09-04-2010, Saat: 12:43 PM
Anam, babam sana fedâ olsun Yâ ResullALLAH (s.av)
"Sen gelince aklıma tüm güzellikler yığılıverir önüme. Unuturum yanlışları hemen Kurumuş dallar yaprağa durur çiçeğe durur gönlümde Kuşlar uçururum sevgim adına öğrettiklerin adına.
Yağmur serinliği dolar gönlüme. Dertlerime merhem olur sevgin. Çobanıdır adın tümgüzelliklerin tüm doğruların. Gül kokusu siner nefeslerime
Göremedim gözlerini! Ama eminim ki seni sevmek kadar tatlı seni bilmek kadar güzeldir.
Göremedim tebessümünü! Ama eminim ki ayın ilk doğuşu kadar taze sözlerin kadar yumuşaktır. Göremedim yüzünü! Ama biliyorum ki bir avuç su kadar berrak öğrettiklerin kadar parlaktır.
Sen sabahlar kadar hep tazesin. Sen eminsin. Gülebilmemin teks ebebi sensin. Sen Efendimsin.(s.a.v).
Yollarımda ışık dallarımda yaprak sensin.
Utanıyorum! Adını koyamadığım seni savunamadığım için Başım eğik geziyorsam sevginle dolu olmayan gözleri görmemek içindir.
Utanıyorum! Seni anlatamadığım için Artık hasımlarım Ebu Cehil gibi değil. Seçemiyorum düşmanım kim? Bulamıyorum kimsede Ebu Bekr( r.a)’nın dostluğunu. Utanıyorum; ama bende de ne Ebu Bekr(r.a) dostluğu ne sadakati ne Bilal (r.a)’ın sabrı Nede Nesinbe’(r.a)nin cesareti var.
Ömer (r.a) kadar adil de olamıyorum.
Utanıyorum! Senin için taş taşımak isterdim ben de senin için kollarımı vermek isterdim. Senin için gül dikmek istiyorum gönüllere.
Senden öğrendim dostluğu sevgiyi. Senden öğrendim öğrenmeyi. Toprak seni anlatır bana. Rüzğar adını yazar yapraklara. Şarkılardan biri diyor ya:
“Gökyüzünde duman duman bulutsun
Söyle seni kalbim nasıl unutsun”
Anam babam sana fedâ olsun Yâ ResullALLAH (s.av)
Kalemim sana feda olsun Yâ RESULALLAH
Canım sana fedâ olsun Yâ RESULALLAH."