07-07-2010, Saat: 12:23 AM
Evvel zamanda, Mezopotamya topraklarinda dogmus bir efsane Sahmeran. Yüzyillardan beri anlatila gelmis çesitli cografyalarda. Özellikle yilanlik bir bölge olan Adana-Misis’te ve Mardin’de.
Tahmasp isminde uzun boylu, genis omuzlu, esmer tenli, çok yakisikli bir genç yasarmis zamanin durdugu bu sehirde.
Binlerce yilanin yasadigi bir magaraya yanlislikla girmis Tahmasp. Magaranin içi o kadar karanlikmis ki hiçbir sey göremiyormus, yalnizca etrafinda dolanan yaratiklarin sesini duyuyormus. Çaresizlik içinde beklerken bir isik huzmesi belirmis. Isik huzmesi kendisine yaklastikça gözleri kamasan Tahmasp, ellerini gözlerine siper ederek etrafinda gezinen yaratiklarin ne olduguna baktiginda uzunu, kisasi, yesili, siyahi ile envai çesitte binlerce yilanin çevresini sarmis oldugunu fark etmis. Yilanlarin hepsi kafalarin kaldirmis, gelen isik huzmesine dogru bakiyorlarmis. Tahmasp’ta onlarin baktigi yöne dogru bakinca birden dona kalmis. Çünkü Tahmasp, bu zifiri karanlik magaranin içinde hayatinda gördügü en güzel kadinin yüzünü görmüs birden. Ona dogru daha dikkatli bakinca kadinin belden asagisinin yilan oldugunu fark etmis. Kadin ona dogru ilerliyormus, tam karsisinda durmus, gülümseyerek elini ona dogru uzatmis. Ve demiski
Çünkü Tahmasp, bu zifiri karanlik magaranin içinde hayatinda gördügü en güzel kadinin yüzünü görmüs birden. Ona dogru daha dikkatli bakinca kadinin belden asagisinin yilan oldugunu fark etmis. Kadin ona dogru ilerliyormus, tam karsisinda durmus, gülümseyerek elini ona dogru uzatmis. Ve demiski
— Korkma benden Tahmasp. Ben yilanlar ülkesinin kraliçesi Shmerani. Benden sana zarar gelmez. Ben dünya düzeni kurulmaya basldigindan beri vardi. Kralligima hos geldin. Bundan böyle benim misafirimsin. Simdi yat ve dinlen. Sonra seninle uzun uzun konusuruz. Böyle deyip geldigi yoldan geri gitmis. Tahmasp gördükleri karsisinda yasadigi dehseti ve saskinligi üzerinden atmaya çalisarak oldugu yerde kivrilip uyumus.
Ertesi sabah uyandiginda Sahmerani karsisinda mükellef bir sofranin basinda otururken bulmus. Tahmasp’i kahvaltiya davet etmis Sahmeran. O ise gözlerini Sahmerandan alamiyormus. Sahmeran’da ona bakiyormus kendinden geçmis bir halde.
Bak Tahmasp demis. Ben insanligin bütün tarihini biliyorum. Istersen sana anlatayim deyip baslamis anlatmaya. Anlatmis, anlatmis, anlatmis günler boyu. Bu sohbetler sirasinda Tahmasp ve Sahmeran arasinda tarihin en soylu asklarinda birisi baslamis.
Gel zaman git zaman Sahmeranin anlatacagi bir sey kalmamis artik. Tahmasp’ta anasini ve yeryüzünü özlemeye baslamis. Bir gün dayanamamis ve düsüncesini Sahmeran’a da açmis. Sevdiginin kendisinden sikildigini ve artik gitmek istedigini duyunca önceleri kesin bir dille reddetmis Sahmeran. Ancak günler geçip Tahmasp’ın üzüntüsünden eriyip bittigini görünce dayanamamis ve ona söyle demis:
—Ey Tahmasp beni iyi dinle, sözlerime iyi kulak ver. Biliyorum, gitmene izin verirsem sende bana ihanet edeceksin ve yerimi diger insanlara söyleyeceksin. Ancak bu topraklarda asklar ölümünedir. Seni çok sevdigimden dolayi üzülmene dayanamiyorum. Bu sebeple gitmene izin veriyorum. Ancak bana bir söz vermeni istiyorum. Ne sebeple olursa olsun baska insanlarla beraber suya girme.
Tahmasp sevinçle Sahmerana sarilmis ve ona asla ihanet etmeyecegine dair yeminler etmis.
Tahmasp magaradan çiktiktan sonra bir köye yerlesmis ve marangozluk yapmaya baslamis. Arada sirada da gizlice magaraya giderek Sahmerani ziyaret ediyormus. Ancak bu mutlu günler uzun sürmemis.
Tahmasp’in yaşadigi ülkenin krali bir gün amansiz bir hastaligin pençesine düsmüs. Ülkenin bütün hekimleri gelmis ama kralin hastaligina çare olamamislar. Kralin kötü kalpli bir veziri varmis. Vezir her seferinde krala hastaliginin tek çaresinin Sahmeranda oldugunu söylüyormus.
Onun etinden bir parça yemesinin kralin hastaliginin dermani olacagini kralin kafasina sokmus. Kralda Sahmeranin bir an önce bulunmasini emretmis. Bütün ülkede Sahmeran aranmis. Sonunda bilge bir adam bütün insanlarin gruplar halinde hamamlara ve nehirlere sokulmasini tavsiye etmis böylece Sahmeranin yerini bilen varsa onu bulabileceklerini söylemis. Vezirde ülkedeki herkesi hamamlara sokmaya baslamis. Askerler Tahmasp’in yasadigi köye de gelmisler ve herkesi toplayarak büyük bir hamama götürmüsler. Tahmasp Sahmerana verdigi sözü hatirlayarak önce gitmek istememis. Ancak askerler onu zorla içeri sokmuslar. Tahmasp hamama girdikten sonara herkesin gözünün üzerine dikildigini fark etmis. Kendisine bakinca bütün vücudunun yilanlarinki gibi pullarla kaplandigini fark etmis. Askerler hemen Tahmasp’i yakalayarak vezirin huzuruna getirmisler. Kötü kalpli vezirin amaci krali iyilestirmek falan degilmis. Sahmerani yakalayip dünyanin bütün sirlarina sahip olmak istiyormus. Tahmasp’a günlerce iskence yaptiktan sonra Sahmeranin yerini söyletmis. Askerler hemen gidip Tahmasp’in söyledigi yerde magarayi bulmuslar ve Sahmerani oradan çikarip saraya getirmisler.
Sahmeran ve Tahmasp kralin huzurunda karsi karsiya gelmisler. Sahmeran üzüntülü ve utanç dolu Tahmasp’a dönmüs:
• Ey sevdigim, üzülme. Biliyorum ki sen bana kendi canin için ihanet etmedin ama bende sana dememis miydim bu topraklarda asklar ölümünedir diye. Bak simdi anladin mi? Sen üzülme ne olur..
Tahmasp Sahmeranin bu sözleri karsisinda daha da utanmis. Sahmeran sözlerine devam etmis.
• Simdi size sirrimi verecegim. Kim ki benim kuyrugumdan bir parça koparip yerse O bütün dünyanin sirrina ve gizemine vakif olacak. Her kim ki benim kafamdan bir parça koparip yerse o da o anda öte dünyayi boylayacak.
Sahmeran daha sözlerini bitirmeden kötü kalpli vezir elinde kocaman kilici ile atilip Sahmeranin bedenini iki parçaya ayirmis. Ve kuyrugundan bir parça koparmis Tahmasp’ta duydugu aci ve utancin etkisi ile firlayip oracikta ölmek için sevdiginin, Sahmeranin kafasindan bir parça isirivermis. Kötü kalpli vezir kuyruktan kopardigi parçayi agzina atar atmaz oracikta can vermis. Tahmasp’a ise hiçbir sey olmamis Sahmeran son anda yaptigi plani ile bütün bilgisinin sevdigine geçmesine sebep olmus. Ancak Tahmasp sevdigini kaybetmenin acisina dayanamayarak kendisini disari atmis ve dag bayir, ülke ülke dolasmaya baslamis. O günden sonrada Lokman Hekim efsanesi almis basini yürümüs…
Alıntı
Tahmasp isminde uzun boylu, genis omuzlu, esmer tenli, çok yakisikli bir genç yasarmis zamanin durdugu bu sehirde.
Binlerce yilanin yasadigi bir magaraya yanlislikla girmis Tahmasp. Magaranin içi o kadar karanlikmis ki hiçbir sey göremiyormus, yalnizca etrafinda dolanan yaratiklarin sesini duyuyormus. Çaresizlik içinde beklerken bir isik huzmesi belirmis. Isik huzmesi kendisine yaklastikça gözleri kamasan Tahmasp, ellerini gözlerine siper ederek etrafinda gezinen yaratiklarin ne olduguna baktiginda uzunu, kisasi, yesili, siyahi ile envai çesitte binlerce yilanin çevresini sarmis oldugunu fark etmis. Yilanlarin hepsi kafalarin kaldirmis, gelen isik huzmesine dogru bakiyorlarmis. Tahmasp’ta onlarin baktigi yöne dogru bakinca birden dona kalmis. Çünkü Tahmasp, bu zifiri karanlik magaranin içinde hayatinda gördügü en güzel kadinin yüzünü görmüs birden. Ona dogru daha dikkatli bakinca kadinin belden asagisinin yilan oldugunu fark etmis. Kadin ona dogru ilerliyormus, tam karsisinda durmus, gülümseyerek elini ona dogru uzatmis. Ve demiski
Çünkü Tahmasp, bu zifiri karanlik magaranin içinde hayatinda gördügü en güzel kadinin yüzünü görmüs birden. Ona dogru daha dikkatli bakinca kadinin belden asagisinin yilan oldugunu fark etmis. Kadin ona dogru ilerliyormus, tam karsisinda durmus, gülümseyerek elini ona dogru uzatmis. Ve demiski
— Korkma benden Tahmasp. Ben yilanlar ülkesinin kraliçesi Shmerani. Benden sana zarar gelmez. Ben dünya düzeni kurulmaya basldigindan beri vardi. Kralligima hos geldin. Bundan böyle benim misafirimsin. Simdi yat ve dinlen. Sonra seninle uzun uzun konusuruz. Böyle deyip geldigi yoldan geri gitmis. Tahmasp gördükleri karsisinda yasadigi dehseti ve saskinligi üzerinden atmaya çalisarak oldugu yerde kivrilip uyumus.
Ertesi sabah uyandiginda Sahmerani karsisinda mükellef bir sofranin basinda otururken bulmus. Tahmasp’i kahvaltiya davet etmis Sahmeran. O ise gözlerini Sahmerandan alamiyormus. Sahmeran’da ona bakiyormus kendinden geçmis bir halde.
Bak Tahmasp demis. Ben insanligin bütün tarihini biliyorum. Istersen sana anlatayim deyip baslamis anlatmaya. Anlatmis, anlatmis, anlatmis günler boyu. Bu sohbetler sirasinda Tahmasp ve Sahmeran arasinda tarihin en soylu asklarinda birisi baslamis.
Gel zaman git zaman Sahmeranin anlatacagi bir sey kalmamis artik. Tahmasp’ta anasini ve yeryüzünü özlemeye baslamis. Bir gün dayanamamis ve düsüncesini Sahmeran’a da açmis. Sevdiginin kendisinden sikildigini ve artik gitmek istedigini duyunca önceleri kesin bir dille reddetmis Sahmeran. Ancak günler geçip Tahmasp’ın üzüntüsünden eriyip bittigini görünce dayanamamis ve ona söyle demis:
—Ey Tahmasp beni iyi dinle, sözlerime iyi kulak ver. Biliyorum, gitmene izin verirsem sende bana ihanet edeceksin ve yerimi diger insanlara söyleyeceksin. Ancak bu topraklarda asklar ölümünedir. Seni çok sevdigimden dolayi üzülmene dayanamiyorum. Bu sebeple gitmene izin veriyorum. Ancak bana bir söz vermeni istiyorum. Ne sebeple olursa olsun baska insanlarla beraber suya girme.
Tahmasp sevinçle Sahmerana sarilmis ve ona asla ihanet etmeyecegine dair yeminler etmis.
Tahmasp magaradan çiktiktan sonra bir köye yerlesmis ve marangozluk yapmaya baslamis. Arada sirada da gizlice magaraya giderek Sahmerani ziyaret ediyormus. Ancak bu mutlu günler uzun sürmemis.
Tahmasp’in yaşadigi ülkenin krali bir gün amansiz bir hastaligin pençesine düsmüs. Ülkenin bütün hekimleri gelmis ama kralin hastaligina çare olamamislar. Kralin kötü kalpli bir veziri varmis. Vezir her seferinde krala hastaliginin tek çaresinin Sahmeranda oldugunu söylüyormus.
Onun etinden bir parça yemesinin kralin hastaliginin dermani olacagini kralin kafasina sokmus. Kralda Sahmeranin bir an önce bulunmasini emretmis. Bütün ülkede Sahmeran aranmis. Sonunda bilge bir adam bütün insanlarin gruplar halinde hamamlara ve nehirlere sokulmasini tavsiye etmis böylece Sahmeranin yerini bilen varsa onu bulabileceklerini söylemis. Vezirde ülkedeki herkesi hamamlara sokmaya baslamis. Askerler Tahmasp’in yasadigi köye de gelmisler ve herkesi toplayarak büyük bir hamama götürmüsler. Tahmasp Sahmerana verdigi sözü hatirlayarak önce gitmek istememis. Ancak askerler onu zorla içeri sokmuslar. Tahmasp hamama girdikten sonara herkesin gözünün üzerine dikildigini fark etmis. Kendisine bakinca bütün vücudunun yilanlarinki gibi pullarla kaplandigini fark etmis. Askerler hemen Tahmasp’i yakalayarak vezirin huzuruna getirmisler. Kötü kalpli vezirin amaci krali iyilestirmek falan degilmis. Sahmerani yakalayip dünyanin bütün sirlarina sahip olmak istiyormus. Tahmasp’a günlerce iskence yaptiktan sonra Sahmeranin yerini söyletmis. Askerler hemen gidip Tahmasp’in söyledigi yerde magarayi bulmuslar ve Sahmerani oradan çikarip saraya getirmisler.
Sahmeran ve Tahmasp kralin huzurunda karsi karsiya gelmisler. Sahmeran üzüntülü ve utanç dolu Tahmasp’a dönmüs:
• Ey sevdigim, üzülme. Biliyorum ki sen bana kendi canin için ihanet etmedin ama bende sana dememis miydim bu topraklarda asklar ölümünedir diye. Bak simdi anladin mi? Sen üzülme ne olur..
Tahmasp Sahmeranin bu sözleri karsisinda daha da utanmis. Sahmeran sözlerine devam etmis.
• Simdi size sirrimi verecegim. Kim ki benim kuyrugumdan bir parça koparip yerse O bütün dünyanin sirrina ve gizemine vakif olacak. Her kim ki benim kafamdan bir parça koparip yerse o da o anda öte dünyayi boylayacak.
Sahmeran daha sözlerini bitirmeden kötü kalpli vezir elinde kocaman kilici ile atilip Sahmeranin bedenini iki parçaya ayirmis. Ve kuyrugundan bir parça koparmis Tahmasp’ta duydugu aci ve utancin etkisi ile firlayip oracikta ölmek için sevdiginin, Sahmeranin kafasindan bir parça isirivermis. Kötü kalpli vezir kuyruktan kopardigi parçayi agzina atar atmaz oracikta can vermis. Tahmasp’a ise hiçbir sey olmamis Sahmeran son anda yaptigi plani ile bütün bilgisinin sevdigine geçmesine sebep olmus. Ancak Tahmasp sevdigini kaybetmenin acisina dayanamayarak kendisini disari atmis ve dag bayir, ülke ülke dolasmaya baslamis. O günden sonrada Lokman Hekim efsanesi almis basini yürümüs…
Alıntı