02-06-2011, Saat: 08:19 PM
Düşlerden bir bağ bozumu
günlerden özlem...
Kuyulardan bir sancı..Seni özlemek..Kemiklerinin inceliğine yaslanıp çocukluğuma köprüler kurmak...Avuçlarından iç denizlere göç etmek..En sonunda sende durmak..Saçlarının gölgesinde gökkuşağını tezahür etmek doyasıya..Sonra yaslanmak adının sığlığına..Sonra ellerimi göğsüme koyup gözlerinin sağnağında ıslanmak yıldız yıldız..Sonra arınmak harf harf..Sonra kıyılarında büyümek deniz saflığında..
Özlemlerden bir özlem günlerden bir sen...
Uykulardan uyandırdım tüm harfleri..Sana koşmakta tüm cümleler..Bir yangına bürünmüş özlemlerimi nakışlıyorum bulutların eteklerine..Sen gökyüzünden beni sağdıkça ben nefesine ilhak olacağım..Sonra da sen de ölmek..Bırakmak öylece kollarımı kollarına..Gönül rahatlığıyla yığılmak ayak dibine...Kollarında ölmek velhasıl...Sonra da gözlerinde doğmak yeniden...
Sende bir ben...Bende bir sen...
Sen...Kıyıya uzanan bir deniz..Ben...Denize kıyısı olan bir toprak..Sen mavi ben ise maviye özenmiş bir beden...Bahara özenen kış iken ben sen baharları kıskandıran cümle...Şimdi iliklerime kadar senle ıslanmışken hangi özlem hangi söz seni tarif eder ki..Seni ancak ben anlatırım değil mi? Çünkü sen sadece yüreğime aitsin..
“ Özlemin sen olduğu bir yerde senden başka neyi özleyebilirim ki...”
günlerden özlem... Kuyulardan bir sancı..Seni özlemek..Kemiklerinin inceliğine yaslanıp çocukluğuma köprüler kurmak...Avuçlarından iç denizlere göç etmek..En sonunda sende durmak..Saçlarının gölgesinde gökkuşağını tezahür etmek doyasıya..Sonra yaslanmak adının sığlığına..Sonra ellerimi göğsüme koyup gözlerinin sağnağında ıslanmak yıldız yıldız..Sonra arınmak harf harf..Sonra kıyılarında büyümek deniz saflığında..
Özlemlerden bir özlem
günlerden bir sen... Uykulardan uyandırdım tüm harfleri..Sana koşmakta tüm cümleler..Bir yangına bürünmüş özlemlerimi nakışlıyorum bulutların eteklerine..Sen gökyüzünden beni sağdıkça ben nefesine ilhak olacağım..Sonra da sen de ölmek..Bırakmak öylece kollarımı kollarına..Gönül rahatlığıyla yığılmak ayak dibine...Kollarında ölmek velhasıl...Sonra da gözlerinde doğmak yeniden...
Sende bir ben...Bende bir sen...
Sen...Kıyıya uzanan bir deniz..Ben...Denize kıyısı olan bir toprak..Sen mavi
ben ise maviye özenmiş bir beden...Bahara özenen kış iken ben sen baharları kıskandıran cümle...Şimdi iliklerime kadar senle ıslanmışken hangi özlem hangi söz seni tarif eder ki..Seni ancak ben anlatırım değil mi? Çünkü sen sadece yüreğime aitsin.. “ Özlemin sen olduğu bir yerde senden başka neyi özleyebilirim ki...”