12-31-2008, Saat: 05:18 PM
]Kimleri sevdin benden önce,kimlere dokundun..
Kimlerin hayallerini pembeye rüyalarını beyaza boyadın..
Hepsi beni tanımadan önceydi..hepsi..
İsimlerini hatırlıyor olmalısın yazdığın şiirleri okudukça yüreğin sızlıyor mu?
Bana ait yanlarınla da anımsıyor musun,
gülüşüm bakışım susuşum kimi andırıyor sana?
Hiç kullanılmamış bir kalbin özlemiyle uzandı sana ellerim
ne yazık ki ben de sevemedim seni..
Ama bir kibrit çakıp geçmişe,
seni her şeyden herkesten çok sevebildim nihayetinde..
Özlemin doruklarına çadır kurup avuçlarında büyüyen sevdayla
ısınmayı öğretebildim kalbime ve
daha fazlası nedir diye sorma bana; seninle yetinmeyi öğrettim ruhuma!
Sessizliği sığınak bilip çoğu zaman kırılan yanlarımı
merhametinle tedavi ettim; yokluğun zemheri olup çepeçevre kuşatınca sahilleri,yetim duygularımı kefen bilip uzandım ruyalarımın göğsüne..
Adını andığım her dakika gözlerim biraz daha güzel göründü aynalarda; tebessüm daha bir yakar oldu içimi..
Sana benzesin istedim doğan her çocuk adı sen olsun diye dua ettim
gece karanlığında..
Kimleri sevdin benden önce,kimlere dokundun..
Kimlerin hayallerini pembeye ruyalarını beyaza boyadın..
Kimler için yazdın o şiirleri ve ben kim için yaktım o şiirleri..
Uçup gidiyor zaman avuçlarımın arasından,
ütüsü bozuluyor hayallerimin en çok ona yanıyorum
dikiş tutmuyor hayatım; yamaladığım yerde istifamı veriyorum her akşam.
Geçkin bir sevda bizimki..
daha doğarken yokluğuma doğmuşsun ve
ben daha doğarken yalnızlığa doğmuşum!
Kim bilebilirdi jilet kesiği hasretinin kucağında ihanetinle emzirileceğimi ve kim bilebilirdi kan kustuğum yerde kızılcık şerbetleri kaynatacağımı..
Bu acı,bu sonsuz keder..
Ne vakit süzülse gözlerimden yaşlar , utanır saklanırım yorganlar altına,
ki görmesinler dünya gözüyle hainliğinin dilekçesini ve kimsecikler mühürleyemesin bu sevdanın imkansızlık gerçeğini..
Kimleri sevdin benden önce,kimlere dokundun..
Kimlerin hayallerini pembeye ruyalarını beyaza boyadın..
Şimdi kapımda umarsızlığa söylenen bir türküsün ikindi vakitlerinde.nedensiz mi sualsiz mi elinde zambaklarla korkusuzca güneşe kafa tutuşun!
Ayakların dinlemez mi seni, söz geçiremez misin yoksa yüreğine?
Hangi bayramdı o bensiz son..
Hiçe sayılmış gururumu elinde tesbih edip cennete yol bulursan eğer kapısından boyun büküp geçmelisin.
kaldırdığında başını tam karşında sabrımın bereketini görmelisin.
Sınanmamış değildi ruhum..
bin kez daha sınandı her gidişinde,bin kez daha kazandı nihayetinde..
Kimleri sevdin benden önce,kimlere dokundun..
Kimlerin hayallerini pembeye rüyalarını beyaza boyadın
Alıntıdır
Kimlerin hayallerini pembeye rüyalarını beyaza boyadın..
Hepsi beni tanımadan önceydi..hepsi..
İsimlerini hatırlıyor olmalısın yazdığın şiirleri okudukça yüreğin sızlıyor mu?
Bana ait yanlarınla da anımsıyor musun,
gülüşüm bakışım susuşum kimi andırıyor sana?
Hiç kullanılmamış bir kalbin özlemiyle uzandı sana ellerim
ne yazık ki ben de sevemedim seni..
Ama bir kibrit çakıp geçmişe,
seni her şeyden herkesten çok sevebildim nihayetinde..
Özlemin doruklarına çadır kurup avuçlarında büyüyen sevdayla
ısınmayı öğretebildim kalbime ve
daha fazlası nedir diye sorma bana; seninle yetinmeyi öğrettim ruhuma!
Sessizliği sığınak bilip çoğu zaman kırılan yanlarımı
merhametinle tedavi ettim; yokluğun zemheri olup çepeçevre kuşatınca sahilleri,yetim duygularımı kefen bilip uzandım ruyalarımın göğsüne..
Adını andığım her dakika gözlerim biraz daha güzel göründü aynalarda; tebessüm daha bir yakar oldu içimi..
Sana benzesin istedim doğan her çocuk adı sen olsun diye dua ettim
gece karanlığında..
Kimleri sevdin benden önce,kimlere dokundun..
Kimlerin hayallerini pembeye ruyalarını beyaza boyadın..
Kimler için yazdın o şiirleri ve ben kim için yaktım o şiirleri..
Uçup gidiyor zaman avuçlarımın arasından,
ütüsü bozuluyor hayallerimin en çok ona yanıyorum
dikiş tutmuyor hayatım; yamaladığım yerde istifamı veriyorum her akşam.
Geçkin bir sevda bizimki..
daha doğarken yokluğuma doğmuşsun ve
ben daha doğarken yalnızlığa doğmuşum!
Kim bilebilirdi jilet kesiği hasretinin kucağında ihanetinle emzirileceğimi ve kim bilebilirdi kan kustuğum yerde kızılcık şerbetleri kaynatacağımı..
Bu acı,bu sonsuz keder..
Ne vakit süzülse gözlerimden yaşlar , utanır saklanırım yorganlar altına,
ki görmesinler dünya gözüyle hainliğinin dilekçesini ve kimsecikler mühürleyemesin bu sevdanın imkansızlık gerçeğini..
Kimleri sevdin benden önce,kimlere dokundun..
Kimlerin hayallerini pembeye ruyalarını beyaza boyadın..
Şimdi kapımda umarsızlığa söylenen bir türküsün ikindi vakitlerinde.nedensiz mi sualsiz mi elinde zambaklarla korkusuzca güneşe kafa tutuşun!
Ayakların dinlemez mi seni, söz geçiremez misin yoksa yüreğine?
Hangi bayramdı o bensiz son..
Hiçe sayılmış gururumu elinde tesbih edip cennete yol bulursan eğer kapısından boyun büküp geçmelisin.
kaldırdığında başını tam karşında sabrımın bereketini görmelisin.
Sınanmamış değildi ruhum..
bin kez daha sınandı her gidişinde,bin kez daha kazandı nihayetinde..
Kimleri sevdin benden önce,kimlere dokundun..
Kimlerin hayallerini pembeye rüyalarını beyaza boyadın
Alıntıdır