01-29-2009, Saat: 03:57 PM
İnanmayacaksın!
Bugün resminle konuştum, sana söyleyemediklerimi söyledim resmine. Haykırdım sevdiğimi, aşkımı. Hiç susturmadı beni. Sessizce dinledi.
İnanmayacaksın!
Birini gördüm sen sandım. Yüreğime bir kor düştü. Suskunlaştım, durakaldım. Arkasından bakakaldım, hüzün kokan bakışlarla.
İnanmayacaksın!
Sen reddeli konuşmadım kimseyle, içime akıttım gözyaşlarımı. Çaresizliğimi düşündüm. Hayalini çizdim geceme, yüreğime sakladım cismini.
İnanmayacaksın!
Kimse bilmiyor derdimi, suskunluğumu. Bir buz dağı gibisardı etrafımı yalnızlığım, yaz günü üşüyorum. 'Bu mudur aşk' diye haykırıyorum boşluğuna.
İnanmayacaksın!
Yalvardım bugün Tanrıya. Birkez daha göreyim, birkez daha bakayım sen beni görmeden, farkıma varamadan derinden içim hapsedeyim seni diye.
İnanmayacaksın!
Akreple yelkovan üstüste geldiğinde, o koca yalanı düşünüp acaba diye düşünüyorum. Acaba, gerçek olabilir mi? O da beni düşünür mü?
İnanmayacaksın!
Seni düşünürken duruyor zaman, almıyor aklım. İnsan ağlar mı ümit ederken, hayal kurarken. Bu kadar zormuydu beklemek?
İnanacaksın!
Koca bir boşluk oldu yüreğimde yokluğun, hasretin, özlemin. Dolmaz ve doldurulamaz. Bitmez demiştim, bitmeyecek biliyorum bu bekleyiş. Heran yalvarıyorum Tanrıya ümitlerimin yok olmaması için. Ve biliyorum ki... Yaşanmamışlıklarda olsa, unutmadım, unutmayacağım!
Bugün resminle konuştum, sana söyleyemediklerimi söyledim resmine. Haykırdım sevdiğimi, aşkımı. Hiç susturmadı beni. Sessizce dinledi.
İnanmayacaksın!
Birini gördüm sen sandım. Yüreğime bir kor düştü. Suskunlaştım, durakaldım. Arkasından bakakaldım, hüzün kokan bakışlarla.
İnanmayacaksın!
Sen reddeli konuşmadım kimseyle, içime akıttım gözyaşlarımı. Çaresizliğimi düşündüm. Hayalini çizdim geceme, yüreğime sakladım cismini.
İnanmayacaksın!
Kimse bilmiyor derdimi, suskunluğumu. Bir buz dağı gibisardı etrafımı yalnızlığım, yaz günü üşüyorum. 'Bu mudur aşk' diye haykırıyorum boşluğuna.
İnanmayacaksın!
Yalvardım bugün Tanrıya. Birkez daha göreyim, birkez daha bakayım sen beni görmeden, farkıma varamadan derinden içim hapsedeyim seni diye.
İnanmayacaksın!
Akreple yelkovan üstüste geldiğinde, o koca yalanı düşünüp acaba diye düşünüyorum. Acaba, gerçek olabilir mi? O da beni düşünür mü?
İnanmayacaksın!
Seni düşünürken duruyor zaman, almıyor aklım. İnsan ağlar mı ümit ederken, hayal kurarken. Bu kadar zormuydu beklemek?
İnanacaksın!
Koca bir boşluk oldu yüreğimde yokluğun, hasretin, özlemin. Dolmaz ve doldurulamaz. Bitmez demiştim, bitmeyecek biliyorum bu bekleyiş. Heran yalvarıyorum Tanrıya ümitlerimin yok olmaması için. Ve biliyorum ki... Yaşanmamışlıklarda olsa, unutmadım, unutmayacağım!