12-27-2010, Saat: 12:50 AM
SEN ;
Başka ellerden bana savrulmuş bir toz bulutu
Gözlerimdeki ışıltının aynı zamanda gözyaşlarımın birinci dereceden faili..
Kimi zaman en büyük acım ama her şeye rağmen mutluluğumun en önemli sebebi...
Ben sende durmalıydım..
Senin dokunuşlarına senin gözlerine yakışırdım…!
Anlamadın…!
Asılı kalmalıydım yüreğinde…
Sevmeye gelmiştim seni tut beni istedimyakala yüreğimden bırakma hiç..!
Olmadı…!
Ellerim avucundan yüreğim yüreğinden kaydı..
Bir şey diyemedim sustum…!
BEN ;
Senden öncesini yaşamamış gibi sanki yıllardır senin gelmeni beklemiş anlamsız bir hikayeyim baştan sona…Karanlık yollara sapmamış yüreğimi kirletmek isteyenlere yanaşmamış ürkek bir çocuk gibi gezinmişim elim cebimde hayatı…
Bir nefes alış süresinde sevmişim seni…İçime çekmişim her hücremde izin kalmış…!
Herşeyim sana dair olmuş bana kalan hiçbirşey yok…Sadece adı var “ben” dediğimiçi boş olan…Ben sen olmuşum aslında gidişinde anladım…Şimdi ne sen “eski sensin” ne de geride bıraktığın o bildiğin benim…! Aynı olan hiç değişmeyen tek şey benim sana olan sevgim…! Birde kenarda biriktirdiğim sitemim…!
BİZ ;
..Diye bir şey yok artık..Sen ve ben var her ne kadar kabullenmiş olmasamda…!Üzerimizde anlamlanan kelimelere mesafe girdi sevgimize çoktan bulaştı zaten…!
Sırtımda yokluğunun rüzgarı bedenimde bir boşluk yüreğimde tarifi imkansız bir ağırlık var artık…!
Gözyaşlarımla söndürüyorum senden arta kalanları gecelere bir bedel ödüyor sürekli gözlerim…Bakışlarım renk vermiyor artık… Hıçkırıklarım içimde yankılanıyor…
Sen bilmiyorsun..!
Hayatın kirli oyunlarına alet olmadan gözün kapalı yüreğin açık sev istedim beni…
Yapamadın…!
Şimdi benimde sana;
Yüreğim kapalı yollarım dar..
Başka ellerden bana savrulmuş bir toz bulutu
Gözlerimdeki ışıltının aynı zamanda gözyaşlarımın birinci dereceden faili..
Kimi zaman en büyük acım
ama her şeye rağmen mutluluğumun en önemli sebebi... Ben sende durmalıydım..
Senin dokunuşlarına
senin gözlerine yakışırdım…! Anlamadın…!
Asılı kalmalıydım yüreğinde…
Sevmeye gelmiştim seni
tut beni istedimyakala yüreğimden bırakma hiç..! Olmadı…!
Ellerim avucundan
yüreğim yüreğinden kaydı.. Bir şey diyemedim
sustum…! BEN ;
Senden öncesini yaşamamış gibi
sanki yıllardır senin gelmeni beklemiş anlamsız bir hikayeyim baştan sona…Karanlık yollara sapmamış yüreğimi kirletmek isteyenlere yanaşmamış ürkek bir çocuk gibi gezinmişim elim cebimde hayatı… Bir nefes alış süresinde sevmişim seni…İçime çekmişim
her hücremde izin kalmış…! Herşeyim sana dair olmuş
bana kalan hiçbirşey yok…Sadece adı var “ben” dediğimiçi boş olan…Ben sen olmuşum aslında gidişinde anladım…Şimdi ne sen “eski sensin” ne de geride bıraktığın o bildiğin benim…! Aynı olan hiç değişmeyen tek şey benim sana olan sevgim…! Birde kenarda biriktirdiğim sitemim…! BİZ ;
..Diye bir şey yok artık..Sen ve ben var
her ne kadar kabullenmiş olmasamda…!Üzerimizde anlamlanan kelimelere mesafe girdi sevgimize çoktan bulaştı zaten…! Sırtımda yokluğunun rüzgarı
bedenimde bir boşluk yüreğimde tarifi imkansız bir ağırlık var artık…! Gözyaşlarımla söndürüyorum senden arta kalanları
gecelere bir bedel ödüyor sürekli gözlerim…Bakışlarım renk vermiyor artık… Hıçkırıklarım içimde yankılanıyor… Sen bilmiyorsun..!
Hayatın kirli oyunlarına alet olmadan
gözün kapalı yüreğin açık sev istedim beni… Yapamadın…!
Şimdi benimde sana;
Yüreğim kapalı
yollarım dar..