01-16-2009, Saat: 08:23 PM
O'na de ki;
Kara kaplı bir deftere,bir kaç satır yazmadan uykuya dalamıyorum..
Ona "seni seviyorum" demek isterdim.
Sesinin üzerine ağlamak.
Ve konuşmadan onu anlamak !
Bir hasret mektubu gibi gözlerine sığınmak isterdim..
Onu kucaklamak,bağrıma basmak ! Öpmek,koklamak..
O'na de ki;O eğer onun olmasaydı,uğruna ölebilirdim !!
O,benim olsaydı,yanıbaşımda dursaydı,cennetleri cehennem,
Sebepleri neden yapabilirdim..
Keşke şurada tekrar bulabilsem onu,bıraktığım gibi..
(Küçük bir gülümseme ve bir kaç damla gözyaşıyla..)
O'na de ki ;
Duydum,herşeyi duydum..
Şimdi bana onu anlatıyorlar,
Sanki başka birinden bahsediyorlar..
Ben mi büyük anlamlar yükleyerek tamamlamıştım onu ?
Öyleyse eğer ne kadar yanılmışım ?
Yaratırken bir masal prensesini çocuksu düşlerimde,
Kendimi ne kadar iyi kandırmışım..
Duyduklarım kara harflerle yazılacak masumiyet tarihine..
Kirletilmiş bir sayfaya,kalın uçlu simsiyah kalemlerle..
Bir şiir gibi yazılanları yalnızca yaşayanlar anlayacak..
Şiirlerde bana yalnızca "O" anlatılacak !
Biliyorum,birgün kendisini anlatıldığı şiirlere rastladığında,
Yazılanları anlamayacak !!
O'na sor bakalım;
En çok ne eksik kaldı ? Biliyor mu ?
Gerçi ben bilmesini beklemiyorum
Beni anlamasını beklemediğim gibi..
Benim ki geç kalınmış bir veda yada yanlış anlaşılmış bir aşka,
Bir türlü koyulamayan nokta !!
O'na denk gelirsen eğer,
İki lafın arasına sıkıştırıver söyleyeceklerimi..
"BANA PİŞMAN OLACAK KADAR BİLE ZAMAN TANIMADI ! "
Oysa her insan geriye dönüp baktığında,
"Acaba" sorusunu sormak ister..
Hata yapıp yapmadığını ufak bir zaman aralığında,
Tartışma gereğini hisseder..
İçinden çıkamadığı durumlarla karşılaştığı anlarda,
Bir süre için "kaçma hakkını" kullanmak için,
Beyaz yalanlar söyler..
Ben bunların hiç birini yapamadım !
Yapacak zaman bulamadım..
Belki bu yüzden bugün ben yalnızca "iyi olmuş" diyebiliyorum..
Yanılmadığımı,hata yapmadığımı düşünebiliyorum..
Beni en çok bu yaralıyor !
Bu kadar haklı çıkmak,insana pişman olma fırsatını tanımıyor !
İnsan pişman olmayınca da "bi daha" diyemiyor..
Ayrılık,"zamansız" olunca tüm ağırlığını,
Omuz başına bırakıyor !
Ve orada durduğu sürece ben,
Bir daha hiç bir zaman benzer ağırlıkları kaldırmayı,
Göze alamayacağım !!
Ortalama aşklara bir kez aldandım,bir daha aldanmayacağım !
Yanlış anlamasın sakın.
İstesede,istesemde,istesek de,
Hiç bir zaman geri dönmeyeceğim !
Niyetim af dilemek değil,affetmek hiç değil !
Benimkisi eski bir dost'tan bir "hayat mahkumunun",
Son istekleri o kadar..
Onun sesini duymak istemiyorum,bir daha aramayacağım !
Yüzünü zaten göremeyeceğim..
Bitip gidenlerin ardındanartık bende üzülmeyeceğim !
O'na de ki;
Ben onu düşlerimde yaşatacağım..
Sessizliğimde avaz avaz adını bağıracağım..
Yıllar sonra birgün karşılaştığımızda,
Uzun uzun yüzüne bakarken utanmayacağım !
Bak;
İzlerini taşıyan mezar taşı,baş köşemde duruyor..
Ama ayrılmak,her zaman unutmak anlamına da gelmiyor..
Gözlerim hala gözlerine değiyor,
Ellerim hala havada boşluğa uzanan umutları yakalıyor..
Mutlu değildim,mutlu değilim,olmayacağım..
Merak etmesin,tersini düşünüp kendini üzmesin !
Ama şunu da bilmesini isterim ;
Bir gün bir uyku arasında rastlarsam o'na ;
Düşlerimde kendimi tutmayacağım !
O'nu o kadar çok özledim ki,
Rüyalarımda bulursam eğer,sarıldığımda AÄžLAYACAÄžIM !!!:'(
Kara kaplı bir deftere,bir kaç satır yazmadan uykuya dalamıyorum..
Ona "seni seviyorum" demek isterdim.
Sesinin üzerine ağlamak.
Ve konuşmadan onu anlamak !
Bir hasret mektubu gibi gözlerine sığınmak isterdim..
Onu kucaklamak,bağrıma basmak ! Öpmek,koklamak..
O'na de ki;O eğer onun olmasaydı,uğruna ölebilirdim !!
O,benim olsaydı,yanıbaşımda dursaydı,cennetleri cehennem,
Sebepleri neden yapabilirdim..
Keşke şurada tekrar bulabilsem onu,bıraktığım gibi..
(Küçük bir gülümseme ve bir kaç damla gözyaşıyla..)
O'na de ki ;
Duydum,herşeyi duydum..
Şimdi bana onu anlatıyorlar,
Sanki başka birinden bahsediyorlar..
Ben mi büyük anlamlar yükleyerek tamamlamıştım onu ?
Öyleyse eğer ne kadar yanılmışım ?
Yaratırken bir masal prensesini çocuksu düşlerimde,
Kendimi ne kadar iyi kandırmışım..
Duyduklarım kara harflerle yazılacak masumiyet tarihine..
Kirletilmiş bir sayfaya,kalın uçlu simsiyah kalemlerle..
Bir şiir gibi yazılanları yalnızca yaşayanlar anlayacak..
Şiirlerde bana yalnızca "O" anlatılacak !
Biliyorum,birgün kendisini anlatıldığı şiirlere rastladığında,
Yazılanları anlamayacak !!
O'na sor bakalım;
En çok ne eksik kaldı ? Biliyor mu ?
Gerçi ben bilmesini beklemiyorum
Beni anlamasını beklemediğim gibi..
Benim ki geç kalınmış bir veda yada yanlış anlaşılmış bir aşka,
Bir türlü koyulamayan nokta !!
O'na denk gelirsen eğer,
İki lafın arasına sıkıştırıver söyleyeceklerimi..
"BANA PİŞMAN OLACAK KADAR BİLE ZAMAN TANIMADI ! "
Oysa her insan geriye dönüp baktığında,
"Acaba" sorusunu sormak ister..
Hata yapıp yapmadığını ufak bir zaman aralığında,
Tartışma gereğini hisseder..
İçinden çıkamadığı durumlarla karşılaştığı anlarda,
Bir süre için "kaçma hakkını" kullanmak için,
Beyaz yalanlar söyler..
Ben bunların hiç birini yapamadım !
Yapacak zaman bulamadım..
Belki bu yüzden bugün ben yalnızca "iyi olmuş" diyebiliyorum..
Yanılmadığımı,hata yapmadığımı düşünebiliyorum..
Beni en çok bu yaralıyor !
Bu kadar haklı çıkmak,insana pişman olma fırsatını tanımıyor !
İnsan pişman olmayınca da "bi daha" diyemiyor..
Ayrılık,"zamansız" olunca tüm ağırlığını,
Omuz başına bırakıyor !
Ve orada durduğu sürece ben,
Bir daha hiç bir zaman benzer ağırlıkları kaldırmayı,
Göze alamayacağım !!
Ortalama aşklara bir kez aldandım,bir daha aldanmayacağım !
Yanlış anlamasın sakın.
İstesede,istesemde,istesek de,
Hiç bir zaman geri dönmeyeceğim !
Niyetim af dilemek değil,affetmek hiç değil !
Benimkisi eski bir dost'tan bir "hayat mahkumunun",
Son istekleri o kadar..
Onun sesini duymak istemiyorum,bir daha aramayacağım !
Yüzünü zaten göremeyeceğim..
Bitip gidenlerin ardındanartık bende üzülmeyeceğim !
O'na de ki;
Ben onu düşlerimde yaşatacağım..
Sessizliğimde avaz avaz adını bağıracağım..
Yıllar sonra birgün karşılaştığımızda,
Uzun uzun yüzüne bakarken utanmayacağım !
Bak;
İzlerini taşıyan mezar taşı,baş köşemde duruyor..
Ama ayrılmak,her zaman unutmak anlamına da gelmiyor..
Gözlerim hala gözlerine değiyor,
Ellerim hala havada boşluğa uzanan umutları yakalıyor..
Mutlu değildim,mutlu değilim,olmayacağım..
Merak etmesin,tersini düşünüp kendini üzmesin !
Ama şunu da bilmesini isterim ;
Bir gün bir uyku arasında rastlarsam o'na ;
Düşlerimde kendimi tutmayacağım !
O'nu o kadar çok özledim ki,
Rüyalarımda bulursam eğer,sarıldığımda AÄžLAYACAÄžIM !!!:'(