12-15-2010, Saat: 09:42 AM
“Bundan sonra ne olacak peki diye sordu Faruk” Emre’den hiç ummadığı bir cevap geldi.
“Benim işin olmayacağı belli oldu, sen ikisini beraber idare edeceksin!
Faruk şaşırmıştı:
Ağzından sadece “bilmiyorum” kelimesi çıkabildi.
Sonra kendini toparlayarak:
“İçinde bu kıza karşı gerçekten hiçbir şey yok mu? diye sordu.
Emre: “İtiraf ediyorum onu ilk gördüğümde heyecanlandım, tam aradığım kız dedim. Heyecanla yanına gittim kabul etmeyince de çok üzüldüm fark etmişinizdir zaten. Sonra senin sürpriz yapıp Neslihan’ın numarasını vermen beni o kadar mutlu etti ki anlatamam. Bütün hafta bugünün hayaliyle geçti bu gün ise tam bir hayal kırıklığı… Soğudum, her şeyi ile bana öyle zıt geldi ki anlatamam. Buluşmamızın ilk saatinden sonra gün bitse de bir an önce evime gitsem diye düşündüm, inan bana ona karşı içimde en küçük bir şey yok. Beni boş ver sen Neslihan gerçekten senden hoşlanmışa benziyor bu yapacağımızdan kimse zarar görmeyecek herkes sonuçta istediğine kavuşacak, mutlu olacak onun için düşünme…”
Faruk düşündü kararsızdı güzel bir gün geçirmişti aslında ama hayatının kadını Nergis değildi biliyordu, evet onunla gezmek sohbet etmek güzeldi ama hayatı paylaşmak…
“Peki dedi ama nasıl olacak.” “Ben ayarlayacağım” dedi Emre, “merak etme” hemen Neslihan’ı aradı Neslihan arkadaşına uğramıştı, kardeşi yoktu yanında. Arayıp da bulunamayacak bir fırsat… bir iki dakika sohbet ettikten sonra birbirlerine “iyi geceler” dileyerek telefonu kapattılar. Emre telefonu kapattıktan sonra Faruk’a dönerek “bugün şanslı günün kardeşim, Neslihan yalnız onu ara ve iltifat et” dedi. Faruk Neslihan’ı aradı, önce havadan sudan, sonra:
…
Faruk: “Siz iki kardeş ne kadar farklısınız.”
Neslihan: “Nasıl yani?”
Faruk: “Birbirinize hiç benzemiyorsunuz, kardeşinde sende çok güzelsiniz ama sende değişik bir hava var, değişik bir çekicilik.”
Neslihan: “Teşekkür ederim, sende de değişik bir şey var adını koyamadığım karşındakini etkiliyorsun.”
Faruk: “Teşekkür ederim, keşke başka bir yerde başka bir zamanda karşılaşsaydık…”
Neslihan: Neden?
Faruk: Yaa…
Neslihan: “Başladığın cümleyi tamamla lütfen”
Faruk: “Bunları hiç konuşmasak…”
Neslihan: “Ben duymak istiyorum ne olursa olsun aramızda kalacağınız biliyorsun.”
Faruk: “Nasıl anlatsam bilmiyorum, yasak bazen çeker ya… yok ya anlatamayacağım.”
Neslihan: “Lütfen tamamlar mısın cümleni, sende rahatla bende”
Faruk: “Belki kızacaksın, belki benden nefret edeceksin ama… Ben senden bugün çok etkilendim, geldiğimden beri sadece seni düşünüyorum güzel yüzün, sohbetin o tatlı gülüşün hiç aklımdan gitmiyor, ben kardeşinden değil senden hoşlanıyorum.”
Kısa bir sessizlik…
Neslihan: “Sözlerin beni çok şaşırttı ben hiç böyle bir şey düşünmemiştim, bir şey diyemiyorum bilmiyorum çok şaşırttın beni sonra konuşsak.”
Faruk: “Ben bir daha arayamam seni, hoşça kal.””
Emre: “Harikalar yarattın kardeşim daha ilk konuşmanızda bu kadarını beklemiyordum.
Faruk: “Biraz hızlı oldu galiba, bilmiyorum ikisini de kaybetmiş olabilirim.”
Emre: “Her şey güzel olacak göreceksin.”
Aradan üç gün geçmiş ve Neslihan hiç aramamıştı Faruk ümidini kaybetmeye başlamıştı artık… Faruk geçen sürede Nergis’le iyice yakınlaşmış, hatta bir gün Nergis sürpriz yaprak iş çıkışı Faruk’un yanına gelmiş güzel bir gece geçirmişlerdi. Faruk bir sabah telefon sesiyle uyandı, arayan Neslihan’dı.
Faruk: “Selam nasılsın?”
Neslihan: “İyiyim sen?”
Faruk: “İdare ediyoruz, neler yaptın görüşmeyeli?”
Neslihan: “Bu beş gün boyunca çok düşündüm Faruk, kendimle hesaplaştım, kendime yakıştıramadım önce böyle bir şeyi sildim numaranı sonra dayanamadım dün gece kardeşim uyuyunca gizlice aldım numaranı. Ne kadar yanlışta olsa, içinde kardeşimde olsa… Bu zamana kadar hep başkalarını düşündüm artık kendimi düşüneceğim, senden gerçekten çok etkilendim ilk görüşte aşka inanır mısın bilmiyorum ama ben seni ilk gördüğüm günden beri seviyorum.”
Faruk: “Söylediklerin beni ne kadar mutlu etti bilemezsin canım, şu an yanında olmayı ve sana sımsıkı sarılıp hiç bırakmamayı o kadar isterdim ki anlatamam… Aklında en küçük bir şüphe olmasın, ne yaşarsak yaşayalım sadece biz bileceğiz.”
Neslihan: “Sana güveniyorum hayatım.”
Faruk: “Bende sana canım.”
O pazar buluştular el ele yürüdüler, doyasıya öptüler birbirlerini akşamda Neslihan Faruk’ta kaldı.
Emre’nin dediği gibiydi her şey her iki tarafta mutluydu kaybeden yoktu bu ilişkide…
Bu arada Nergis Faruk’a iyice kaptırmıştı, kendini ilk günler duyduğu heyecan aşka dönüşmüş bir dakikası Faruk’u düşünmeden geçmez olmuştu. Faruk Nergis’in hayatında sevdiği ikinci erkekti. İlk aşkını 15 günlük Bodrum tatilinin başında tanımış 15 gün boyunca ondan ayrılmamıştı. Ama delikanlı için Nergis yaz aşkıydı yaz bitince aşkı da bitmiş bir daha Nergis’i hiç aramamıştı. O günden sonra Nergis aşktan korkar olmuş erkeklere hep şüphe ile bakar olmuştu ta ki Faruk’a kadar… O güvendiği, sevdiği, her şeyimsin dediği ikinci erkekti.
Neslihan Nergis’ten iki yaş büyüktü çok şeyler yaşamıştı: aşkı, sevgiyi, ihaneti…
Aşka dair her şeyi yaşadım derdi dostlar arasında ama aşkA dair her şeyi yaşamak mümkün değildi… Neslihan Faruk’u ilk gördüğü anda hoşlanmıştı ama Emre gelip ona arkadaşlık teklifi yapmış o da Emre’yi kabul etmemişti. Bir süre sonra kardeşi Faruk ile konuşmaya başlayınca beni yalnız bırakma demiş oda mecbur Emre’nin teklifini kabul etmek zorunda kalmıştı ama ilk buluşmalarında Faruk’tan alamamıştı gözünü. Ne kadar Faruk’tan hoşlansa da o kardeşinin sevgilisiydi, onun elinden almayı düşünemezdi hiçbir zaman ta ki Faruk arayıp ben senden hoşlanıyorum diyene kadar. Çok düşündü kendiyle savaştı ama sonunda yenik düştü…
Sabah Faruk’un kollarında uyandı, beraber kahvaltı ettiler ikisi de çok mutluydu. Tam ayrılacakları sırada Neslihan aklını kurcalayan soruyu sordu:
”Kardeşim ne olacak bundan sonra?”
…(Devam Edecek)
“Benim işin olmayacağı belli oldu, sen ikisini beraber idare edeceksin!
Faruk şaşırmıştı:
Ağzından sadece “bilmiyorum” kelimesi çıkabildi.
Sonra kendini toparlayarak:
“İçinde bu kıza karşı gerçekten hiçbir şey yok mu? diye sordu.
Emre: “İtiraf ediyorum onu ilk gördüğümde heyecanlandım, tam aradığım kız dedim. Heyecanla yanına gittim kabul etmeyince de çok üzüldüm fark etmişinizdir zaten. Sonra senin sürpriz yapıp Neslihan’ın numarasını vermen beni o kadar mutlu etti ki anlatamam. Bütün hafta bugünün hayaliyle geçti bu gün ise tam bir hayal kırıklığı… Soğudum, her şeyi ile bana öyle zıt geldi ki anlatamam. Buluşmamızın ilk saatinden sonra gün bitse de bir an önce evime gitsem diye düşündüm, inan bana ona karşı içimde en küçük bir şey yok. Beni boş ver sen Neslihan gerçekten senden hoşlanmışa benziyor bu yapacağımızdan kimse zarar görmeyecek herkes sonuçta istediğine kavuşacak, mutlu olacak onun için düşünme…”
Faruk düşündü kararsızdı güzel bir gün geçirmişti aslında ama hayatının kadını Nergis değildi biliyordu, evet onunla gezmek sohbet etmek güzeldi ama hayatı paylaşmak…
“Peki dedi ama nasıl olacak.” “Ben ayarlayacağım” dedi Emre, “merak etme” hemen Neslihan’ı aradı Neslihan arkadaşına uğramıştı, kardeşi yoktu yanında. Arayıp da bulunamayacak bir fırsat… bir iki dakika sohbet ettikten sonra birbirlerine “iyi geceler” dileyerek telefonu kapattılar. Emre telefonu kapattıktan sonra Faruk’a dönerek “bugün şanslı günün kardeşim, Neslihan yalnız onu ara ve iltifat et” dedi. Faruk Neslihan’ı aradı, önce havadan sudan, sonra:
…
Faruk: “Siz iki kardeş ne kadar farklısınız.”
Neslihan: “Nasıl yani?”
Faruk: “Birbirinize hiç benzemiyorsunuz, kardeşinde sende çok güzelsiniz ama sende değişik bir hava var, değişik bir çekicilik.”
Neslihan: “Teşekkür ederim, sende de değişik bir şey var adını koyamadığım karşındakini etkiliyorsun.”
Faruk: “Teşekkür ederim, keşke başka bir yerde başka bir zamanda karşılaşsaydık…”
Neslihan: Neden?
Faruk: Yaa…
Neslihan: “Başladığın cümleyi tamamla lütfen”
Faruk: “Bunları hiç konuşmasak…”
Neslihan: “Ben duymak istiyorum ne olursa olsun aramızda kalacağınız biliyorsun.”
Faruk: “Nasıl anlatsam bilmiyorum, yasak bazen çeker ya… yok ya anlatamayacağım.”
Neslihan: “Lütfen tamamlar mısın cümleni, sende rahatla bende”
Faruk: “Belki kızacaksın, belki benden nefret edeceksin ama… Ben senden bugün çok etkilendim, geldiğimden beri sadece seni düşünüyorum güzel yüzün, sohbetin o tatlı gülüşün hiç aklımdan gitmiyor, ben kardeşinden değil senden hoşlanıyorum.”
Kısa bir sessizlik…
Neslihan: “Sözlerin beni çok şaşırttı ben hiç böyle bir şey düşünmemiştim, bir şey diyemiyorum bilmiyorum çok şaşırttın beni sonra konuşsak.”
Faruk: “Ben bir daha arayamam seni, hoşça kal.””
Emre: “Harikalar yarattın kardeşim daha ilk konuşmanızda bu kadarını beklemiyordum.
Faruk: “Biraz hızlı oldu galiba, bilmiyorum ikisini de kaybetmiş olabilirim.”
Emre: “Her şey güzel olacak göreceksin.”
Aradan üç gün geçmiş ve Neslihan hiç aramamıştı Faruk ümidini kaybetmeye başlamıştı artık… Faruk geçen sürede Nergis’le iyice yakınlaşmış, hatta bir gün Nergis sürpriz yaprak iş çıkışı Faruk’un yanına gelmiş güzel bir gece geçirmişlerdi. Faruk bir sabah telefon sesiyle uyandı, arayan Neslihan’dı.
Faruk: “Selam nasılsın?”
Neslihan: “İyiyim sen?”
Faruk: “İdare ediyoruz, neler yaptın görüşmeyeli?”
Neslihan: “Bu beş gün boyunca çok düşündüm Faruk, kendimle hesaplaştım, kendime yakıştıramadım önce böyle bir şeyi sildim numaranı sonra dayanamadım dün gece kardeşim uyuyunca gizlice aldım numaranı. Ne kadar yanlışta olsa, içinde kardeşimde olsa… Bu zamana kadar hep başkalarını düşündüm artık kendimi düşüneceğim, senden gerçekten çok etkilendim ilk görüşte aşka inanır mısın bilmiyorum ama ben seni ilk gördüğüm günden beri seviyorum.”
Faruk: “Söylediklerin beni ne kadar mutlu etti bilemezsin canım, şu an yanında olmayı ve sana sımsıkı sarılıp hiç bırakmamayı o kadar isterdim ki anlatamam… Aklında en küçük bir şüphe olmasın, ne yaşarsak yaşayalım sadece biz bileceğiz.”
Neslihan: “Sana güveniyorum hayatım.”
Faruk: “Bende sana canım.”
O pazar buluştular el ele yürüdüler, doyasıya öptüler birbirlerini akşamda Neslihan Faruk’ta kaldı.
Emre’nin dediği gibiydi her şey her iki tarafta mutluydu kaybeden yoktu bu ilişkide…
Bu arada Nergis Faruk’a iyice kaptırmıştı, kendini ilk günler duyduğu heyecan aşka dönüşmüş bir dakikası Faruk’u düşünmeden geçmez olmuştu. Faruk Nergis’in hayatında sevdiği ikinci erkekti. İlk aşkını 15 günlük Bodrum tatilinin başında tanımış 15 gün boyunca ondan ayrılmamıştı. Ama delikanlı için Nergis yaz aşkıydı yaz bitince aşkı da bitmiş bir daha Nergis’i hiç aramamıştı. O günden sonra Nergis aşktan korkar olmuş erkeklere hep şüphe ile bakar olmuştu ta ki Faruk’a kadar… O güvendiği, sevdiği, her şeyimsin dediği ikinci erkekti.
Neslihan Nergis’ten iki yaş büyüktü çok şeyler yaşamıştı: aşkı, sevgiyi, ihaneti…
Aşka dair her şeyi yaşadım derdi dostlar arasında ama aşkA dair her şeyi yaşamak mümkün değildi… Neslihan Faruk’u ilk gördüğü anda hoşlanmıştı ama Emre gelip ona arkadaşlık teklifi yapmış o da Emre’yi kabul etmemişti. Bir süre sonra kardeşi Faruk ile konuşmaya başlayınca beni yalnız bırakma demiş oda mecbur Emre’nin teklifini kabul etmek zorunda kalmıştı ama ilk buluşmalarında Faruk’tan alamamıştı gözünü. Ne kadar Faruk’tan hoşlansa da o kardeşinin sevgilisiydi, onun elinden almayı düşünemezdi hiçbir zaman ta ki Faruk arayıp ben senden hoşlanıyorum diyene kadar. Çok düşündü kendiyle savaştı ama sonunda yenik düştü…
Sabah Faruk’un kollarında uyandı, beraber kahvaltı ettiler ikisi de çok mutluydu. Tam ayrılacakları sırada Neslihan aklını kurcalayan soruyu sordu:
”Kardeşim ne olacak bundan sonra?”
…(Devam Edecek)