02-17-2011, Saat: 04:01 PM
Sevgimi Kaybettim Hükümsüzdür!
Ne kadar zaman evveldi hatırlayamıyorum... Sevgimi kaybedeli çok oldu. Bu HÜKÜMSÜZDÜR ilanını şimdi veriyorum, çünkü anladım ki, başkaları, benim kaybettiğimi buldukları zaman kötü niyetle kullanıyorlar.
Ne zamandı unuttum, yanağıma sürülen bir damla gözyaşıyla ağrılarımın geçtiğini, ne zamandı unuttum yaradanıma "bizi ayırma" diye dua edişlerimi, ne zamandı unuttum, konuşurken sesini içtiğim zamanları... Mutluluktan ağlamak istediğim ama utandığım anları artık hatırlayamıyorum ne zamandı... Ne zaman kaybettim sevgimi? Kimler buldu da kötü niyetle kullandı, kimler buldu da, katlettikleri ilişkilerin en kanlı yerine attılar sevgimi... Zanlısı ben olduğumda anladım biten ilişkilerin.
Gülüyorum şimdilerde... O sevgi hırsızlarına, yağmacılarına sesleniyorum. Çalın sevgilerimi, sömürün, somurun değerlerimi. Dahada güçleniyorum. Demiştim... Kalbimde ki çengelli iğneyi kanırtırım, canım yandıkça hatırlarım... Haklısın seni hatırlarım ama bu hatırlama ders gibi olur bana. Yüzsüzce, arsızca, görmemişçesine dayatılan maddi değerlerin, karşılıklı koltuklarda edilen hoş bir sohbetin sadece bir kaç saniyesiyle komik duruma düştüğünü, unutulduğunu görüyorum.
Bak hocam! Bizler sevgi fabrikasıyız. Emeği alır, saygıyla yoğurur, gerektiğinde gözyaşıyla sular, gururla SEVGİ imal ederiz... Bizler fütursuzca ve basitçe çıkan bir dil yerine, masum bir kıkırdamaya canımızı veririz. Şuh gecelikler içindeki seks tanrıçası yerine, minik ayıcıklı pijamaları giyen, sevgimizi taşıyabileni isteriz. Kalbimizin üzerinde atan bir kalbi, en profesyonel yatak oyunlarına tercih ederiz.
Kaybettiğim sevgimi alın dilediğiniz gibi kullanın. Çünkü kayıptır. Belki de çalınmıştır. Önemli değil. Önemli olan ben de olmaması. Sana, ona, sizlere olan sevgim kayıp... Yok mu şimdi sevgi? Hahaha... Dedim ya imalat durmaz. Hak eden olsun yeter ki. Vardiyalı bile çalıştırırız kalbimizi sevdiğimizi hak etmek için. Yeter ki sevdiğimiz bizi hak etsin. Hak etmez ise ne mi olur? Veririz bir hükümsüzdür ilanı aslanlar ibi yolumuza devam ederiz. Şaşırmayın söylediklerime. Bildik şeyler bunlar her zaman olan şeyler bunlar.
Sen; zeytin suyuna kuru ekmek, böyle gelmiş böyle gidecek...
Ben; Sevgim için çalışıyorum, mutluluğu hak ediyorum..
Ne kadar zaman evveldi hatırlayamıyorum... Sevgimi kaybedeli çok oldu. Bu HÜKÜMSÜZDÜR ilanını şimdi veriyorum, çünkü anladım ki, başkaları, benim kaybettiğimi buldukları zaman kötü niyetle kullanıyorlar.
Ne zamandı unuttum, yanağıma sürülen bir damla gözyaşıyla ağrılarımın geçtiğini, ne zamandı unuttum yaradanıma "bizi ayırma" diye dua edişlerimi, ne zamandı unuttum, konuşurken sesini içtiğim zamanları... Mutluluktan ağlamak istediğim ama utandığım anları artık hatırlayamıyorum ne zamandı... Ne zaman kaybettim sevgimi? Kimler buldu da kötü niyetle kullandı, kimler buldu da, katlettikleri ilişkilerin en kanlı yerine attılar sevgimi... Zanlısı ben olduğumda anladım biten ilişkilerin.
Gülüyorum şimdilerde... O sevgi hırsızlarına, yağmacılarına sesleniyorum. Çalın sevgilerimi, sömürün, somurun değerlerimi. Dahada güçleniyorum. Demiştim... Kalbimde ki çengelli iğneyi kanırtırım, canım yandıkça hatırlarım... Haklısın seni hatırlarım ama bu hatırlama ders gibi olur bana. Yüzsüzce, arsızca, görmemişçesine dayatılan maddi değerlerin, karşılıklı koltuklarda edilen hoş bir sohbetin sadece bir kaç saniyesiyle komik duruma düştüğünü, unutulduğunu görüyorum.
Bak hocam! Bizler sevgi fabrikasıyız. Emeği alır, saygıyla yoğurur, gerektiğinde gözyaşıyla sular, gururla SEVGİ imal ederiz... Bizler fütursuzca ve basitçe çıkan bir dil yerine, masum bir kıkırdamaya canımızı veririz. Şuh gecelikler içindeki seks tanrıçası yerine, minik ayıcıklı pijamaları giyen, sevgimizi taşıyabileni isteriz. Kalbimizin üzerinde atan bir kalbi, en profesyonel yatak oyunlarına tercih ederiz.
Kaybettiğim sevgimi alın dilediğiniz gibi kullanın. Çünkü kayıptır. Belki de çalınmıştır. Önemli değil. Önemli olan ben de olmaması. Sana, ona, sizlere olan sevgim kayıp... Yok mu şimdi sevgi? Hahaha... Dedim ya imalat durmaz. Hak eden olsun yeter ki. Vardiyalı bile çalıştırırız kalbimizi sevdiğimizi hak etmek için. Yeter ki sevdiğimiz bizi hak etsin. Hak etmez ise ne mi olur? Veririz bir hükümsüzdür ilanı aslanlar ibi yolumuza devam ederiz. Şaşırmayın söylediklerime. Bildik şeyler bunlar her zaman olan şeyler bunlar.
Sen; zeytin suyuna kuru ekmek, böyle gelmiş böyle gidecek...
Ben; Sevgim için çalışıyorum, mutluluğu hak ediyorum..