07-26-2010, Saat: 08:25 PM
Bir resme başlar gibi çizdim seni.
Görmeyen gözlerime yazdım
Duymayısan kulaklarıma..
Aklıma yazdım selamsız.
Bir içimlik dem
Okkalı bir cigara..
Ağız dolusu hasrettin.
Sen miydin aklımda ki
Cigaram mı
Çay mı
bilemem.
Ne kadehlerdeki sen
seni sen yapan
Ne demdeki
Ne dumandaki..
Uzaklarda
Çok uzaklarda
Şarkısı çalınmamış bir sevdasın sen!
Boğuluyorum!
Yırtmak için ruhumun giyinik yanını
bir o yana bir bu yana savuruyorum kendimi. Bir ben bulamadım ya
ona yanıyorum!
Sevmiyorum benden olmayısanları..
Benim gibi olmayısanlarda beni sevmiyor. Ürküyorum yapabileceklerimden
eskiden yapmadıkların başımda dikilmiş arsızca sırıtıyor
yabancılaşıyorum kendime..
Avutulmak istemiyorum artık
yalnızlığıma bile tahammülüm yok
yazdığım her satır çürümüş sanki
kokusunu duyabiliyorum buradan.
Sarılmayısalı kollarım boşlukta duruyor. Çıban gibi hissediyorum kalbimi
kalbim çıban olmayısacak kadar güzel..
Bulmak için bir yol olsaydı diğer yarımı
neler yapabilirdim diyorum? Yoksa söylendiği gibi diğer yarım hiç olmadı mı? Boş yere mi harcandı zaman? Saplantılı sevdalara yelken açmak üzereyim. Saplandığım yerde kalmak istiyorum. Balçık gibi olsun yazıldığım yürek
içine çektikçe sevinç nâraları atmalıyım..
Sığındığım her gerçek
gerçek değilmiş gibi geliyor.
Girdapların kendi çekim alanında boğulmamak için ya su oluyorum
ya balık
girdaplar sevmez insanı!
“Sucuların hiç durmayısan çıngırakları” diyor ya Orhan Veli
hiç durmuyor sahiden çıngıraklar..
Ne İstanbul avutuyor
ne kalabalıklar..
Şarkısı çalınmamış sevdalar gibiyim...
Görmeyen gözlerime yazdım
Duymayısan kulaklarıma..
Aklıma yazdım selamsız.
Bir içimlik dem
Okkalı bir cigara..
Ağız dolusu hasrettin.
Sen miydin aklımda ki
Cigaram mı
Çay mı
bilemem. Ne kadehlerdeki sen
seni sen yapan
Ne demdeki
Ne dumandaki..
Uzaklarda
Çok uzaklarda
Şarkısı çalınmamış bir sevdasın sen!
Boğuluyorum!
Yırtmak için ruhumun giyinik yanını
bir o yana bir bu yana savuruyorum kendimi. Bir ben bulamadım ya
ona yanıyorum! Sevmiyorum benden olmayısanları..
Benim gibi olmayısanlarda beni sevmiyor. Ürküyorum yapabileceklerimden
eskiden yapmadıkların başımda dikilmiş arsızca sırıtıyor
yabancılaşıyorum kendime.. Avutulmak istemiyorum artık
yalnızlığıma bile tahammülüm yok
yazdığım her satır çürümüş sanki
kokusunu duyabiliyorum buradan. Sarılmayısalı kollarım boşlukta duruyor. Çıban gibi hissediyorum kalbimi
kalbim çıban olmayısacak kadar güzel.. Bulmak için bir yol olsaydı diğer yarımı
neler yapabilirdim diyorum? Yoksa söylendiği gibi diğer yarım hiç olmadı mı? Boş yere mi harcandı zaman? Saplantılı sevdalara yelken açmak üzereyim. Saplandığım yerde kalmak istiyorum. Balçık gibi olsun yazıldığım yürek
içine çektikçe sevinç nâraları atmalıyım.. Sığındığım her gerçek
gerçek değilmiş gibi geliyor. Girdapların kendi çekim alanında boğulmamak için ya su oluyorum
ya balık
girdaplar sevmez insanı! “Sucuların hiç durmayısan çıngırakları” diyor ya Orhan Veli
hiç durmuyor sahiden çıngıraklar.. Ne İstanbul avutuyor
ne kalabalıklar.. Şarkısı çalınmamış sevdalar gibiyim...




