01-11-2009, Saat: 05:42 PM
Gidişinin üstünden kaç çığlık geçti umrumda değil..Nefes alıp vermediğini bilmiyorum şuan.Morgda olabilirsin,ya da ruhu satılık herhangi birinin koynunda ! Ne fark eder ? Bu kez senden değil,benden söz edeceğiz.Bu kez oyunun kurallarını değiştireceğiz..
Burda işler biraz karışık.Çözümlemem gereken bazı sorular var.Sana,bana,hayata dair..Artık sen,ben ve (biz)de dışarı çıkabilmek istiyorum.Eğer şuan,tam olarak şuan ölürsem,cesedimi soru işaretlerim kaldırmasın istiyorum.Kırdığım kalp sayısı,yokluğunla doğru orantılı olarak artıyorsa ve yapıştıramayacaksam hiç birini geri,en azından sayıları artmasın istiyorum..Dünyada seni en çok isteyen olarak,bu dünyada en çok seni unutmayı istiyorum.Duyuyorum güldüğünü ! Nasıl kahkaha attığını duyuyorum.Ama olduğum yere çöküp ağlamayacağım bu defa.Çünkü ağladığımda sarılabilecek birilerinin olduğunu biliyorum ! Kimseye güvenmiyorum belki ama en az güvensizlik duyduğum adamlardan biri sayesinde hiç bir işe yaramayacak bu yazıyı yazıyorum.Hiç bir zaman okumayacak bile olsan birşey değiştirmez.Nasıl ki hiç bir zaman sevmemiş olman,sevgimi değiştirmediği gibi..İçimdeki hisleri gömmemin tek nedeni,seninle nefes alamıyor olmam.Sensiz nefes alabileceğimi sanıyorum sadece.Eğer başaramazsam,küreği kendi elimle uzatacağım sana.Kendi ellerinle göm,katline göz yumduğun bedenimi diye ! Eğer başarırsam,adının hiç bir harfi yaklaşamayacak o günden sonra kaderime.Bazı insanlar kahkaha atarken gözlerimin kısılmasını,ağladıkça gözlerimin kızarmasına tercih ediyorlar.Bazı insanlar gülümseyişimin rengini,gözyaşımın tadından daha çok seviyorlar !!!
Son ziyaretimde gözüm takıldı,odanın duvarına kocaman bir soru işareti çizmişsin.Son geldiğimde aklıma takıldı,sen beni hiç bir zaman sevmemişsin.Son günlerde kalbime kazındı,ben seni değil,birilerini sevebilmeyi istemişim onca zamandır..
Okunmayacak bir mektup belkide ! Ama haddinden fazla kelime öldürdüm..
Mutlu kal demeyeceğim,hayat senin.İlgilenmiyorum ! Dediğim gibi,şimdi senin adının üzerini çiziyorum.Söyleyeceklerim bitti,gidiyorum..Masalımsa hiç başlamamıştı zaten ! Bundan böyle sen gibilerine karnım tok !
HAYAT SENİN (.......) AMA ARTIK BEN YOKUM !!!:'(
Burda işler biraz karışık.Çözümlemem gereken bazı sorular var.Sana,bana,hayata dair..Artık sen,ben ve (biz)de dışarı çıkabilmek istiyorum.Eğer şuan,tam olarak şuan ölürsem,cesedimi soru işaretlerim kaldırmasın istiyorum.Kırdığım kalp sayısı,yokluğunla doğru orantılı olarak artıyorsa ve yapıştıramayacaksam hiç birini geri,en azından sayıları artmasın istiyorum..Dünyada seni en çok isteyen olarak,bu dünyada en çok seni unutmayı istiyorum.Duyuyorum güldüğünü ! Nasıl kahkaha attığını duyuyorum.Ama olduğum yere çöküp ağlamayacağım bu defa.Çünkü ağladığımda sarılabilecek birilerinin olduğunu biliyorum ! Kimseye güvenmiyorum belki ama en az güvensizlik duyduğum adamlardan biri sayesinde hiç bir işe yaramayacak bu yazıyı yazıyorum.Hiç bir zaman okumayacak bile olsan birşey değiştirmez.Nasıl ki hiç bir zaman sevmemiş olman,sevgimi değiştirmediği gibi..İçimdeki hisleri gömmemin tek nedeni,seninle nefes alamıyor olmam.Sensiz nefes alabileceğimi sanıyorum sadece.Eğer başaramazsam,küreği kendi elimle uzatacağım sana.Kendi ellerinle göm,katline göz yumduğun bedenimi diye ! Eğer başarırsam,adının hiç bir harfi yaklaşamayacak o günden sonra kaderime.Bazı insanlar kahkaha atarken gözlerimin kısılmasını,ağladıkça gözlerimin kızarmasına tercih ediyorlar.Bazı insanlar gülümseyişimin rengini,gözyaşımın tadından daha çok seviyorlar !!!
Son ziyaretimde gözüm takıldı,odanın duvarına kocaman bir soru işareti çizmişsin.Son geldiğimde aklıma takıldı,sen beni hiç bir zaman sevmemişsin.Son günlerde kalbime kazındı,ben seni değil,birilerini sevebilmeyi istemişim onca zamandır..
Okunmayacak bir mektup belkide ! Ama haddinden fazla kelime öldürdüm..
Mutlu kal demeyeceğim,hayat senin.İlgilenmiyorum ! Dediğim gibi,şimdi senin adının üzerini çiziyorum.Söyleyeceklerim bitti,gidiyorum..Masalımsa hiç başlamamıştı zaten ! Bundan böyle sen gibilerine karnım tok !
HAYAT SENİN (.......) AMA ARTIK BEN YOKUM !!!:'(