06-12-2010, Saat: 01:21 PM
Kendim kendisizligim sen sensizligim adam akilli oturduk; konustuk bugun. Laf lafi acti derken anladik; sonra anlamamazliktan geldik; aklimizdaki o girinti ve cikinti sahibi cumleleri. Heple isterken hicle olamama cikmazina cakildik. Fena tosladik.
Dusunursek olmaz dedikce; irdeledik durduk. Icim icini doktu. Oturduk konustuk bugun. Uyku uykusuzluk alt edemedi bizi. Icim icini doktu ben dinledim
ben icimi doktum icim dinledi. Kendim kendisizligim karmasam hepsi sarmisti etrafimi. Koselere sikistirdilar beni. Once bir dugum olustu bogazimda sonra sen kurtardin. Sonra sensizlik geldi bi dugum daha atti; ne kendim cozebildim ne de kendisizligim.
Ben bendim; icim icimdi; icim disim birdi de siz beni yanlis anlardiniz ondan. En seytan halim sizin gunluk hikayelerinizden biriydi.
Icim. Acti yummadi gozunu. Kin kustu bana; kizdi bagirdi cagirdi. Sustu sonra. Kelimeyle ifade edemedim ya ben; o anlamadigin halimi. O icimdi icin icin yaniyordu; anladi. Icim bana anlatti ben icime. Kelimesiz mimiksiz ifadesiz noktasiz virgulsuz. Doktu icini; once kin kustu sonra sustu. Bir itiraz etti bir kabul etti. Bir guldu bir agladi halime. Trajikomik yetersizdi anlatmaya; halimi halsizligimi.
Once gul sonra agla haline. Ama ilk yapacagin tebessumunu yansitmak olsun. Yeterki once gul sonra agla. Sonra kiz bagir kus.
Kimliksiz hissiz sevgisiz sensiz bensiz her oyundan bir rol secmek icimin gorevi olmustu. Gorev sozcugu ne bostu. Ne zorunluluktu. Sevmeyi gorev edinen kalbimin miydi yanlis? Ben uzuldum icim icsizligim.. sen sensizligim.. kendim kendisizligim..
Yeni kelime arayisindaydi icim. Icmeden sarhostu icim icin icin yalnizligim. Pelikanin gagasindaydi sanki dunya; agzini acsa kacacak gidicek elimden. Siki siki sarilmisti; icim ona sahip cikmisti. Ufuktan deniz cikarmisti. Ordan bile bir cikarma buldu ya kendine. Ne dese hakli belki; belki ne demese hakli. Herseyi desinde susmasin mabedimi dugumleyen o his; yeterki konussunda bogum bogum olmasin o laf kargasasi. Kendim var; kendisizligim var; icim var icsizligim yok. Sezgim var. Bir de ezgim var.
Bi icim. Bi o. Bi ona. Savurdugum cumleler anlatmak istediklerimin ta kendisi var. Bir de ezgim var.
Askin icinden asksizliga uzanan ellere degil sozum; ona buna hic degil sozum. Kendime kendisizligime yalnizligima yoldasligima sozum. Sozlerim anlatmaya gereksizlik duyarken
Ben aglarkenn
Caresizken
Sokaktan sensiz bensiz insancık toplarken
Tahil kör notası korpe bedenden
bedensiz bedenlerden
ders san lan bedenlerden
Icsizlikten bikmisken ben; icim icin icin yandi. Icim bana anlatti.
Oturduk konustuk bugun.
Ben arada kalmis bir kusagin izlerini surerken ve o izlerden kurtulamazken kendim; kendi analizimi yapmaya baslayinca sustu icim. Hic sesini cikarmadan dinledi. Belki sovdu icim; icinden. Icimin ici vardi. Benimdi de sir saklardi o da kendine.
Hep kaybettim yada ben. Yada ben hep kazandim. Zaferlerim zafersizligimin pencesinde bekledi. En mutlu animin ustune mutsuzlugum gecekondu kurdu. Belediye ses cikarmadi. Cekip gidecekti. Icim icime cozum buldu.
Anlam vermeye calissada icim icime; var olamayan icsizligime; hep var olan hislerime; icim icsizliklere; ben icime; icim bana..
Icin icin yandik bugun.
Icimle icsizlige.
Icmeden sarhostuk
Biz bugun icimle..
Dusunursek olmaz dedikce; irdeledik durduk. Icim icini doktu. Oturduk konustuk bugun. Uyku uykusuzluk alt edemedi bizi. Icim icini doktu ben dinledim
ben icimi doktum icim dinledi. Kendim kendisizligim karmasam hepsi sarmisti etrafimi. Koselere sikistirdilar beni. Once bir dugum olustu bogazimda sonra sen kurtardin. Sonra sensizlik geldi bi dugum daha atti; ne kendim cozebildim ne de kendisizligim. Ben bendim; icim icimdi; icim disim birdi de siz beni yanlis anlardiniz ondan. En seytan halim sizin gunluk hikayelerinizden biriydi.
Icim. Acti yummadi gozunu. Kin kustu bana; kizdi bagirdi cagirdi. Sustu sonra. Kelimeyle ifade edemedim ya ben; o anlamadigin halimi. O icimdi icin icin yaniyordu; anladi. Icim bana anlatti ben icime. Kelimesiz mimiksiz ifadesiz noktasiz virgulsuz. Doktu icini; once kin kustu sonra sustu. Bir itiraz etti bir kabul etti. Bir guldu bir agladi halime. Trajikomik yetersizdi anlatmaya; halimi halsizligimi.
Once gul sonra agla haline. Ama ilk yapacagin tebessumunu yansitmak olsun. Yeterki once gul sonra agla. Sonra kiz bagir kus.
Kimliksiz hissiz sevgisiz sensiz bensiz her oyundan bir rol secmek icimin gorevi olmustu. Gorev sozcugu ne bostu. Ne zorunluluktu. Sevmeyi gorev edinen kalbimin miydi yanlis? Ben uzuldum icim icsizligim.. sen sensizligim.. kendim kendisizligim..
Yeni kelime arayisindaydi icim. Icmeden sarhostu icim
icin icin yalnizligim. Pelikanin gagasindaydi sanki dunya; agzini acsa kacacak gidicek elimden. Siki siki sarilmisti; icim ona sahip cikmisti. Ufuktan deniz cikarmisti. Ordan bile bir cikarma buldu ya kendine. Ne dese hakli belki; belki ne demese hakli. Herseyi desinde susmasin mabedimi dugumleyen o his; yeterki konussunda bogum bogum olmasin o laf kargasasi. Kendim var; kendisizligim var; icim var icsizligim yok. Sezgim var. Bir de ezgim var. Bi icim. Bi o. Bi ona. Savurdugum cumleler anlatmak istediklerimin ta kendisi var. Bir de ezgim var.
Askin icinden asksizliga uzanan ellere degil sozum; ona buna hic degil sozum. Kendime kendisizligime yalnizligima yoldasligima sozum. Sozlerim anlatmaya gereksizlik duyarken
Ben aglarkenn
Caresizken
Sokaktan sensiz bensiz insancık toplarken
Tahil kör notası korpe bedenden
bedensiz bedenlerden
ders san lan bedenlerden
Icsizlikten bikmisken ben; icim icin icin yandi. Icim bana anlatti.
Oturduk konustuk bugun.
Ben arada kalmis bir kusagin izlerini surerken ve o izlerden kurtulamazken kendim; kendi analizimi yapmaya baslayinca sustu icim. Hic sesini cikarmadan dinledi. Belki sovdu icim; icinden. Icimin ici vardi. Benimdi de sir saklardi o da kendine.
Hep kaybettim yada ben. Yada ben hep kazandim. Zaferlerim zafersizligimin pencesinde bekledi. En mutlu animin ustune mutsuzlugum gecekondu kurdu. Belediye ses cikarmadi. Cekip gidecekti. Icim icime cozum buldu.
Anlam vermeye calissada icim icime; var olamayan icsizligime; hep var olan hislerime; icim icsizliklere; ben icime; icim bana..
Icin icin yandik bugun.
Icimle icsizlige.
Icmeden sarhostuk
Biz bugun icimle..
ad: