:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Kestim yüreyimin bileyini

İçimdeki karanlığı büyütüyorum herkesten gizleyerek

Kestim yüregimin bilegini..

ruhum kara teslim..

üşüyorum ...

Açtığın derinliği saklamak için kendimden

daha büyüğünü esir ediyorum içimde

Tutunacak dallarımı çoktan kırdın..

Şimdi söyle..

Söyle

Dinliyorum...

---------------

Gülümsemen düşüyor yüzümden parça parça..
Ve adımlarını saymaya başlıyorum bir bir

Sayıların vicdanı yok..!
/..Kaldırım taşlarına sıkıştı zaman

çelme takıp canımı yakacak../
Hadi kaldır yüzüstü düşen yalnızlığımı yerden..

Her gece sen girersin rüyalarıma.
Her gece sen...Paramparça olur uykularım.
Karanlığın en koyulaştığı yerde kapının çalındığını duyarım.
Açınca soğuk bir rüzgar çarpar yüzüme.
Sen yoksun...
Kilitlenir dudaklarım gözlerim karanlıklarda boşuna arar seni.
Sen yoksun...
Yalnızlığımı kadehlere doldurup tek başıma içmeliyim bu gece
Kırmalıyım kapıları evleri ateşe vermeliyim
Sen yoksun...
Zaman gitgide uzar..
Altmış saniye bir dakika..Altmış dakika bir saat..
Ve sabahın olmasına daha beş saat var.
Beklemek bir çeşit ölmektir.
Sen yoksun...
Bu bana her gece binlerce ölüm demektir.

Ben vapurlar dolusu kederimle yapayalnızım.Sen uzak bir körfezde özlemli

dalgın.Kıyılarına çarpıp ağladığı yerde dalgaların.Neden ay karşılardan yükseldiği zaman

Başın omuzlarımda olmasın?
Neden ellerin avuçlarımda değil?
Neden gözlerim aradığı zaman gözlerini bulmasın?

Durup durup beni bu çaresizlik hançerliyor.Bu yolların bir yerde ayrılması.
Uzayan kilometreler...
O sefil

anlayışsız bakışları insanların.Dünya

o eski dünya değil
Tanrı'ysa çoktan unuttu bizi.Şu uçsuz bucaksız evrende
Ne derdimizi dinleyen

Ne de bir anlayan var sevgimizi.

İki ömür değil

İki ayrı ve büyük yalnızlıktır yaşadığımız.
Her şey aslında başka renkte.
Vernikli eşyalar

vernikli yüzler...
Altından yer yer sırıtan bir yoksulluk.
Yalan üstüne yalan

Oyun içinde oyun...
Her şey bir yerde anlamsız ve boş.
Gerçek olan şimdi senin yokluğun.

Senin varlığını özledim duyuyor musun?Bak nasıl artıyor ellerimin sıcaklığı.
Dinle bak nasıl çarpıyor yüreğim.
Bütün sokaklarında bu şehrin sana koşuyorum.Seni soruyorum gelip geçene

'Görmedik'

diyorlar.Anlamıyorlar seni nasıl özlediğimi

Nasıl sevdiğimi bilmiyorlar.
Volkanlar tutuşuyor

Ormanlar yanıyor içimde.
Her gece milyonların uyuduğu bir anda devler uyanıyor içimde.

Seni düşünüyorum

Karanlıklar içinden özlemli sesin geliyor.
Bir ışık yanıyor çok uzaklarda

Çorak topraklarımın üzerinden bir bulut geçiyor.Şimdi umutlarım

varılmaz uçurum diplerinde
Korkunç

karanlık mağaralarda hayallerim.Derin bir kuyudan su çekercesine

Zamandan ve mesafelerden seni çekiyor ellerim.Sen her zaman olduğun gibi
Yine o en güzel

en değerli...
Benimse ellerim sımsıcak

Dudaklarım nemli

Özlediğim her şeyimle kopup en yüksek tepelerden bir çığ gibi sana geliyorum.Sonra dağlar çöküyor ansızın

Ağaçlar devriliyor

Evler yıkılıyor

Altında kalıyorum...

Kırık bir heykel

Parçasını arıyor her gece.
Bir şarkı notasını...
Bir tablo renklerini...
Ağaç yapraklarını...
Vazo çiçeklerini...
Ve bir adam

Her gece yollara düşüp

Yana yakıla seni arıyor...
Mağrur gözleri ıslak

İlk defa ağlıyor bu adam

'Gel ' diye

İlk defa yalvarıyor...

Ben her gece

Gözlerim tavanda bir noktaya dikilmiş

Seni düşünüyorum.
Ve sen o saatlerde

Benim görmediğim rüyaları görüyorsun.
Bir böcek giriyor kafatasıma...
Her gece sen

Bir cinnet gibi

Kanıma yürüyorsun...

Başımı yastığa her koyduğumda düşünüyorum “değer miydi ? “ diye…
Değer miydi çekilen bunca acıya ?
Değer miydi bir şiirin en can alıcı mısrasını çıkarıp , bütün yazılanları anlamsız kılmana ?
Saçma ve gereksiz bir soru benimki öyle değil mi?

Duyguya önem vermedin ki sen hiç bu uğurda yazılanlar umrunda olsun…
Ama ben yinede yazıyorum..

“Her harfin umrumda olduğunu bil “ diye inatla yazıyorum.
Kendim için ,
Her şeyin üstünde tuttuğum duygular için ,
Duygularım için ,
Duygusuzluğun için…
Bıkmadan usanmadan yazıyorum işte !

Seni içimde susturmuş olsam da kalemim susmayacak ..!
Yüreğimde can çekişiyor olsa da sevdan , cümlelerim ölmeyecek..!

Bu mutluluğu yaşatmayacağım sana…
Biliyorum…
Cümlelerim ölürse sen yeniden doğarsın…

Ne “ öl” ne de “ yeniden doğ “
Ölümle doğum arasında gidip gel işte…
Boşluk ol..!
Hiçlik ol..!
Anlamsızlık ol..!
Çünkü ;
Bundan fazlası fazladır sana…

Umursamazım..
Sabırsızım...
Ama en çok da
Dağınığım ben..
Ruhu / Beyni / Mekanı
Her yeri
Dağınık... Öyle biriyim...
Öylesine yaşıyorum...
Öylesine...

tşk...

:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

eRCi

BeYaZ MaSaL

eRCi

rapunzel

eRCi