Sağda solda izlerin var. Zor oluyor bazen uyanmak. ´Zaman en iyi ilaç´ derdi babam. Toparlanmaya çalışıyorum. Kendime yeni uğraşlar buldum; şiir resim tiyatro sinema. Seni yazıp seni boyuyorum. Seni oynayıp seninle uyuyorum.
Sana "susuyorum"... Biraz da "susmayı" deniyorum... Nereye kadar ?
Bu oyunu burda bitiren ben oluyorum... Başlatan sen olana kadar !! Ama sen geldiğinde bu oyunun çoktan çoktan bittiğini anlamış olacaksın... Sen yine her zaman ki gibi geç kalacaksın benim hayallerimi süslemeye !!!
Düşlerimde ağlayan çocuğa üzülmek için senelerin geçmesini bekleyeceğim ben... Sen de anlayacaksın eninde sonunda... Ama unutma geç kalacaksın !!!
"Susuyorum" !! Bir ölü gibi bir dilsiz gibi bir taş gibi bir kaya gibi bir su gibi bir dağ gibi "Susuyorum" !!
Ve bir çöl gibi ! SANA "Susuyorum" !
Acıyorum! Hem kendime..! Hem yıllarıma..! Hem yaşlarıma..! Hem yaşadıklarıma..! Hem yaşayamadıklarıma..! Hem hatalarıma Sanaacıyorum !!
Ve ben artık kanıyorum! Sana..!!! Söylenenlere..! Yaşananlara..! Konuşanlara..! Konuşulanlara..! Yalanlara..! Oyunlarakanıyorum..!
Şimdi ben de oynuyorum ! Sahte gülüşlere sahte mutluluklara sahte insanlarainsancıklara Sahte bakışlara bende oynuyorum !
Nasıl oynanır bilmiyorum ama her oynayan kazanıyorsa bende denemeye Ellerim kollarım bağlı mecbur kalıyorum...
Şimdi ben ölüyorum! Biraz sana biraz bana biraz da bu aşkaölüyorum...!!
hüzün yağmalanmış şehirlerime bakıyor bugün derin bakışlarından gizliyorum yokluğunu bir dar sokağa...
çocuk sesleri gelmiyor parklarımdan bahçelerimde umutları soldurup yağmurlarda dinlendiriyorum acıları soluksuz kalmadan yavaş yavaş sökülsün istiyorum aşkın...
ismini aklımın karanlık köşelerine itiyorum tüm gücümle ki bir isyan cümlesinde yanlış yazılmasın tekrar.....
gülümsemen düşüyor yüzümden sonra parça parça... ve adımlarını saymaya başlıyorum bir bir sayıların vicdanı yok!
sol yanım nefes almıyor kapattı gözlerini az önce... dedim ki "bırakma" ellerim kayıp! avuçların yanmıyor mu? bu düşün satırarası boşluğu çok hüznü ağır dedin ki "ağlama" can firarda! sağır oldu gözlerim duymadın mı?....
bitmelerin vicdanı yok!
/...kaldırım taşlarına sıkıştı zaman çelme takıp canımı yakacak.../
sabrım hiç olmadı ki benim şimdi bir yanık kokusu eşliğinde sabır çekiyorum içime duman sarıyor şehirlerimi.... yangınlarda paramparça ediyor rüzgarın kül olur mu sana (senden) sakladıklarım... ?
/...içimde açtığın yaralar çırılçıplak utanmıyorum bak gözlerime.../
Hadi kaldır sırt üstü düşen yalnızlığımı yerden … Bir masaldan peydahlanmış umudumu yatır dizlerinde.. Avuç içimdeki çizgilerden sana çıkan bir masal yolu daha aç Dokun gözlerimin titreyen ince çizgilerine! Yol al kalp atışlarıma doğru.
Dinle! Kekeme bir çocuğun ilk haykırışıdır kalbim.
Hadi al içimdeki yalnızlığı erken doğumlarla Alnının ortasından vuralım çelimsiz düşlerimizin. Soytarı acılarımızın ukala yanlarını tutuştur dokunuşlarınla. Bir gülümseyiş düşür gözlerinden faili olalım gecelerin.
Sana doğru uzanırken sesim. Göz bebeklerime düşürüyorum seni.. Yirmilik düşlerim beliriyor dudak aralarımda
Hangi masalın nefesine sığdırayım şimdi seni.
son deminde bir umuda emanet etme aşkımı sakın yapma bunu sakın yapma sakın! -di li geçmiş zamanlar pusuda gel kaldır yüzümü nefesi pis ağzı bozuk cümlelerden... binlerce şehri feda ettim ya uğruna yeditepeden düşürdün ya kalbimi
saçların dokunmaktı
kaç zamanı geçip Papatya sessizliğiyle
Bil Kadın!
Ağustos böceklerinin kanlı dudağında ölmek seni özlemek
boynuma bir şiir asıp saçlarına ay ışığı olmak
göğsümde uyuduğun akşamlar kaşlarının tenha su'yuna karışıp
özlemek bu
iç denizinde çırılçıplak
yıldızlara akmak Lodos vakitlerinde
Gözlerindeyim
içine içine d/üşüyorum
dağlarımız karanlık
kuş sürüleri delirmiş cennetinde bahar'ın
gücümüz böyle bir gecede
kelepçesiz sırılsıklam
büyülü şehirlerin terinden
denizler örüyoruz
bizi terkeden taş umutlarımıza
yangınlar vuruyor
dudaklarımızın tadını çalan rüzgara
soframız bitkin
sesin boğazıma düğüm
tenim bir sana bakir sana kokum
Sende Hakkım var .
Dil de Giz'im ;
Yürekte Yaram Var Benim ! Şimdi tüm takatsizliğime inat umudumu takınıyorum sert rüzgarına karşı .İlk defa dillenemiyor Hüznü'mİlk defa sus oluyor acılar .Göğsümü gere gere yüzleşiyorum vur-kaç yaptığın vicdanımla ! Daha önce de söylemiştim sana 'Vicdanımın Azabı Kalmadı . ' diye...Bu sefer vicdanım azabını hiç tanımadıÇünkü bana attığın sevgisizlik çamurları arkanı dönüp giderken üstüne yapışmıştı ;Sen Görmedin !Belki farkettinBelki bir başka tendeBir başka nefeste farkediceksin ! Neden geldiğimizi
Neden yaşadığımızı bilmez
Gidiyoruz bu dünyadan . . Bugünlerim dünlerimi yaşar
Yarınlarım ise Hayallerimi Süsler.
Direnmekti Yaşamak
Savaşmaktı sevmek
Ve ölmekti Aşk ... Bu denklemin bilinmeziydim 'Ben / sen ' Sen de Hakkım var .
Dil de Giz'im ;
Yürekte Yaram Var Benim ! Seni satırlara son döküşümKlavyemden son hıncımı alışım seni düşünüp !Sen AŞk'tınAşk ölmekti ;Ben Ölmedim !Çünkü benim gibi sevene senin yakıştırdığın gibi bi son uymadıBüyük geldi Üstüme !Sen yanlış yerden vurdunBen canım acıdığı için değil sen vurduğun için yaralandım . . . Boş yere günahımı aldın
Yok yere canımı acıttın
Son sözü sen söylemiştin
Benim Son sözüm yok bu Aşk'a . . .
Sözlerim suskunluğumdur bundan sonra
O Kadar ... !!! Hiç yoktan düstüm bu hale
Basima neler geldi
Gerçekten sevmistim
Yalnizim simdi Bir gün istersin
Beni özlersin
Ümidini sal git dostum
Ben aska doydum (!)