01-23-2011, Saat: 04:32 PM
[SIZE="3"]
[COLOR="DarkOrchid"]Yarım kalan bir öyküden ,yarım kalan bir yürek artık benimki Ansızın gelen bir sevginin ,ansızın gideceğini biliyorduk ve bile bile yazdık bu öyküyü
Yinede alınma sakın üstüne ,sitem yok sözlerimde ,kızgında değilim Aşk ateşiydi ve ben bu ateşi çıplak elle tutmayı kabul etim gidişinden şikayetçi olma hakkından gelişini kabul ederken feragat etim
Hatırlarımsın sonbahardı bana geldiğinde ,ne tarihi unutum ,ne saati,nede ilk merhabayla gönderdiğin şiiri ( Dolunayı izledin mi hiç) bu dizleri çok sevdiğimden habersizdin, öğrendin zamanla sende, şiire ve kitaplara olan tutkumu kitap kurdum derdin , severdim bana taktığın isimleri en çok ta adımın sonuna koyduğun eki(im)
Nasılda değişmişti hayatım sen gelince dünyama ,hiç fark edemedin sanrım bunu Ağlamayı bile sevdim sende farkında olmadan nasılda içime işlemişsin be karagözlüm ,şimdilerde çok daha iyi anlıyorum bunu yinede sana dair en ufak öfke kin yok içimde İtiraf etmeliyim ki sen gittikten sonra çok savaştım kendimle senden nefret etmek için olmadı
Gün geçtikçe büyüyor sevgin içimde ben unutmak istedikçe kanser gibi yayılıyorsun tüm hücrelerimde,düşünüyorum da çok şeymi istemiştim senden, ellerine dokunabilmeyi istemiştim,gözlerinin karasında kaybolmayı ,kokunu duymayı istemiştim bunları çok gördün oysa sevgimin karşılığında çok muydu bunlar? Demeki çokmuş özür dilerim fazla bir şey istediğimi bilemedim
Ben unutulmaktan geliyorum ,çok üzgünüm unutmayı bilmiyorum hayatın en acı yanlarında biri de bu olsa gerek UNUTULMAK çok canını yakıyor insanın
Yine de varsın olsun diyorum canın sağ olsun can diyorum sevdiğin seni sevmemişse ve senin değilse artık mutlu olmasından başka dileyecek bir şey gelmez elinden ben de öyle yapıyorum
Şimdi yoksun ben bir enkaz gibi bir umutla gözüm hep yollarda olur da belki bir gün
Sensizliğin demindeyim, sahibi tarafından sokağa atılmış bir köpek gibi en ıssız ve sessiz bir köşede ölümü beklemekteyim[/COLOR]
[/SIZE]Yinede alınma sakın üstüne ,sitem yok sözlerimde ,kızgında değilim Aşk ateşiydi ve ben bu ateşi çıplak elle tutmayı kabul etim gidişinden şikayetçi olma hakkından gelişini kabul ederken feragat etim
Hatırlarımsın sonbahardı bana geldiğinde ,ne tarihi unutum ,ne saati,nede ilk merhabayla gönderdiğin şiiri ( Dolunayı izledin mi hiç) bu dizleri çok sevdiğimden habersizdin, öğrendin zamanla sende, şiire ve kitaplara olan tutkumu kitap kurdum derdin , severdim bana taktığın isimleri en çok ta adımın sonuna koyduğun eki(im)
Nasılda değişmişti hayatım sen gelince dünyama ,hiç fark edemedin sanrım bunu Ağlamayı bile sevdim sende farkında olmadan nasılda içime işlemişsin be karagözlüm ,şimdilerde çok daha iyi anlıyorum bunu yinede sana dair en ufak öfke kin yok içimde İtiraf etmeliyim ki sen gittikten sonra çok savaştım kendimle senden nefret etmek için olmadı
Gün geçtikçe büyüyor sevgin içimde ben unutmak istedikçe kanser gibi yayılıyorsun tüm hücrelerimde,düşünüyorum da çok şeymi istemiştim senden, ellerine dokunabilmeyi istemiştim,gözlerinin karasında kaybolmayı ,kokunu duymayı istemiştim bunları çok gördün oysa sevgimin karşılığında çok muydu bunlar? Demeki çokmuş özür dilerim fazla bir şey istediğimi bilemedim
Ben unutulmaktan geliyorum ,çok üzgünüm unutmayı bilmiyorum hayatın en acı yanlarında biri de bu olsa gerek UNUTULMAK çok canını yakıyor insanın
Yine de varsın olsun diyorum canın sağ olsun can diyorum sevdiğin seni sevmemişse ve senin değilse artık mutlu olmasından başka dileyecek bir şey gelmez elinden ben de öyle yapıyorum
Şimdi yoksun ben bir enkaz gibi bir umutla gözüm hep yollarda olur da belki bir gün
Sensizliğin demindeyim, sahibi tarafından sokağa atılmış bir köpek gibi en ıssız ve sessiz bir köşede ölümü beklemekteyim[/COLOR]