07-26-2010, Saat: 08:25 PM
Bir resme başlar gibi çizdim seni.
Görmeyen gözlerime yazdım
Duymayısan kulaklarıma..
Aklıma yazdım selamsız.
Bir içimlik dem
Okkalı bir cigara..
Ağız dolusu hasrettin.
Sen miydin aklımda ki
Cigaram mı
Çay mı bilemem.
Ne kadehlerdeki sen seni sen yapan
Ne demdeki
Ne dumandaki..
Uzaklarda
Çok uzaklarda
Şarkısı çalınmamış bir sevdasın sen!
Boğuluyorum!
Yırtmak için ruhumun giyinik yanını bir o yana bir bu yana savuruyorum kendimi. Bir ben bulamadım ya ona yanıyorum!
Sevmiyorum benden olmayısanları..
Benim gibi olmayısanlarda beni sevmiyor. Ürküyorum yapabileceklerimden eskiden yapmadıkların başımda dikilmiş arsızca sırıtıyor yabancılaşıyorum kendime..
Avutulmak istemiyorum artık yalnızlığıma bile tahammülüm yok yazdığım her satır çürümüş sanki kokusunu duyabiliyorum buradan.
Sarılmayısalı kollarım boşlukta duruyor. Çıban gibi hissediyorum kalbimi kalbim çıban olmayısacak kadar güzel..
Bulmak için bir yol olsaydı diğer yarımı neler yapabilirdim diyorum? Yoksa söylendiği gibi diğer yarım hiç olmadı mı? Boş yere mi harcandı zaman? Saplantılı sevdalara yelken açmak üzereyim. Saplandığım yerde kalmak istiyorum. Balçık gibi olsun yazıldığım yürek içine çektikçe sevinç nâraları atmalıyım..
Sığındığım her gerçek gerçek değilmiş gibi geliyor.
Girdapların kendi çekim alanında boğulmamak için ya su oluyorum ya balık girdaplar sevmez insanı!
“Sucuların hiç durmayısan çıngırakları” diyor ya Orhan Veli hiç durmuyor sahiden çıngıraklar..
Ne İstanbul avutuyor ne kalabalıklar..
Şarkısı çalınmamış sevdalar gibiyim...
Görmeyen gözlerime yazdım
Duymayısan kulaklarıma..
Aklıma yazdım selamsız.
Bir içimlik dem
Okkalı bir cigara..
Ağız dolusu hasrettin.
Sen miydin aklımda ki
Cigaram mı
Çay mı bilemem.
Ne kadehlerdeki sen seni sen yapan
Ne demdeki
Ne dumandaki..
Uzaklarda
Çok uzaklarda
Şarkısı çalınmamış bir sevdasın sen!
Boğuluyorum!
Yırtmak için ruhumun giyinik yanını bir o yana bir bu yana savuruyorum kendimi. Bir ben bulamadım ya ona yanıyorum!
Sevmiyorum benden olmayısanları..
Benim gibi olmayısanlarda beni sevmiyor. Ürküyorum yapabileceklerimden eskiden yapmadıkların başımda dikilmiş arsızca sırıtıyor yabancılaşıyorum kendime..
Avutulmak istemiyorum artık yalnızlığıma bile tahammülüm yok yazdığım her satır çürümüş sanki kokusunu duyabiliyorum buradan.
Sarılmayısalı kollarım boşlukta duruyor. Çıban gibi hissediyorum kalbimi kalbim çıban olmayısacak kadar güzel..
Bulmak için bir yol olsaydı diğer yarımı neler yapabilirdim diyorum? Yoksa söylendiği gibi diğer yarım hiç olmadı mı? Boş yere mi harcandı zaman? Saplantılı sevdalara yelken açmak üzereyim. Saplandığım yerde kalmak istiyorum. Balçık gibi olsun yazıldığım yürek içine çektikçe sevinç nâraları atmalıyım..
Sığındığım her gerçek gerçek değilmiş gibi geliyor.
Girdapların kendi çekim alanında boğulmamak için ya su oluyorum ya balık girdaplar sevmez insanı!
“Sucuların hiç durmayısan çıngırakları” diyor ya Orhan Veli hiç durmuyor sahiden çıngıraklar..
Ne İstanbul avutuyor ne kalabalıklar..
Şarkısı çalınmamış sevdalar gibiyim...