Sahteliklerden sıkıldım; gerçeksen gel...
Ölümlü sevdalardan sıkıldım; sonsuzluğu biliyorsan gel...
Bugün sevismek değil isteğim; yüreğime düşüp orada kalacaksan gel! ...
Tenim tenimde öyle kaybolsun; gel kaybolalım amma...
Esas; ruhumu sarabileceksen gel! ...
Yaşlandı yüreğim; yoruldu bilinmezliklerde...
Bildiğim; bir aşk var... Amma...
Kaybolmama az kaldı; aşkı biliyorsan gel...
Bugün sevisip ertesi gün giderler...
Aldatırlar sevdiklerini...
Kendilerini aldatıp ölürler aslında...
Kaybederler kendilerini...
Onlardan olma...
Benim bildiğim, o en güzel aşkla gel...
Kirletme ne ruhunu; ne de aşkı...
Sen bana kendinsen gel...
Kendini bulduysan gel...
Kim olursan ol hayatta...
Sadece kendin olabileceksen gel...
Öyle zor değil yalansız, saf aşk...
Aşka cesaretin varsa çırılçıplak bir aşk istediğim...
Çırılçıplak bir aşkla gel! ...
Ruhum sadece masumiyet istiyor...
Masumum diyorsan gel...
Aşkla yanmak yetmiyor...
Aşkın hakkını vereceksen gel...
Ben buradayım masumum...
Ben çok yoruldum...
Sen de kollarımda huzuru istiyorsan gel...
Yoruldum...
Tek bildiğim aşk kaldı...
Onun için çabuk gel! ...
Korkuyorum....
Korkuyorum...
Kaybolmuş yürekler öyle çok ki..
Onlarla kaybolup gitmekten korkuyorum...
Beni içlerine almalarından korkuyorum...
Aşka inançsızlıklarda kaybolanlardan olmaktan korkuyorum...
Ruhum sensizlikte ölmeden...
Gel...
Sahteliklerden sıkıldım; gerçeksen gel...
Ölümlü sevdalardan sıkıldım; sonsuzluğu biliyorsan gel...
Bugün sevismek değil isteğim; yüreğime düşüp orada kalacaksan gel! ...
Tenim tenimde öyle kaybolsun; gel kaybolalım amma...
Esas; ruhumu sarabileceksen gel! ...
Ben buradayım masumum...
Ben çok yoruldum...
Sen de kollarımda huzuru istiyorsan gel...
ben de böyle aşk istiyorum :$
teşekkürler kankam çok güzelmiş
yine çok güzel paylaşımdı...
yüreğine mutluluk...
“Gece, mehtap ve yıldızlar,
Düşmüyorsan düşlerime
Neye yarar.
Rüzgar ile sevişiyorsa yapraklar
Varsın soğuk olsun toprağın elleri
Kime zarar.
Ah yar,
Dizlerinin dibinde olmasa da
Saçlarına düştüğünde aklar
Sen’i olmalı insanın…
Yüreğindeki ölçülmez sevdasıyla övünüp
Sen yanıyla gurur duymalı.”
Bastığı yerde güller biten bir sevda ile kanarken çıplak ayakları, ruhunda aşk denen dert olmalı insanın. Güç bela yürürken özlemin yollarında, keyfi yerinde olmalı beklediğini bulmanın huzuruyla. Derdin tam orta yerinde olsa da, daha az kanamalı kendi çizdiği yolda yürürken…
“Acaba tadı neresindeydi hayatın…” diyorken. Yüreğine yakın, gözlerine uzak bir sevdanın özlemli kadehine dayamalı dudaklarını ve o şarabın mayhoş zevkinde bulmalı hayatın tadını…
“Ölüm de olsa seni sevmek…” diye başlayan cümleler kurabilmek, yaşamak kadar güzeldir. Yaprak yaprak dökülen umudunuza ve kirpiklerinizi ıslatan sağanak hüzünlere rağmen sevda olup tomurcuklanan gamzelerinizde gülümser aynalar. Ah bir bilseniz hiç görmediğiniz bir gülüşün öyküsünü düşlerinize resmetmek ne kadar da zordur.
Devam ediyorum satır aralarını sevmeyerek, hatta paragrafları… Hiç boşluk kalmamalı bu sayfada diyorum, her boşluk seninle dolmalı yüreğimin en güzel yanı. Ve ben kendimi bile hayretler içinde bırakarak yüreğimin ritmi ile hiç duymadığım bir sese kıvrılıp uyumayı düşlüyorum sıcacık bir güvenle. Sabah uyandığımda kapının önüne bırakıp ağlayan umutlarımı, o sesin gözlerindeki hayatı şakaklarıma dayayıp, alnındaki karayazıyı boynuma dolayıp ölmek istiyorum.
Benim için çok geç biliyorsun. Hatırın için sana devretmek isterdim tadını çıkaramadığım boşa geçmiş zamanlarımı. Üzülme sakın ardımdan, daha doğduğumda ölmeye başladım ben. Hem, nefes almaktan ibaret değil ki bu hayat sevgili. Ölüm, yokluğundan daha derin, daha acı, daha yakıcı değil ki… Doya doya yaşayamasam da seni. Güle güle giderim fazla açıldığım kıyılarının mehtabından. Özlemle büyüttüğün umutların saçlarını okşayarak geçerim son bir kez açık kapının önünden.
Bu güneş, bu ay, bu yıldızlar sana emanet sevgili.
Yine dönecek bu dünya… Acımasız kollarıyla seni saran bu yalan dünya illaki dönecek. Hayatı doldurduğumda avuçlarına, kahrolası mevsimler bitecek. Gül kokulu düşlerin olacak uykuya direndiğin nice gecelerde.
“Sensizlik ölümse niye yaşıyorum…” diyeceğim kendime
Hayat seni sevmekse eğer (-ki öyle) yeniden geleceğim hayata…
Seninle…
Dolunaya gebe sessiz harflerimle…
Seni yazmak üzere.
Seni yazmadığım gün,
Söylediğim sözlerin nasıl bir anlamı olabilir ki…
Vurgulu sevdana sarılırken üşümüşlüğüm, çıplak bedenimden damlayan hüzünlerime bir mısra olur yüreğin ve o an yakın olur uzaklar. Hüzzam bir nakarat gibi dudaklarımda taşırken seni, yüreğinin dağınıklığını toplamak ister ellerim. Şarkılar Kasım olur, yüreğim Eylül, gözlerim sonbahar. Yapamam…
Sevda suçlusu gibi her defasında yokluğunla cezalandırırken hayat beni, sana çıkacak yeni yollar aramakla avunuyorum yar. Bu arayışla senden hiç de uzak sayılmam ki.
Sevdaya soyunmak isterken, rüzgar olur ellerin çözer düğmelerimi. Tenim yaprak yaprak susarken sana damağımda mutluluk kıvamında bir tat bırakır ıslak dudakların. Siyah bir geceye el koyduğunda düşlerimiz, umut yazılır yıldızlara ve ben razıyım o an emir kulun olmaya. Hep aynı şarkıyı yakıştırdığın dudaklarımla sana akarken, ayın şavkı vurmalı okşadığın saçlarıma. Hüznün bana en çok yakıştığı yer olmalı o tenha gecenin en kuytusu. Anla beni sevgili, geceler hep hüzün büyütür yalnızlığıma, özlemim büyür gözlerimde yüreğime damlar, saatler geçer sancı içinde sevincim gömülür, anla beni kimim kimsem sensin…
Buz eriyince su olur ya hani,
Ateş yandıkça kor olur
Ben sevdikçe sen olurum sevgili.
Sevdikçe, sen olurum…
ADIN KAVUŞMAK OLSUN
Tarifsiz bir sevdada kimliksiz bir sessizliktin
Haykırışlarla çağlarken yüreğim durgun limanımdın
Sen benim adını koyamadığımdın
Senin adın kavuşmak olsun
Fırtınalarda yolunu kaybeden gemi misali
Rotasız ve pusulasız kalmışken yüreğim
Ve hoyratça savrulurken bir limandan bir limana
Teslim olmuşken kaderine…
Sen benim adını koyamadığımdın
Senin adın kavuşmak olsun..
Bakmaya kıyamazken gözlerine
Tutmaya cesaret edemezken ellerini.
Ve bütün cümlelerin sustuğu o yerde
Sessiz bir haykırıştı yüreğim
Eşsiz bir mutluluktu yaşadığım…
Sen benim adını koyamadığımdın
Senin adın kavuşmak olsun.
Sonbahar yaprakları dökülürken içimden
Hazanı yasarken bahar kokulu sabahlar da
Yüreğim üşürdü gözlerimden sel olup akan yağmurda
Sırılsıklam ıslanırken ruhum
Solmuştu bahçemde ki tüm Güller
Sen o bahçemdeki açan tek Güldün…
Sen adını koyamadığımdın
Senin adın kavuşmak olsun.
Dağçiçeğim yabangülüm asi sevdam.
Saçının bir teline bir ömür adadığım
Gözündeki bir damla yaşına şehirleri yaktığım
İsyanım feryadım kavuşulmazım
Sen vazgeçemeyeceğim yasaklım…
Sen adını koyamadığım
Senin adın kavuşmak olsun.
Sen benim yanı başımdaki uzağım
Sen benim uzağımdaki en yakınım
Dokunmam yasak sevmem yasak
Sensiz bu hayatta yaşamak tuzak…
Sen adını koyamadığım
Senin adın kavuşmak olsun.
Sisli bir gecede ses olup da gel
Bir sonbahar gününde yağmur olup da gel
Soğuk bir kış gününde rüzgar olup da gel
Ilık bir yaz gecesinde düş olup da gel
sen bana yasaklarından sıyrılıp da gel …
Sen adını koyamadığım
Senin adın kavuşmak olsun.
Bir gün gelirde tutarsam ellerini
Bakarsam gözlerine sevgi dolu
Doğarsa sende yeniden bu beden
Ve o gün verirsem şayet son nefesimi
Ölmeden haykırmak isterim son bir kez
Sen adını koyamadığım
sen yabangülüm sen dağçiçeğim
sen ruhu revanım sen yaşama sevincim…;
Yasaklım… Adı bende saklım…
senin adın kavuşmak olsun.
Adın kavuşmak olsun Yorgun Yüregim ..çok güzeldi herşey o güzel gönlünce olsun
Sevgilerimle...(:
