Arkadaşlar aklıma takılan ama kendimce tam bir yanıt veremediğim bir soru takıldı aklıma,sizlere bir sorayım dedim fikirlerinizi öğrenmek istedim...
Neden birileri ilk önceleri arkadaşken daha sonra karşısındakine sevdiğini söyleyipte bir karşılık alamadığı zaman yani karşısındakinin ona bir umut vermeden nazik bir şekilde bu işin olamayacağını söylediği zaman düşman gibi oluyorlar o kişiye...
Bu benim başıma defalarca geldi ilk başlarda normal arkadaşımken bana sevdiğini yada ilgi gösterdiğini anladığım zaman ona yanlış yere yalan yere umut vermektense benim için doğru olan onu kırmadan bu olayın olmayacağını anlatmaya çalıştım ama karşılığı arkadaşlığımızı bitmesi ve düşmanlık oldu...Sizce burda benim hatam var mıdır ? kendimi suçlu hisettmek istemiyorum...
Elbet benimde zamanında karşılıksız sevmelerim oldu ama aksine ben şimdi o insanlarla düşman değilim güzel bir dostluğum ve arkadaşlığım var...
Önceden arkadas gibi sonra hislerini söylemez ki, O zaten hep sana baska gözle bakmistir.. Ki arkadas'im diyen insan zaman sonra baska gözle bakamaz o hep arkadastir.. Zamanin geldigini düsünüp belki seninde ona karsi birseyler hissettigini hissedip açilmak istemistir, Yada sadece kendisini rahatlatmakk için söylemistir.. Ilerde keske söyleseydim belki hersey daha farkli olurdu demektense Aci'yi [mutlulugu] simdiden yasamayi tercih etmistir..
Bu durumda, ne sen nede söyleyen hatali degildir 'bence.. Onun ilgisi var diye o suçlanamaz, senin yok die sen hatali görülmezsin.. Ama Düsmanlik konusu yanlis bir hareket bence ama ona da hak vermek gerek, seni kimseyle paylasamiyordur .. Baskalariyla görecegime, düsmanim bilip [ki düsmanlik da sadece dildedir seven'e] hiç görmemeyi tercih ediyordur, tabi bu davranis ne kadar dogru, ne kadar yanlis bilinmez ama herkez kendisini nasil huzurlu hissederse öyle yapar.
ne gevezeyim 
Zaten onun sevgisine saygı duyarım çünk bende yaşadım onun yaşadıklarını zamanında ama ben ona sevdiğimi söyledikten sonra bir karşılık alamadığımda o benim düşmanım olmadı aksine dostum arkadaşım oldu...
Burda biri seven biri sevilen biri karşılık bekleyen biri bişey hisettmediği için ona karşılık vermeyen...
Burda iki tarafta elbette hatalı yada suçlu değil..
Anlatmak istediğim arkadaş gibi konuşurken iyide bi karşılık alamayıncamı o kişi kötü oluyor...
Elbette kötü olmaz.. Nasil ki o sevdigini saklamamakda özgürse, sende ona karsi birseyler hissetmemekde özgürsün.
Tabi bu insanina göre degisiyor, sen belki dost kalabildin, ama o bunu beceremeyecegini anlayinca senden uzaklasmaya çalisti.. Ama inan ortada esasli bir bag varsa, nefret etmez insan sevdiginden
O sevsede sevmesede.
karşılıksız olduğunu öğrenince insan tepkiler verebilir seninde üzülmeni seninde canının yanmasını ister.aslnda bunları yapmak istemez ama seven insan bu gibi drumlarda da bulunabilir sen doğrusnu yapıosun içn raht olsun
evet çok haklısın sırf bu yüzden çok yakın bır arkadaşım bana düşman oldu maalesef ya bir kere ben ilgi duydugum hoşlandıgım bırısıyle zaten direk sevgılı olurum yanı arkadaş olacak ne var ............bıde arkadaş dedıgım kişi zaten sevgılım olamaz.......tamam duyguların önüne geçilmez......ama onu reddettın dıye arkadaşlıkta bitiyor ve bunun nedenıde o kişinin sana artık arkadaş gıbı olamaması çünkü artık başka türlü sevıyor........
hiçbiriyle düşman gibi olmadım hala o kişilerle dostluklarım devam etti çünkü hep biliyorlardı asla böyle bişey olmayacağını.belki senden ümit bekliyorlardır :S
benim başıma gelmiş olsaydı düşman gibi değilde konuşmamayı tercih ederdim diye düşünüyorum.tabi böyle söylemek kolay başıma gelmediği için
kendinde suç bulma konuşmak istemeyen konuşmaz
