12-28-2008, Saat: 10:54 PM
Bir yıldız sağanağı ve bir yanım veda..
Bir ateşin içinden gülümseyebiliyorum sana..
Çünkü senden öğrendiğim aşk bende bir sadakat..
Tanıdığım bir şey bu bulutlar,ulvi bir el tarafından ağlayabiliyorsa..
Beni de ağlat demeliyim..
Her an birden bire bir sadakatle gelecekmişsin gibi..
Yüzümdeki hazana bak sonbaharın son gününde doğmuşum gibi..
Neden yoksun..Neden parmaklarında kavizler çizmiyorsun artık..
Bilmiyor musun artık bütün eşyalar benimle alay eder oldu..
Bütün sevdiklerimi başucumda görme isteğim bile suç..
Yoksun..Ve perdeleri siyaha soyunan bir günle karşılaşıyorum yok oluşunu..
Şehrin ilk simidini ben yedim..Bütün karlar suskunluğumun ve sensizliğimin üzerine beyaz yalnızlıklar örtüyor..
İlk çayını ben içtim bu şehrin..Sen yoksun..
Yitik bir şehrin korkularını emziren bütün gecelerini buğulu bir camdan seyrediyorum..
Sonun nerede olduğunu bilmeden ve zahir bir hayata feryatlar bırakarak aşikar cümlelerle sinsi ızdırapların ardına ismini kazıyorum..
Bu yüzden anımsadığım Zühre ve bu yüzden adına zahir cümleler bırakmam..
Bir adın kaldı dayanabildiğim hüzünlerden..
Kimi zaman gidenler unutmaz geride kalanları beni avutan..
Kimi zaman evet son kez git ve bir daha dönme kalbimi yıkan..
Dokunduğun yürek aynı marur bakışlarınla izliyorsun bu şehri..
Yüreğinde yas diye tasvir ettiğin ayrılıkların bir gün nefesini senden alacağını hiç düşünmedin..
Adımlarını ne de çabuk sıklaştırdın gitmek için ve neden acele ettin haykırışlarını çığlıklarına adamak için..
Gözlerim kan dolu izliyorum seni..
Bir yerlerde hala varsın biliyorum..
Sen yoksan bu şehri ölümler kuşatır ve bazen bekleyenler değişir adını haykırmak için..
Sonra adın mor mürekkeplerle kazınır vaktin dar ağacına..
Ama her şeyden önce yalnızızdır bilirsin gitsen de yalnızız kalsan da yalnız..
Bu şehir özlediğim bir çift göz için ayakta sanki..
Sanki müptelası olduğum puslu bir gökyüzünde gözlerin..
Sanki bir uçurum düşüyor avuçlarından..
Kaç bahar oldu söylermisin..
Bir sığınma duygusuyla sana topladığım güller gideli kaç bahar oldu..
Ebediyen ölmeyecek ruhumun bir şehri var sende..
[ses]http://dl2.musicwebtown.com/aydan/playlists/185711/2097025.mp3[/ses]
Bir ateşin içinden gülümseyebiliyorum sana..
Çünkü senden öğrendiğim aşk bende bir sadakat..
Tanıdığım bir şey bu bulutlar,ulvi bir el tarafından ağlayabiliyorsa..
Beni de ağlat demeliyim..
Her an birden bire bir sadakatle gelecekmişsin gibi..
Yüzümdeki hazana bak sonbaharın son gününde doğmuşum gibi..
Neden yoksun..Neden parmaklarında kavizler çizmiyorsun artık..
Bilmiyor musun artık bütün eşyalar benimle alay eder oldu..
Bütün sevdiklerimi başucumda görme isteğim bile suç..
Yoksun..Ve perdeleri siyaha soyunan bir günle karşılaşıyorum yok oluşunu..
Şehrin ilk simidini ben yedim..Bütün karlar suskunluğumun ve sensizliğimin üzerine beyaz yalnızlıklar örtüyor..
İlk çayını ben içtim bu şehrin..Sen yoksun..
Yitik bir şehrin korkularını emziren bütün gecelerini buğulu bir camdan seyrediyorum..
Sonun nerede olduğunu bilmeden ve zahir bir hayata feryatlar bırakarak aşikar cümlelerle sinsi ızdırapların ardına ismini kazıyorum..
Bu yüzden anımsadığım Zühre ve bu yüzden adına zahir cümleler bırakmam..
Bir adın kaldı dayanabildiğim hüzünlerden..
Kimi zaman gidenler unutmaz geride kalanları beni avutan..
Kimi zaman evet son kez git ve bir daha dönme kalbimi yıkan..
Dokunduğun yürek aynı marur bakışlarınla izliyorsun bu şehri..
Yüreğinde yas diye tasvir ettiğin ayrılıkların bir gün nefesini senden alacağını hiç düşünmedin..
Adımlarını ne de çabuk sıklaştırdın gitmek için ve neden acele ettin haykırışlarını çığlıklarına adamak için..
Gözlerim kan dolu izliyorum seni..
Bir yerlerde hala varsın biliyorum..
Sen yoksan bu şehri ölümler kuşatır ve bazen bekleyenler değişir adını haykırmak için..
Sonra adın mor mürekkeplerle kazınır vaktin dar ağacına..
Ama her şeyden önce yalnızızdır bilirsin gitsen de yalnızız kalsan da yalnız..
Bu şehir özlediğim bir çift göz için ayakta sanki..
Sanki müptelası olduğum puslu bir gökyüzünde gözlerin..
Sanki bir uçurum düşüyor avuçlarından..
Kaç bahar oldu söylermisin..
Bir sığınma duygusuyla sana topladığım güller gideli kaç bahar oldu..
Ebediyen ölmeyecek ruhumun bir şehri var sende..
[ses]http://dl2.musicwebtown.com/aydan/playlists/185711/2097025.mp3[/ses]
Alıntı: Hesap Sordugunda Tum YasanmısLıkLar Ve Dıle GeLdıgınde Saıır. . Dokulecek Tum kelımeLer Suskun Cıkar DudakLardan..Yokluk Belkıde Bır Sure Sonra Varlıgı TamamLayan En GuzeL Duygudur..
Sımdı SoyLesen Yar.. Ikı kalp Bı Ruha hapsolmusken Ve Bu Kadar ozluyorken..Yoksaymak Baska Bır Tene Muhtac Etmek Neden.. Gozlerınde yankılanıyorken tum Varlıgım Neden yokLugun kokar AvucLarımda . . .
SoyLe Yar Bır omru yoluna Sermısken Ve omur Demısken Gulusune nıye Dır Bu yok Etme Sevdası..?
Hergun Bısye Daha kopuyorken ömurden Ve Böyle Candan Seven buLunmuyorken...Nıyedır Bu gıtmek ıstegı... GulusLerını Dua bılıp Asıyorken yuzume / ne Nıyedır Bu AgLamak Istegı..
ELlerını Kurtulus Bılırken Ve Sımsıkı Tutmusken Nıyedır Bu AyrıLık ıstegı.. *
Sımdı Sen Soyle yar.. VarLıgın DoLasırken ruhumda Sen Nıye yoksun Yanımda..?
