02-03-2010, Saat: 12:49 AM
Ben …
Yaşanmış anılara değil de
seninle yaşanmasını hayal ettiğim her şeye ağlıyorum şimdi…
Sen Sakarya caddesini hiç bilmezsin ama haberin yok aslında hep oradasın..
Her gün senin varlığını düşünerek geçiyorum oradan..
Sen hiç hissetmezsin ama ben hep umutlarıma sarılıyorum yokluğunda sanki sen varmışçasınasana sarılıyormuşçasına…
Sen buradan çok uzaklarda soluklanırken aslında bu şehirde yankılanıyor senin başkalarına seslenişlerin.
Sen Ankara’da görmek istediğim her yerdesin.
Her an olmanı istediğim hallerdesin..
Adını anmadan geçtiğim tek bir kaldırım kalmadı.Hepsi ismini ezberledi.Tüm şehir senin varlığından haberdar.
Eminim sana saçma gelecek ama her gördüğüm kuşla sana selam gönderiyorum..
Beni hiç aramayacağını bildiğim haldeher telefonu sen diye açıyorum.Her gelen güzel mesajı senden gelmiş olduğunu düşünerek okuyorum.
…
Sonra…
Sonra akşam oluyor.Her gece yine hayalini gerçek gibi yaşadığımın farkına varıyorum.Uyandığım her rüyanın ardından kabuslara hazırlanıyorum..
Ağlıyorum…
Ağlıyorum ama aynı zamanda yüzümde anlamsız bir tebessüm var..Gülmeliyim diyorum
Üzülürsem O benden çok üzülür.Unut! Hatta utan artık onu sevginle rahatsız etmiş olduğun için diyorum kendi kendime.
Karşılığı olmadığında sevmekten vazgeçilmeliymiş canını yok yere yakmamak adına…
…Evet sevdiğim ben de vezgeçtim.Ama daha fazla canımı yakmayayım diye değil canını yakmaktan korktuğum için.
Vazgeçiyorum senden…
Vazgeçiyorum en sevdiğim…
Vazgeçiyorum hayal olmuş tek gerçeğim…
Yaşanmış anılara değil de
seninle yaşanmasını hayal ettiğim her şeye ağlıyorum şimdi…Sen Sakarya caddesini hiç bilmezsin ama haberin yok aslında hep oradasın..
Her gün senin varlığını düşünerek geçiyorum oradan..
Sen hiç hissetmezsin ama ben hep umutlarıma sarılıyorum yokluğunda sanki sen varmışçasına
sana sarılıyormuşçasına…Sen buradan çok uzaklarda soluklanırken
aslında bu şehirde yankılanıyor senin başkalarına seslenişlerin.Sen Ankara’da görmek istediğim her yerdesin.
Her an olmanı istediğim hallerdesin..
Adını anmadan geçtiğim tek bir kaldırım kalmadı.Hepsi ismini ezberledi.Tüm şehir senin varlığından haberdar.
Eminim sana saçma gelecek ama her gördüğüm kuşla sana selam gönderiyorum..
Beni hiç aramayacağını bildiğim halde
her telefonu sen diye açıyorum.Her gelen güzel mesajı senden gelmiş olduğunu düşünerek okuyorum.…
Sonra…
Sonra akşam oluyor.Her gece yine hayalini gerçek gibi yaşadığımın farkına varıyorum.Uyandığım her rüyanın ardından kabuslara hazırlanıyorum..
Ağlıyorum…
Ağlıyorum ama aynı zamanda yüzümde anlamsız bir tebessüm var..Gülmeliyim diyorum
Üzülürsem O benden çok üzülür.Unut! Hatta utan artık onu sevginle rahatsız etmiş olduğun için diyorum kendi kendime.
Karşılığı olmadığında sevmekten vazgeçilmeliymiş canını yok yere yakmamak adına…
…Evet sevdiğim ben de vezgeçtim.Ama daha fazla canımı yakmayayım diye değil
canını yakmaktan korktuğum için. Vazgeçiyorum senden…
Vazgeçiyorum en sevdiğim…
Vazgeçiyorum hayal olmuş tek gerçeğim…