02-01-2010, Saat: 06:04 PM
Her gidişin ardından bakakalır gözyaşlarım Öyle ki neden döküldüklerini bile anlamadan, yere bile düşmeden gitmiştir giden Hep böyle olmuştur; ani (ve sebepsiz) Hiç anlamadım neden gittiklerini Belki de ben aradığımı bulayım diye gitmeyi seçtiler Ne kadar nahifim
Biliyor musun, hiç endişelenmedim terkedilirken Üzülmedim dersem yalan olur, kimseler bilmeden ağlamadım belki, bir kaç damla göz yaşı ile geçiştirdim gidişleri; ama çok kıymetli bir kaç damla Hep söylemişimdir, ben ağlayamam Endişelenmedim, çünkü giden biliyordur, kalırsa huzursuz geceler beklemektedir bizi Üzüldüm, çünkü hiç anlamadım neden gittiklerini; bilsem üzülmezdim belki
Her gideni kalbimin bir köşesine koyayım dedim, beceremedim Giden gittiğiyle bitmiştir hep Bir kaç mutlu anı dışında ne varsa yasal kelımeürmüştür yanında her seferinde Sanırım eski şeyleri tutmayı sevmediğimden pek; onlar da biliyor huyumu Zaten kalan oldu mu, hemen başlıyorum temizliğe Düzen hastası olmak ne fena
Şimdi düşünüyorum da Sayamıyorum bile gidenleri Aklımda bir kaç isim ve gözümün önünde bir kaç flu yüz var
:
Hiç birini küçümsemiyorum; ama huyum kurusun, unutmazsam olmuyor Sebepsiz gidişlerden nasıl yorulduysam, dayanılır gelmiyor anımsamak O kadarcık da olsun, değil mi?
Sen Seni unutmak istemiyorum Senin gidişini izlemek istemiyorum Tükeneceğimi biliyorum İlk kez korkuyorum Hem de çok korkuyorum Zayıflık dersen de, ne yapayım? Sana yaranmak değil ki bunları yazarken niyetim Şu alkolden dönen başımı durdurup 2 satır yazabiliyor olmamın sebebini ne ben biliyorum, ne bir başkası Anlatıyorum işte Korkuyorum, çünkü kendimi kandıracak değilim, senin gitmeni kaldıramam Söylemekten korkmuyorum, bak Seni seviyorum
Sen gitme, olur mu? Hele sebepsiz, hiç gitme
Biliyor musun, hiç endişelenmedim terkedilirken Üzülmedim dersem yalan olur, kimseler bilmeden ağlamadım belki, bir kaç damla göz yaşı ile geçiştirdim gidişleri; ama çok kıymetli bir kaç damla Hep söylemişimdir, ben ağlayamam Endişelenmedim, çünkü giden biliyordur, kalırsa huzursuz geceler beklemektedir bizi Üzüldüm, çünkü hiç anlamadım neden gittiklerini; bilsem üzülmezdim belki
Her gideni kalbimin bir köşesine koyayım dedim, beceremedim Giden gittiğiyle bitmiştir hep Bir kaç mutlu anı dışında ne varsa yasal kelımeürmüştür yanında her seferinde Sanırım eski şeyleri tutmayı sevmediğimden pek; onlar da biliyor huyumu Zaten kalan oldu mu, hemen başlıyorum temizliğe Düzen hastası olmak ne fena
Şimdi düşünüyorum da Sayamıyorum bile gidenleri Aklımda bir kaç isim ve gözümün önünde bir kaç flu yüz var
:
Hiç birini küçümsemiyorum; ama huyum kurusun, unutmazsam olmuyor Sebepsiz gidişlerden nasıl yorulduysam, dayanılır gelmiyor anımsamak O kadarcık da olsun, değil mi?
Sen Seni unutmak istemiyorum Senin gidişini izlemek istemiyorum Tükeneceğimi biliyorum İlk kez korkuyorum Hem de çok korkuyorum Zayıflık dersen de, ne yapayım? Sana yaranmak değil ki bunları yazarken niyetim Şu alkolden dönen başımı durdurup 2 satır yazabiliyor olmamın sebebini ne ben biliyorum, ne bir başkası Anlatıyorum işte Korkuyorum, çünkü kendimi kandıracak değilim, senin gitmeni kaldıramam Söylemekten korkmuyorum, bak Seni seviyorum
Sen gitme, olur mu? Hele sebepsiz, hiç gitme