04-13-2010, Saat: 02:43 PM
[INDENT] [INDENT]
[SIZE=5]*Sen Yoktun*

Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine,
Ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.
Sen yoktun

Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında.
Her köşeyi, her parkı, her ağacı ezberledim.
Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında senin adını aradım.
Sen yoktun

Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı.
Her bir hücremin acısını ta yüreğimde hissederken
Beni enkazın altından çekip alacak elini aradım.
Sen yoktun

Özlem şarkıları ezberledim.
Kimini bağıra bağıra, kimini fısıltıyla söyledim.
Karanlığa haykırdım hasretimi.
Sesimi duyacaksın diye bekledim.
Sen yoktun

Her yağmurla birlikte hüzünde yağdı bu kentin üzerine.
Bulutlar yalnızlığın işaretiydi benim için.
Beni ıslatan yağmur olmadı.
Ben senin özleminle sırılsıklamdım her mevsim.
sen yoktun

Hayat;merhaba dedi, bahara çiçek çiçek.Uzun kıştan sonra gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm.
Sen yoktun

Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım.
Kıyılarda tükettim bekleyişlerimi.
Hep sensiz gemiler geçti limandan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim.
Sen yoktun

Gözümden bir tek damla yaş akmadı.
Onlar sana aitti, sana kalmalıydı.
Kimselere söyleyemedim acılarımı, bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım.

Nice fırtınalar koptu yüreğimde.
Dalgalar dövdü hayallerimi.
Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz aradım.
Sen yoktun

Her gece ay paramparça oldu.
Her gece yıldızlar birer birer düştü sokaklara.
Yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim.
Ve bir güneş gibi doğup aydınlatmanı bekledim bu kara dünyamı.
AMA

SEN YOKTUN!
[/SIZE]
[/INDENT][/INDENT]
Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine,
Ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.
Sen yoktun


Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında.
Her köşeyi, her parkı, her ağacı ezberledim.
Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında senin adını aradım.
Sen yoktun


Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı.
Her bir hücremin acısını ta yüreğimde hissederken
Beni enkazın altından çekip alacak elini aradım.
Sen yoktun


Özlem şarkıları ezberledim.
Kimini bağıra bağıra, kimini fısıltıyla söyledim.
Karanlığa haykırdım hasretimi.
Sesimi duyacaksın diye bekledim.
Sen yoktun


Her yağmurla birlikte hüzünde yağdı bu kentin üzerine.
Bulutlar yalnızlığın işaretiydi benim için.
Beni ıslatan yağmur olmadı.
Ben senin özleminle sırılsıklamdım her mevsim.
sen yoktun

Hayat;merhaba dedi, bahara çiçek çiçek.Uzun kıştan sonra gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm.
Sen yoktun


Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım.
Kıyılarda tükettim bekleyişlerimi.
Hep sensiz gemiler geçti limandan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim.
Sen yoktun


Gözümden bir tek damla yaş akmadı.
Onlar sana aitti, sana kalmalıydı.
Kimselere söyleyemedim acılarımı, bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım.

Nice fırtınalar koptu yüreğimde.
Dalgalar dövdü hayallerimi.
Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz aradım.
Sen yoktun


Her gece ay paramparça oldu.
Her gece yıldızlar birer birer düştü sokaklara.
Yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim.
Ve bir güneş gibi doğup aydınlatmanı bekledim bu kara dünyamı.
AMA

SEN YOKTUN!
