02-24-2009, Saat: 09:58 PM
KEŞKE
Yağmurlu bir İstanbul sabahında rastladım O'na
Yetişemesem kendini bırakmak üzereydi
Boğazın serin sularına
Dur dedim.
Hayattan vazgeçmek bu kadar kolay mı?
Neyse derdin paylaşalım belki de rahatlarsın
İnsanız sonuçta hepimiz hatalar yaparız
Belki bugün başlangıç olur
Yeniden doğarsın
Biraz utandı, soluklandı ve başladı anlatmaya
Eylül ayına denk gelmiş bu hüzünlü hikayenin başlangıcı
Ankara Yenimahalle imiş o günkü durağımız
İzbe bir apartmanın bodrum katında
Büyütmeye çalışmış anam beni
Kimi gün aç kimi gün tok
Çoğu zaman aç
Babamın gezme sevdası sürüklemiş bizi ilden ile
Oradan oraya
Kendimi bildiğimde İzmit'teydik
Yine izbe bir apartmanın bodrum katında
İçimiz kararmıştı sanki o evin rutubet kokan duvarlarıyla
Daha ilk okul yıllarımda başlamıştım çalışmaya
Her sene okullar kapandığında ya su
Yada kaymak satardım
Yaşıtlarım bisiklete binerdi
Bense onlara hep uzaktan bakardım
Bu yüzden belkide bisiklet sürmesini hiç öğrenemedim
Sakın gülmeyin olsaydı herhalde öğrenirdim .
Liseden sonrada değişen bir şey olmadı .
Ben hep çalışmak zorundaydım .
Siz hiç gecenin karanlığında yollara düşmenin
Ne demek olduğunu bilir misiniz ?
Yada ayaklarınız yorgunluktan ağrıdığında ağladınız mı ?
Ben bunları yaşadım .
Sitemim sana güzel anam
Hayat yolunda feda edilen hep ben oldum
Madem kaderimi değiştirmeyecektin
Öyleyse beni niye doğurdun ?
alıntıdır...
Yağmurlu bir İstanbul sabahında rastladım O'na
Yetişemesem kendini bırakmak üzereydi
Boğazın serin sularına
Dur dedim.
Hayattan vazgeçmek bu kadar kolay mı?
Neyse derdin paylaşalım belki de rahatlarsın
İnsanız sonuçta hepimiz hatalar yaparız
Belki bugün başlangıç olur
Yeniden doğarsın
Biraz utandı, soluklandı ve başladı anlatmaya
Eylül ayına denk gelmiş bu hüzünlü hikayenin başlangıcı
Ankara Yenimahalle imiş o günkü durağımız
İzbe bir apartmanın bodrum katında
Büyütmeye çalışmış anam beni
Kimi gün aç kimi gün tok
Çoğu zaman aç
Babamın gezme sevdası sürüklemiş bizi ilden ile
Oradan oraya
Kendimi bildiğimde İzmit'teydik
Yine izbe bir apartmanın bodrum katında
İçimiz kararmıştı sanki o evin rutubet kokan duvarlarıyla
Daha ilk okul yıllarımda başlamıştım çalışmaya
Her sene okullar kapandığında ya su
Yada kaymak satardım
Yaşıtlarım bisiklete binerdi
Bense onlara hep uzaktan bakardım
Bu yüzden belkide bisiklet sürmesini hiç öğrenemedim
Sakın gülmeyin olsaydı herhalde öğrenirdim .
Liseden sonrada değişen bir şey olmadı .
Ben hep çalışmak zorundaydım .
Siz hiç gecenin karanlığında yollara düşmenin
Ne demek olduğunu bilir misiniz ?
Yada ayaklarınız yorgunluktan ağrıdığında ağladınız mı ?
Ben bunları yaşadım .
Sitemim sana güzel anam
Hayat yolunda feda edilen hep ben oldum
Madem kaderimi değiştirmeyecektin
Öyleyse beni niye doğurdun ?
alıntıdır...