01-14-2009, Saat: 07:36 PM
Git istediğin miktarca uzaklara.Benden sana artık dilediğince izin! gitmeye karar vereni
kimsenin alıkoyamayacağını ikimizde biliyorduk. Bile bile yaşıyorduk kaçak zamanları.Öyleyse zamanın gitmeye yakın bitimlerindeson kez baksaydın ya gözlerime.Baktığın zaman nefret değil de pişmanlık olsaydı keşke sözlerinde.
Gidiyorsun öyle mi? Sen bana hiç gelmedin ki.
Susuyorsun öyle mi? Sen benimle hiç yürekten konuşmadın ki.
Sen giderken durdurdum zamanı! Arkanı döndüğün an dünya dolanmıştı ya ayaklarıma yiten bir aşka daha sızlıyor şimdi canım. Öyle bir yanış ki; cehennem zebanileri iki tarafımda bekliyor sanki. Adını andığım an şah damarımı kesecek gibi tutunmuşlar kollarıma. Yasak adını anmak! yasak adını anıpta bile bile ağlamak! bir yasakta kokun bulaşmış ellerime. Sen giderken yasaklar koydum üst üste.Kimbilirdi ki aşka yasak gelen şeylerinbir ömür boyu yok sayılacağını. Kimbilirdi ki o yasakları ezip geçenin o yasakları koyan olacağını.
Şehrin her sokağında her caddesinde arasan bulacaksın oysa ayak izlerimi. Belki bir ümit diyerek dolaşıyorum yollardabir yabancı sana benziyor bazen
sevinir gibi oluyorum ama fazla da sürmüyor. Gözlerinden anladığımda sen olmadığını.
Bir çay içiyorumbir çay daha! etrafımda oturanlar susuyor sanki benimle birlikte
insanlar susuşuyorlar
artık insanlar konuşmuyor mu?
yoksa ben mi duyamıyorum artık konuşulanları?
yada anlıyorlar mı dersin sensizliğimi? çokta uğraştım ama
saklanmıyor demek ki hüzün. Saklanmıyor giderken bıraktığın yüzüm.
yüzümü gittiğin günde düşürmüştün! belki de ondandır yüzsüzlüğüm.
Özlemlerimi koynumda uyuttum gecelerce. Sen doldurdum özlem dolu tüm kefelere.Onlara dönüş masalları anlattımkahramanı gidipte gelmeyen olan. Onlar uyurken ben; onları seyrettim saatlerce. Sevgi fedakarlıktı ya hani uykularımı bahşiş verdim her gece özlemlerime. Korkum o değil ya ya birgün elimdeavucumda olanlar da biterse!
korkuyorum bir yitiş hikayesi daha yazmayakorkuyorum kalemimi bir yalnızlığa daha çalmaya. Korkuyorum bir gidenin bir daha dönmeyeceğini anlamaya.
Korkularım da arttı sen gittin gideli. Meğer ne kadar da korkusuz oluyormuş sevmek! sevilmeye korkarmı insan? işte şimdi böylesi korkuyorum sevginin kapımı çaldığını anladığım zamanlarda. Sevgiden değil de yanında getirdiği ayrılıklar koyuyor sol yanıma.
Gitmenin hakkını vermek olmalıydı oysa 'Elveda' kelimesi. bir veda cümlesinden çok şey ifade etmeliydi gerçekten sevenlere.
Severek birleşen ellerin yası olmalıydı bir daha tutulamayacak ellere damlayan gözyaşları.
Yaşanmışlıkların pişmanlığı değil! Yaşanmamışlıkların yarım kalmışlıkların yası olmalıydı dillere dolanan keşkeler.
İnsan üzülerek gidebilmeliydi geldiğinden.
Gitse bile seni sevdim bir zamanlar diyebilmeliydi.
YAZIK!
Kimse verememiş gitmenin hakkını yüreğime!
Azmı sevmiştim? çokmu geldi yoksa sevmelerim?
orta kararı tutturamadım diye mi böylesi bir acıya terkedilmiştim?
yada ben mi sevmeyi bilememiştim? Ne önemi var cevapların şimdi değil mi?
hani çok sevdiğin Sezen diyor ya'gitti gidengitti giden!'
Şimdi bunca sözden acıdan gözyaşından habersiz olan sen; yelkenini çoktan savurmuşsun başka sevdalara. Çokta seviyormuşsun...
Ezbere ayrılıklara bulanıyor şimdi yüreğim!
Gidişlere değil de yitişlere doluyor gözlerim.
Bana vermediğin vermek istemediğin değeri fazlasıyla ödüyormuşsun bilmem kimin hesabına. Hangi gözlerde söndürüyorsun kimbilir doymak bilmeyen ateşini?
Git istediğin yürek sofrasına şimdi! Aşkımdan sana dilediğince izin!
Yit istediğin yüreklerde şimdi! ben şarkılarda yaşatacağım yarım kalan hikayemizi.
Çünkü yokluğunda öğrendim ki
sevgi her zaman kalmak değil;
sevgi gitmek istemesen de gerektiğin de gitmekti!
sevgi onsuz yapamayacağını bilsen de
mutluluğu için karşındakini özgür bırakabilmekti.
olur da bir gün sevgiyi sorarsa sana söyle küçüğüne.
sevda herşeye rağmen yürekten yaşanıyorsa eğer;
sevgi gideni daha arkasını döndüğü anda affedebilmekti.
Olurda birgün seni nasıl hatırladığımı merak edersen eğer;
aynaya bak ve kendine şöyle söyle benim yerime.
''Aşkımı sevgimi gözyaşımı helal ettim!
Çünkü ben seni gerçekten sevmiştim!''
kimsenin alıkoyamayacağını ikimizde biliyorduk. Bile bile yaşıyorduk kaçak zamanları.Öyleyse zamanın gitmeye yakın bitimlerindeson kez baksaydın ya gözlerime.Baktığın zaman nefret değil de pişmanlık olsaydı keşke sözlerinde.Gidiyorsun öyle mi? Sen bana hiç gelmedin ki.
Susuyorsun öyle mi? Sen benimle hiç yürekten konuşmadın ki.
Sen giderken durdurdum zamanı! Arkanı döndüğün an dünya dolanmıştı ya ayaklarıma
yiten bir aşka daha sızlıyor şimdi canım. Öyle bir yanış ki; cehennem zebanileri iki tarafımda bekliyor sanki. Adını andığım an şah damarımı kesecek gibi tutunmuşlar kollarıma. Yasak adını anmak! yasak adını anıpta bile bile ağlamak! bir yasakta kokun bulaşmış ellerime. Sen giderken yasaklar koydum üst üste.Kimbilirdi ki aşka yasak gelen şeylerinbir ömür boyu yok sayılacağını. Kimbilirdi ki o yasakları ezip geçenin o yasakları koyan olacağını.Şehrin her sokağında
her caddesinde arasan bulacaksın oysa ayak izlerimi. Belki bir ümit diyerek dolaşıyorum yollardabir yabancı sana benziyor bazensevinir gibi oluyorum
ama fazla da sürmüyor. Gözlerinden anladığımda sen olmadığını.Bir çay içiyorum
bir çay daha! etrafımda oturanlar susuyor sanki benimle birlikteinsanlar susuşuyorlar
artık insanlar konuşmuyor mu?
yoksa ben mi duyamıyorum artık konuşulanları?
yada anlıyorlar mı dersin sensizliğimi? çokta uğraştım ama
saklanmıyor demek ki hüzün. Saklanmıyor giderken bıraktığın yüzüm.
yüzümü gittiğin günde düşürmüştün! belki de ondandır yüzsüzlüğüm.
Özlemlerimi koynumda uyuttum gecelerce. Sen doldurdum özlem dolu tüm kefelere.Onlara dönüş masalları anlattım
kahramanı gidipte gelmeyen olan. Onlar uyurken ben; onları seyrettim saatlerce. Sevgi fedakarlıktı ya hani uykularımı bahşiş verdim her gece özlemlerime. Korkum o değil ya ya birgün elimdeavucumda olanlar da biterse!korkuyorum bir yitiş hikayesi daha yazmaya
korkuyorum kalemimi bir yalnızlığa daha çalmaya. Korkuyorum bir gidenin bir daha dönmeyeceğini anlamaya. Korkularım da arttı sen gittin gideli. Meğer ne kadar da korkusuz oluyormuş sevmek! sevilmeye korkarmı insan? işte şimdi böylesi korkuyorum
sevginin kapımı çaldığını anladığım zamanlarda. Sevgiden değil de yanında getirdiği ayrılıklar koyuyor sol yanıma.Gitmenin hakkını vermek olmalıydı oysa 'Elveda' kelimesi. bir veda cümlesinden çok şey ifade etmeliydi gerçekten sevenlere.
Severek birleşen ellerin yası olmalıydı
bir daha tutulamayacak ellere damlayan gözyaşları.Yaşanmışlıkların pişmanlığı değil! Yaşanmamışlıkların
yarım kalmışlıkların yası olmalıydı dillere dolanan keşkeler. İnsan üzülerek gidebilmeliydi geldiğinden.
Gitse bile seni sevdim bir zamanlar diyebilmeliydi.
YAZIK!
Kimse verememiş gitmenin hakkını yüreğime!
Azmı sevmiştim? çokmu geldi yoksa sevmelerim?
orta kararı tutturamadım diye mi böylesi bir acıya terkedilmiştim?
yada ben mi sevmeyi bilememiştim? Ne önemi var cevapların şimdi değil mi?
hani çok sevdiğin Sezen diyor ya'gitti giden
gitti giden!'Şimdi bunca sözden
acıdan gözyaşından habersiz olan sen; yelkenini çoktan savurmuşsun başka sevdalara. Çokta seviyormuşsun...Ezbere ayrılıklara bulanıyor şimdi yüreğim!
Gidişlere değil de
yitişlere doluyor gözlerim. Bana vermediğin
vermek istemediğin değeri fazlasıyla ödüyormuşsun bilmem kimin hesabına. Hangi gözlerde söndürüyorsun kimbilir doymak bilmeyen ateşini?Git istediğin yürek sofrasına şimdi! Aşkımdan sana dilediğince izin!
Yit istediğin yüreklerde şimdi! ben şarkılarda yaşatacağım yarım kalan hikayemizi.
Çünkü yokluğunda öğrendim ki
sevgi her zaman kalmak değil;
sevgi gitmek istemesen de gerektiğin de gitmekti!
sevgi onsuz yapamayacağını bilsen de
mutluluğu için karşındakini özgür bırakabilmekti.
olur da bir gün sevgiyi sorarsa sana
söyle küçüğüne.sevda herşeye rağmen yürekten yaşanıyorsa eğer;
sevgi gideni
daha arkasını döndüğü anda affedebilmekti.Olurda birgün seni nasıl hatırladığımı merak edersen eğer;
aynaya bak ve kendine şöyle söyle benim yerime.
''Aşkımı
sevgimi gözyaşımı helal ettim!Çünkü ben seni gerçekten sevmiştim!''
