06-16-2009, Saat: 03:16 PM
Kurak bir toprağın can buluşuydu belki
Bir sevdanın filizlenmesiydi o güzel gözlerin
Canımda can olma halin ve varlığınla tek oluşun
Ben senin cantanem olmanı sevdim…
Göz gönle hükmedemez, yüreğini sevdim
Kulağım arsız çığlıklardan yorgun, sesini sevdim
Gülüşler hayat vermiş sevene, hayatım olmanı sevdim
Aslında sevmek bahane, en büyük bahanem olmanı sevdim
Gökyüzünde asılı kalmış gül yüzün
Ay’a benzemeni, seni izlemeyi sevdim
Bir buket gül sevgimden başka sana verebildiğim
Biraz güllerin yeşilinden, biraz kalbimden derlediğim
Ben senin gülleri solduran gülümsemeni sevdim
Ne desem boş, yetmiyor bu sözler avunmaya
Ve yetmiyor hiçbir kelime seni anlatmaya
Kalemim yazmaz kağıdım mürekkep tutmaz oluyor
Seni anlatmaya kalkınca kalbim yoruluyor
Ben senin tarifsiz olmanı sevdim
Her şey bir yana gül bakışlım
Ben seni sen olduğun için sevdim…
(asi_ve_mai)
Mehmet YILMAZ
dünya üzerindeki onca güzel şeyin sebebi.. Yani.. Sızlayan yerinden sevmeye başlamalı bir insanı. Sevdiği kadar da sevilmektir zaten bir acının yara bandı "
