yaşam ise cennet denilen bahçe
sahibi sen
yaşatan yüreğinin kahkahası
duymasa kulaklarım
solar içimdeki binlerce çiçek
hadi gülümse
Belki de her şeyi zamana bırakmalıyım
Zamanın en iyi ilaç olduğu söylenir hep
belki bu da bizim uydurduğumuz bir bahanedir
İçinden çıkamadığımız her olayda sığındığımız bir liman misali
üşüdüğümüz de sıkı sıkı bir yorgan gibi sarıldığımız nice bahanelerimizin de olduğu gibi
Üşümekteyim artık.Güneşimi kaybettim
yarınını yitirmiş bir günü yaşıyorum(!)
yarınım yok(!) bugünüm kayıp
[ sen hiç güneşini kaybettin mi *! ]
İnsanlar elbiseleriyle ağırlanırlar ama fikirleriyle uğurlanırlar...
Aşık
oldukları adamı sevgileri aracılığıyla değiştirebileceklerini zannetmek
biz kadınlara özgü kadim bir gafletmiş meğer...
