10-18-2006, Saat: 04:35 PM
H?? B?R ZAMAN PAR?A PAR?A OLMADAN,EN B?T?N OLUNMUYOR:: Yolculuk var uzak diyarlara, bu seher...
Ancak tuhaft?r yola ??kacak ben de?ilim!...
Duygular?m!!!...
Ac?lar?m, incinmi?liklerim, yaralar?m, umutlar?m, sevdalar?m ve nihayet hayallerim!...
Hatta her biri i?in ayr? bir yol ?antas? d?zenlemeyi bile d???n?yorum... Kafamda ayarlamaya ?al???yorum, hangi duygum d?nyan?n neresinde ger?ek yerini bulur diye... Belki de zamanda bile yolculuk yapacaklar, bu ?a?a uygun de?illerse...
?lk olarak A?k' ?n yol ?antas? ve zaman?n? belirliyorum!...
K?rm?z? bir valizin i?inde, temiz ve ?l?ms?z diyebilece?imiz a?klar?n ya?and???, eski ?a?lardan birine yolluyorum, A?k' ?... ??nk? o sadece, o devirlerde ve yerlerde, yerini bulabilecek gibi geliyor bana... Bendeki A?k, bu ?a?a uygun de?il, biliyorum!...
?kinci yolcum, Umut!...
Onun gidece?i yeri hi? d???nmeden, bir ??rp?da belirliyorum! Tabi ki Afrika...Her g?n binlerce insan?n ve ?zellikle de ?ocuklar?n, a?l?ktan ve yoksulluktan ?ld??? bir yer Afrika... Hani derler ya "Umut fakirin ekme?i...", umudumun g?zleri parl?yor yola ??karken...
Hayallerim!!! Durmadan boynuma sar?l?yorlar, bayraml?k elbiseleri al?nm??, ?ocuklar misali... Bembeyaz bir yol ?antas? haz?rl?yorum, onlara da... Hayallerim, denizi ?ok sever biliyorum!... Masmavi deniz, bembeyaz mart?lar ve g?ne?le her daim bir arada olabilecekleri, mavi bir tur!... Hayallerimin, ?zg?rl?klerine kavu?mas? i?in tek yol...
Benden ayr?lmak istemeyen iki yolcum var, k??eye sinmi? ve sessizce bekleyen!
Ac?lar?m ve yaralar?m!!!
A?lamakl? g?zlerle bana bak?yorlar, bizi bir ba??m?za b?rakma der gibi!... Onlar? nereye yollayaca??m?, o kadar iyi biliyorum ki... Adlar?n?n sadece umut olabilece?i bir yer ve zamana, tabi ki ?ocuklu?uma... ?yile?ebilecekleri ve kendilerini bulabilecekleri tek yer oras? ??nk?...
AMAN ALLAHIM!!!...
O?lunu askere yollayan veya k?z?n? gelin eden anneler olur ya, kendimi birden ?yle hissettim!...
Ama b?t?n ayr?l?klarda insan?n i?ini ho? tutan bir teselli vard?r ya, onu da hissetmedi?imi s?ylersem, yalan s?ylemi? olurum herhalde....
Biliyorum ki, onlar bulunduklar? yerlerde ve zamanlarda, arad?klar?n? bulduk?a ben mutlu olaca??m burada!...
Ve biliyorum ki, hi? bir zaman par?a par?a olmadan, en b?t?n olunmuyor!...
En b?t?n olunmuyor, DEL? KIZ!!!...
Ancak tuhaft?r yola ??kacak ben de?ilim!...
Duygular?m!!!...
Ac?lar?m, incinmi?liklerim, yaralar?m, umutlar?m, sevdalar?m ve nihayet hayallerim!...
Hatta her biri i?in ayr? bir yol ?antas? d?zenlemeyi bile d???n?yorum... Kafamda ayarlamaya ?al???yorum, hangi duygum d?nyan?n neresinde ger?ek yerini bulur diye... Belki de zamanda bile yolculuk yapacaklar, bu ?a?a uygun de?illerse...
?lk olarak A?k' ?n yol ?antas? ve zaman?n? belirliyorum!...
K?rm?z? bir valizin i?inde, temiz ve ?l?ms?z diyebilece?imiz a?klar?n ya?and???, eski ?a?lardan birine yolluyorum, A?k' ?... ??nk? o sadece, o devirlerde ve yerlerde, yerini bulabilecek gibi geliyor bana... Bendeki A?k, bu ?a?a uygun de?il, biliyorum!...
?kinci yolcum, Umut!...
Onun gidece?i yeri hi? d???nmeden, bir ??rp?da belirliyorum! Tabi ki Afrika...Her g?n binlerce insan?n ve ?zellikle de ?ocuklar?n, a?l?ktan ve yoksulluktan ?ld??? bir yer Afrika... Hani derler ya "Umut fakirin ekme?i...", umudumun g?zleri parl?yor yola ??karken...
Hayallerim!!! Durmadan boynuma sar?l?yorlar, bayraml?k elbiseleri al?nm??, ?ocuklar misali... Bembeyaz bir yol ?antas? haz?rl?yorum, onlara da... Hayallerim, denizi ?ok sever biliyorum!... Masmavi deniz, bembeyaz mart?lar ve g?ne?le her daim bir arada olabilecekleri, mavi bir tur!... Hayallerimin, ?zg?rl?klerine kavu?mas? i?in tek yol...
Benden ayr?lmak istemeyen iki yolcum var, k??eye sinmi? ve sessizce bekleyen!
Ac?lar?m ve yaralar?m!!!
A?lamakl? g?zlerle bana bak?yorlar, bizi bir ba??m?za b?rakma der gibi!... Onlar? nereye yollayaca??m?, o kadar iyi biliyorum ki... Adlar?n?n sadece umut olabilece?i bir yer ve zamana, tabi ki ?ocuklu?uma... ?yile?ebilecekleri ve kendilerini bulabilecekleri tek yer oras? ??nk?...
AMAN ALLAHIM!!!...
O?lunu askere yollayan veya k?z?n? gelin eden anneler olur ya, kendimi birden ?yle hissettim!...
Ama b?t?n ayr?l?klarda insan?n i?ini ho? tutan bir teselli vard?r ya, onu da hissetmedi?imi s?ylersem, yalan s?ylemi? olurum herhalde....
Biliyorum ki, onlar bulunduklar? yerlerde ve zamanlarda, arad?klar?n? bulduk?a ben mutlu olaca??m burada!...
Ve biliyorum ki, hi? bir zaman par?a par?a olmadan, en b?t?n olunmuyor!...
En b?t?n olunmuyor, DEL? KIZ!!!...
