11-26-2010, Saat: 12:48 PM
''seni bütün günlerden çalıyorum/ bundan böyle . . .''*
*Ve artık bu beden sensindir. Köklerimde açan, nice benzetmelere boyun eğen
senli bir hayatın filizlenmiş halidir. Yaralı sevdaların en güzel merhem
ilacıdır. Ve artık bu beden aşktır. Kimliğini kaybetmiş, yarı bahçıvan
ustalarına emanet edilen gül tohumlarıdır. Ve artık bu yaşamak için
yaratılan her neyse sensindir . . . Başkası değil!*
*( şüphesizce yaşadığım her mısranın harfinde saklı yüreğim senin için
atıyor . . .)*
*Sen öyle içime dokunurken sevimliliğinle; ben nasıl* *''ben''* *olmaktan
vazgeçmem, söyler misin? Sayısız hayallerde hep seni aramak varken cennette,
nasıl gözyaşlarımı dualarla harcamam. Seni seven bu yüreği, nasıl diğer
organlarımdan ayıramam, söyler misin? Bil ki, iki kelimelik sevda sözleri
bir tek sana söylemek için kalıyor aklımda. Sensizlik her şeyi unutmaktır.
Felaketim olur, kimseler bilmez neler çektiğimi.*
*( her türlü cennete razıydı bu yürek/ şimdi sadece senli cennete hasret . .
.)*
*Hayat bu!. . Yolcu trenlerinin vagonlarına sığamayacak kadar da hüzün
yüklü. Yürüdüğüm yollarda öksüz bir çocuk bakar yüzüme, sen sanırım.
Ellerini tutup yüreğime koyarım, sıcaklığın damlar tenimin her yerine; o
sevimli gözlerinden iki damla yaş akar mutluluğa . . . Hiç itiraz etmem,
karışırım bende o mutluluğa. Bilirim ki, senli bir sevda yolunun en güzel
yamacındayım . . .*
*(her adımda seni yaşarım . . . Sayısız yolculuklarda)*
*Yağmuru özlerim. İçimde damla olup akan gözyaşlarım aklıma gelir. Nasıl
yanarım bir bilsen. Kaç gece yokluğunda siyahı-beyaz yapmayı denediğimi bir
görsen. Belki ben böyle umarsızca akıp gitmezdim hayattan . . . Sen olup
çağlardım sayısını bilmediğim şelalelerden. Eğilip baktığın her su
damlasında kendini görürsün, oysa hepsi benimdir sen olmaya yeminli . . .
Daha küçücük bir su damlasıyla çoğalırken, hep hayal ettiğimdi kendimi sen
sandırmak/ belki biraz sen oldum/ çok değil . . .*
*(sakın yağmur sularına basıp geçme olur mu/ sevdamı suya yazmışım, ezme
olur mu?)*
*Ne zor sensiz geçen günler . . . Yalnızlık bedenimi yağmalarken, gülüşün
takılır gözlerimden yüreğime. Nasıl çırpınırım bir kuş gibi. Nasıl sen
olmakta yarışır hücrelerim. Oysa düşerken gece karanlığı üzerime . . .
Umutsuz insan ruhlarıyla dolanırım. Korkarım artık yaşamaktan. Üstümden
sayısını bilmediğim dolunaylar geçtiğinde yakamoz olur düşerim denizine . .
. Yıldızlar kuşatır senli karanlığımı, aydınlıklarda çoğaltırım inadına seni
ve içimdeki o saklı cennetini . . .*
*(tüm geceler örtse de seni sevgimle bulurum yine de . . .)*
*Senli günler taşıyor gelecekten, nasılda mutluluk kokuyor bir bilsen. Sanki
yeryüzü anlam kazanıyor varlığınla. Çiçekler bir başka açıyor baharda . . .
Her yer nefasetinle doluyor. Bir tek sen yetiyor bu dünyaya . . .*
*Ve sen her baktığında/ güzelliğinle,
İçimde titreyen bir ben/ sanki biraz sen . . .*
*Ve artık bu beden sensindir. Köklerimde açan, nice benzetmelere boyun eğen
senli bir hayatın filizlenmiş halidir. Yaralı sevdaların en güzel merhem
ilacıdır. Ve artık bu beden aşktır. Kimliğini kaybetmiş, yarı bahçıvan
ustalarına emanet edilen gül tohumlarıdır. Ve artık bu yaşamak için
yaratılan her neyse sensindir . . . Başkası değil!*
*( şüphesizce yaşadığım her mısranın harfinde saklı yüreğim senin için
atıyor . . .)*
*Sen öyle içime dokunurken sevimliliğinle; ben nasıl* *''ben''* *olmaktan
vazgeçmem, söyler misin? Sayısız hayallerde hep seni aramak varken cennette,
nasıl gözyaşlarımı dualarla harcamam. Seni seven bu yüreği, nasıl diğer
organlarımdan ayıramam, söyler misin? Bil ki, iki kelimelik sevda sözleri
bir tek sana söylemek için kalıyor aklımda. Sensizlik her şeyi unutmaktır.
Felaketim olur, kimseler bilmez neler çektiğimi.*
*( her türlü cennete razıydı bu yürek/ şimdi sadece senli cennete hasret . .
.)*
*Hayat bu!. . Yolcu trenlerinin vagonlarına sığamayacak kadar da hüzün
yüklü. Yürüdüğüm yollarda öksüz bir çocuk bakar yüzüme, sen sanırım.
Ellerini tutup yüreğime koyarım, sıcaklığın damlar tenimin her yerine; o
sevimli gözlerinden iki damla yaş akar mutluluğa . . . Hiç itiraz etmem,
karışırım bende o mutluluğa. Bilirim ki, senli bir sevda yolunun en güzel
yamacındayım . . .*
*(her adımda seni yaşarım . . . Sayısız yolculuklarda)*
*Yağmuru özlerim. İçimde damla olup akan gözyaşlarım aklıma gelir. Nasıl
yanarım bir bilsen. Kaç gece yokluğunda siyahı-beyaz yapmayı denediğimi bir
görsen. Belki ben böyle umarsızca akıp gitmezdim hayattan . . . Sen olup
çağlardım sayısını bilmediğim şelalelerden. Eğilip baktığın her su
damlasında kendini görürsün, oysa hepsi benimdir sen olmaya yeminli . . .
Daha küçücük bir su damlasıyla çoğalırken, hep hayal ettiğimdi kendimi sen
sandırmak/ belki biraz sen oldum/ çok değil . . .*
*(sakın yağmur sularına basıp geçme olur mu/ sevdamı suya yazmışım, ezme
olur mu?)*
*Ne zor sensiz geçen günler . . . Yalnızlık bedenimi yağmalarken, gülüşün
takılır gözlerimden yüreğime. Nasıl çırpınırım bir kuş gibi. Nasıl sen
olmakta yarışır hücrelerim. Oysa düşerken gece karanlığı üzerime . . .
Umutsuz insan ruhlarıyla dolanırım. Korkarım artık yaşamaktan. Üstümden
sayısını bilmediğim dolunaylar geçtiğinde yakamoz olur düşerim denizine . .
. Yıldızlar kuşatır senli karanlığımı, aydınlıklarda çoğaltırım inadına seni
ve içimdeki o saklı cennetini . . .*
*(tüm geceler örtse de seni sevgimle bulurum yine de . . .)*
*Senli günler taşıyor gelecekten, nasılda mutluluk kokuyor bir bilsen. Sanki
yeryüzü anlam kazanıyor varlığınla. Çiçekler bir başka açıyor baharda . . .
Her yer nefasetinle doluyor. Bir tek sen yetiyor bu dünyaya . . .*
*Ve sen her baktığında/ güzelliğinle,
İçimde titreyen bir ben/ sanki biraz sen . . .*