Sevmek ayıp değil, sevgiyi karalayan utansın..!!
Bana yüreğimi sığdıramadığım farklı bir hayatı bıraktın isteyerek ya da
istemeyerek, oysa ben hiçbir zaman çizmedim aramızdaki mesafelerin sınırını
sen hep ulaşılmayacak kadar uzaklardaydın yanı başımda dururken
vakitsiz saatlerin yelkovan değirmeninde.
Sana hep ıslak gözlerle baktım o bitmeyen yolculukların ardından.
Üzümün üzüme bakarak kararmasını hatırlatıyorsun durmadan bana,
çünkü beni görmeyen gözlerine baka baka kendimi göremez oldum.
Dalgaların savurduğu kum taneciklerinden başka bir şey değildim ben
hayatında, dilediğince savurdun beni bir o kıyıya bir bu kıyıya, ellerinden küçük
bir oyuncak olmaktan kurtaramadım bir türlü kendimi, nasıl ki her dilde çocuğun
ağlaması aynıysa benimde hala duygularım değişmedi aslında.
Gerçekten sevenlerin hepsi aynı sever.
Hiçbir sevenin sevgisi diğer birinden farklı değildir aslında, bir türlü anlatamadım
yüreğimin kabuk bağlayan yanını, sende acımadan deştin yaramı,
söktün bütün kabukları azdırdın tuzladın iyileşmesi zor olan sol yanımı.
Kimseye bir şey ispatlamak zorunda değilsin yüreğim, şakaklarına bir ömür
dayanmış ki büsbütün yalnızlık, bir yanda yüreğin bir yanda gözlerin karanlığa
merhaba derken, artık kıvranmanın alemi yok!
Dik ol!
Sevmek ayıp değil, sevgiyi karalayan utansın..!!
BAZEN DÜÄžÜMLENİR BOÄžAZINA BİRŞEY
ÜZÜNTÜDEN Mİ SEVİNÇTEN Mİ
BİLEMEZSİN!!
AÄžLAMAK ÜZEREYKENGÖZYAŞLARIN
DONAR YUVALARINDA
DÖKÜLSÜN MÜ DÖKÜLMESİN Mİ BİLEMEZSİN!!!
ÇOK YAKININDA OLURSUN SEVDİÄžİNİN!
DOKUNMAK İSTERKEN ELLERİN KALIR HAVADA
ÇEKSEN Mİ ÇEKMESEN Mİ
BİLEMEZSİN!!!
SÖYLEMEK İSTERKEN NE KADAR SEVDİÄžİNİ VE ÖZLEDİÄžİNİ!
DİLİN TUTULUVERİR
SÖYLESEN Mİ SÖYLEMESEN Mİ
BİLEMEZSİN!!!!
SUSTURURLAR SENİ ENGELLERLER GÖZYAŞLARINI
HAYKIRMANI BIRAK FISILDAMANI BİLE!!!
YAŞIYOR MUYUM ÖLÜ MÜYÜM BİLEMEZSİN!!!!!
insan nelere erişiyor düşlerinde bir bilsen
imkansız, bir anda yanında olabiliyor
bir tatlı uyku gibi sarıyor bedenini
hiç beklemeden öyle apansızın...
düşlerimde bir sandal yaptım
içine senli benli günleri koydum
en güzel günlerimizi
en güzel anılarımızı aldım yanıma
gün gelir özlersem,
dudaklarımdan senli benli cümleler dökülmek isterse
hep senin güzel yanların dökülsün istedim...
o gün geldi
denizin mavisine senin kollarına kucak açar gibi kucak açtım
ve özledim seni
belkide bir an geçti ayrılalı senden
ama bana bin yıl gibi geldi..
özledim seni
ne kadar senin güzel yanların dökülsede dudaklarımdan
senin kokun bir masum karanfilin kokusunu andırsada
şu an içime çektiğim denizin mis kokusu bile haram oldu bana..
dudaklarımdan dökülen cümleler ne kadar isyan etmek istesede
ne kadar yürek yangınlarım baskın gelsede
beni bırakıp gitmiş olsanda
tek diyebileceğim
özledim seni ey sevgili...
özledim seni
dilim yok desede
kabul etmiyor ki yüreğim
senin için akan gözyaşlarım
seni sarmak isteyen kollarım
ve sıcaklığını hissetmek isteyen avuçlarım
dizlerine yatmak isteyen başım
senle yürümek isteyen ayaklarım kabul etmiyor...
özledim seni
öyle delice hemde
hiç bir şey umurumda olmadan..
özledim seni
boğazıma düğümlenmeden
bir yudum su içtiğim gün kadar özledim seni......