01-07-2010, Saat: 01:44 AM
Bir şafaktan, bir şafağa
Bir akşamdan , bir akşama
MERHABA demeden daha
Bu gitmeler gitmek değil
Eğil salkım , söğüt eğil
Bu benimki sevda değil
Eğil yağmur , rüzgar eğil
Bu benimki sevda değil
Artık başkalarının saçmalıklarını bıraktım,kendim saçmalıyorum.Kendimle ilgileniyorum.Çünkü en çok ihtiyacı olan benim.Kendime şefkat gösterme çabalarımın arasında akıp gidiyor hayat.Anlamsızlığımı yüklendim,bilinmeze yürüyorum...
Kafam karşıyor her gün.Yaşadıklarıma bakıp,yaşayacaklarımdan korkuyorum...artık yarınıma kimse düşmesin istiyorum...Çünkü her sevdadan farklı yorgunluk sırtlandım...şimdi k.çımı kaldıramıyorum.ağırım çok ağır....
Yılıyorum artık hayattan...Geleceğe bakan umudum sıyrıldı kemiğinden...Bense gittikçe kemikleşiyorum...Daha sert ama daha kırılgan...Ve bütün bunların sebebi sende toplandı.Hepsinin sorumlusu değilsin elbette ama nirvanayı seninle yaşadım sanki acımın...
"Merhaba" nın tonuna yeni alışmışken,henüz telefonda sesini tanıyamıyorken hatta ağzımdan çıkan evet konusunda kendi içimde çatışıyorken "elveda"n çıkageldi....İnanmak istemedim bir insan 3 günde değişebilir mi?...
şimdi vazgeçmekten başka çıkış yok...aşk inançsızlığından yargılasınlar beni...Materyalist diye aşşağılasın metafizikçiler.İnanmıyorum işte.Ne zaman ki aşk beni bulacak ozaman döneceğim gerçeğe....Şimdilik aşka da,insanlara da inanmıyorum...Çabalamıyorum da inanmak için...
Sevgileri yarınlara bırakmışlar...bıktım artık ne zaman bugünü yaşayacağız.Ben geçmişle gelecek arasında gidip gelen bir kukla olmak istemiyorum.Katılmayacağım sürüye....
Topraktan ötesi de yok ya hani...Öyleyse anlamı ne ha bu gün ha yarın...Daha az günahla gitsem daha iyi değil mi????
Bir akşamdan , bir akşama
MERHABA demeden daha
Bu gitmeler gitmek değil
Eğil salkım , söğüt eğil
Bu benimki sevda değil
Eğil yağmur , rüzgar eğil
Bu benimki sevda değil
Artık başkalarının saçmalıklarını bıraktım,kendim saçmalıyorum.Kendimle ilgileniyorum.Çünkü en çok ihtiyacı olan benim.Kendime şefkat gösterme çabalarımın arasında akıp gidiyor hayat.Anlamsızlığımı yüklendim,bilinmeze yürüyorum...
Kafam karşıyor her gün.Yaşadıklarıma bakıp,yaşayacaklarımdan korkuyorum...artık yarınıma kimse düşmesin istiyorum...Çünkü her sevdadan farklı yorgunluk sırtlandım...şimdi k.çımı kaldıramıyorum.ağırım çok ağır....
Yılıyorum artık hayattan...Geleceğe bakan umudum sıyrıldı kemiğinden...Bense gittikçe kemikleşiyorum...Daha sert ama daha kırılgan...Ve bütün bunların sebebi sende toplandı.Hepsinin sorumlusu değilsin elbette ama nirvanayı seninle yaşadım sanki acımın...
"Merhaba" nın tonuna yeni alışmışken,henüz telefonda sesini tanıyamıyorken hatta ağzımdan çıkan evet konusunda kendi içimde çatışıyorken "elveda"n çıkageldi....İnanmak istemedim bir insan 3 günde değişebilir mi?...
şimdi vazgeçmekten başka çıkış yok...aşk inançsızlığından yargılasınlar beni...Materyalist diye aşşağılasın metafizikçiler.İnanmıyorum işte.Ne zaman ki aşk beni bulacak ozaman döneceğim gerçeğe....Şimdilik aşka da,insanlara da inanmıyorum...Çabalamıyorum da inanmak için...
Sevgileri yarınlara bırakmışlar...bıktım artık ne zaman bugünü yaşayacağız.Ben geçmişle gelecek arasında gidip gelen bir kukla olmak istemiyorum.Katılmayacağım sürüye....
Topraktan ötesi de yok ya hani...Öyleyse anlamı ne ha bu gün ha yarın...Daha az günahla gitsem daha iyi değil mi????
miley17: