03-28-2009, Saat: 10:26 PM

Bu gece;
kırılgan düşlerimin koynunda sabahlayacağım…
Tenimde sus(uz)luktan kurumuş
elbiseleri yırtılmış
öfke kanamalı Aşk sözcükleri kazılı…Yine gri karanlıkların mürekkebine düştü kalemim…
Denize kıyısız durgun ırmaklar akıyor gözlerimden…

*BEN BÜTÜN YARALARIMI MUTLULUÄžUN İÇİNDEN GEÇERKEN ALDIM…*
Soğuk rüzgarlar
yüzümün ağrısını içimin Maltalarına savururken;Tutuk(lu) adımlarla voltalıyorum
yargısız hüküm giydiğim karanlıkları…Ardımda kanlı cam kırıkları ve ıslak hüzünlerde büyütülmüş o kadar ayrılığım var ki
Suskunluğuma kilitlediğim…Üstü çizilmemiş iri puntolu hafler duruyor gözümün önünde
onarılmayı bekleyen…ON(u)ARIYORUM…

eresi zordu ki sevmenin;
Eğer duyulmasaydı kalbimin atışları…
Çatlarken sevimsizliğin ardamarı
acemi bir işkenceci kesiliyor hayat…Oysa yıkılması zor değildi
yüreğime ördüğüm duvarın…*Kİ O DUVAR EN ÇOK KENDİ İÇİNDE YIKILMIŞTIR*

Şimdi ;
Her okuduğumda kırık-dökük güncemi
en çok beni vuruyor
Büyük yıkımlardan devşirdiğim
içe zalim-dışa can cümlelerim…Hangi sularda yüzdürsem kağıttan gemilerimi
soğuk bir rüzgara yenik düşüyor düşlemler…“DÜŞ(T)ÜM BATTI(M) DERİNLERE”
Dipteyim…
Yunus’un karnında
Yusuf_i sancılarla
sabır tesbihleri çekiyorum…Duaya açılıyor mücrim ellerim

Gecenin yarısı
duvarlarında küfür yazılı odamda...İhbar ediyorum sevda kaçakçısı duygularımı

Durmadan (d)üşüyorum geçmişin karanlıklarında...
Usul usul dolaşıyorum düştüğüm duvarların g(e)risinde…
İzi duran yaralarımdan biriktirdiğim bir başkaldırının
hesapsızca çöreklendiği
kıştan kalma bir ayazım şimdi
üşüten…“ZATEN BEN HİÇ BAŞEDEMEDİM Kİ

OLUMSUZ SATIRLARIN
BOŞLUÄžA DÜŞÜREN ÜNLEM İŞARETLERİYLE…”Her parantez bir yanılışım

Her satır başı bir umut ve her nokta bir ölüm oldu
gecenin çıldırtan sessizliğinde
Oysa ben seni
her gece duvara astığım acılarımdan süzüp bağrıma aldım…Hüzün büyüğü gözlerine yaslanmanın
ne büyük bir onur olduğunu bil(e)medin…Artık içimin ağıtlarına dokunma ey kelepçesi hükümlü rüzgar !..
Kaç ölüm düştü tutsak günceme…
Geçmişine sövülmüş bir hükmün infazında ertelendi gülüşlerim…
Şimdi her gülüşümde yüzüm kirli…
Koşarken yırtıldım işte;
DÜŞ(T)ÜM BATTI(M) DERİNLERE

