde
Bu geceler uykusuz geçiyor
Ve her resmine bakışımda kalbim çarpıyor,
Sonra kalbim duruyor ve ben tükeniyorum
Uzun zaman geçti, eski yollar aşındı artık...
Hayata dair bişeyler görüyorum gözlerinde
Seni yaşamak sende yaşanmak istiyorum, sana aşık oluyorum
Aslında profesyonel bi sevgili sayılırım
Ama senin için her şeyden vazgeçebilirim ve hiçbirşey için senden vazgeçemem
Sen evet de yeter!
[b]SESİZLİK
Bedenim dalgalanıyor bu hırçın denizin ortasında
Dalgaların her dokunuşu seni hatırlatıyor seni özletiyor
Keşke sende olsaydın yanımda
Ateş gibi yanan kumlara birlikte bassaydık
Dalgalanan denizde birlikte dalgalansaydık
Bedenimi yakan güneş keşke sen olsaydın
Yanan bagrımdaki ateş
Tenimden süzülen ter
İçtigim sudaki damla
Soludugum hava keşke sen olsaydın
Hiç bu kadar yalnız kaldıgımı hatırlamıyorum
Günlerim güzel günlerim neşe içinde geçiyor ama ben hiç birine alışamadım
Hiç birinde mutlu olamıyorum
Lanet olası bu sensizlik ateşi nasıl tüketiyor beni bir bilsen
Nasıl özlüyor bu gözler bu beden bir bilsen
Keşke sende yanımda olsaydın...
[/b]
[b]SEN MİYDİN?
Sen miydin hasretiyle yandığım
kör bir ümitle ruyasında uyandığım
vahasız çöllerde pınar diye aradığım
ol can içinde can olan sen miydin
sen miydin fırtına öncesi sessizliğim
uzaklardan hasretle beklediğim
ve sevebilme ihtimalini bile
sevdiğim....[/b]
