:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

[INDENT] anlamı

1 kendisine âyetlerimizden bir kısmını gösterelim diye kulunu (muhammed’i) bir gece mescid-i haram’dan çevresini bereketlendirdiğimiz mescid-i aksa’ya götüren allah’ın şanı yücedir. hiç şüphesiz o, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir.

2 mûsâ’ya kitab’ı (tevrat’ı) verdik ve onu, “benden başkasını vekil edinmeyin” diyerek, israiloğullarına bir rehber yaptık.

3 ey kendilerini nûh ile birlikte (gemide) taşıdığımız kimselerin çocukları! gerçek şu ki, o çok şükreden bir kuldu.

4 biz, kitap’ta (tevrat’ta) israiloğullarına, “yeryüzünde muhakkak iki defa bozgunculuk yapacaksınız ve büyük bir kibre kapılarak böbürleneceksiniz” diye hükmettik.

5 nihayet bu iki bozgunculuktan ilkinin zamanı gelince (sizi cezalandırmak için) üzerinize, pek güçlü olan birtakım kullarımızı gönderdik. onlar evlerinizin arasına kadar sokuldular. bu, herhâlde yerine gelmesi gereken bir va’d idi.

6 sonra onlara karşı size tekrar egemenlik verdik. mallar ve çocuklarla sizi güçlendirdik; sayınızı daha da çoğalttık.

7 iyilik ederseniz kendinize iyilik etmiş olursunuz, kötülük yaparsanız yine kendinize yapmış olursunuz. ikinci bozgunculuğun zamanı gelince, yüzünüzü kara etsinler, daha önce girdikleri gibi yine mescide (beyt-i makdis’e) girsinler ve ellerine geçirdikleri her şeyi yerle bir etsinler diye (üzerinize yine düşmanlarınızı gönderdik.)

8 umulur ki rabbiniz size merhamet eder. eğer yine eski duruma dönerseniz, biz de (cezaya) döneriz. biz cehennemi kafirlere bir zindan yapmışızdır.

9, 10 gerçekten bu kur’an en doğru olan yola götürür ve iyi işler yapan mü’minler için büyük bir mükafat olduğunu ve ahirete inanmayanlar için elem dolu bir azap hazırladığımızı müjdeler.

11 insan hayra dua eder gibi şerre dua eder. insan çok acelecidir.

12 biz geceyi ve gündüzü (kudretimizi gösteren) iki alâmet yaptık. rabbinizden lütuf isteyesiniz, yılların sayısını ve hesabını bilesiniz diye gece alametini giderip gündüz alametini aydınlatıcı kıldık. işte biz her şeyi açıkça anlattık.

13 her insanın amelini boynuna yükledik. kıyamet günü kendisine, açılmış olarak karşılaşacağı bir kitap çıkaracağız.

14 “oku kitabını! bugün hesap sorucu olarak sana nefsin yeter” denilecektir.

15 kim doğru yolu bulmuşsa, ancak kendisi için bulmuştur; kim de sapıtmışsa kendi aleyhine sapıtmıştır. hiçbir günahkâr, başka bir günahkârın günah yükünü yüklenmez. biz, bir peygamber göndermedikçe azap edici değiliz.

16 biz bir memleketi helâk etmek istediğimizde, onun refah içinde yaşayan şımarık elebaşlarına (itaati) emrederiz de onlar orada kötülük işlerler. böylece o memleket hakkındaki hükmümüz gerçekleşir de oranın altını üstüne getiririz.

17 nûh’tan sonra da nice nesilleri helak ettik. kullarının günahlarını hakkıyla bilici ve görücü olarak rabbin yeter.

18 kim bu geçici dünyayı isterse orada ona, (evet) dilediğimiz kimseye dilediğimiz kadar hemen veririz. sonra da cehennemi ona mekan yaparız. o, buraya kınanmış ve allah’ın rahmetinden kovulmuş olarak girer.

19 kim de mü'min olarak ahireti ister ve ona ulaşmak için gereği gibi çalışırsa, işte bunların çalışmalarının karşılığı verilir.

20 rabbinin lütfundan her birine; onlara da, bunlara da veririz. rabbinin lütfu (hiç kimseye) yasaklanmış değildir.

21 bak nasıl, onların kimini kimine üstün kıldık. elbette ahiretteki dereceler daha büyüktür, üstünlükler daha büyüktür.

22 allah ile birlikte başka bir tanrı edinme, yoksa kınanmış ve yalnızlığa itilmiş olarak kalırsın.

23 rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.

24 onlara merhamet ederek tevazu kanadını indir ve de ki: “rabbim!, tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi sen de onlara acı.”

25 rabbiniz içinizde olanı en iyi bilendir. eğer siz iyi kişiler olursanız, şunu bilin ki allah tövbeye yönelenleri çok bağışlayandır.

26 akrabaya, yoksula ve yolda kalmış yolcuya haklarını ver, fakat saçıp savurma.

27 çünkü saçıp savuranlar şeytanların kardeşleridir. şeytan ise rabbine karşı çok nankörlük etmiştir.

28 eğer rabbinden umduğun bir rahmeti istemek için onlardan yüz çevirecek olursan, o zaman onlara yumuşak bir söz söyle.

29 eli sıkı olma, büsbütün eli açık da olma. sonra kınanır ve çaresiz kalırsın.

30 şüphesiz rabbin, dilediğine rızkı bol bol verir ve (dilediğine) kısar. çünkü o, gerçekten kullarından haberdardır ve onları görmektedir.

31 yoksulluk korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin. onları da, sizi de biz rızıklandırırız. onları öldürmek gerçekten büyük bir günahtır.

32 zinaya yaklaşmayın. çünkü o, son derece çirkin bir iştir ve çok kötü bir yoldur.

33 haklı bir sebep olmadıkça, allah’ın, öldürülmesini haram kıldığı cana kıymayın. kim haksız yere öldürülürse, biz onun velisine yetki vermişizdir. ancak o da (kısas yoluyla) öldürmede meşru ölçüleri aşmasın. çünkü kendisine yardım edilmiştir.

34 rüştüne erişinceye kadar, yetimin malına ancak en güzel şekilde yaklaşın, verdiğiniz sözü de yerine getirin. çünkü söz (veren sözünden) sorumludur.

35 ölçtüğünüzde ölçmeyi tam yapın, doğru terazi ile tartın. bu daha hayırlı, sonuç bakımından daha güzeldir.

36 hakkında kesin bilgi sahibi olmadığın şeyin peşine düşme. çünkü kulak, göz ve kalp, bunların hepsi ondan sorumludur

37 yeryüzünde böbürlenerek yürüme. çünkü sen yeri asla yaramazsın, boyca da dağlara asla erişemezsin.

38 bütün bu sayılanların kötü olanları rabbinin katında sevimsiz şeylerdir.

39 bunlar, rabbinin sana vahyettiği bazı hikmetlerdir. allah ile birlikte başka ilah edinme. sonra kınanmış ve allah’ın rahmetinden kovulmuş olarak cehenneme atılırsın.

40 rabbiniz erkek çocukları size seçip-ayırdı da kendisine meleklerden kız çocukları mı edindi? gerçekten çok büyük bir söz söylüyorsunuz.

41 andolsun biz, onlar düşünüp öğüt alsınlar diye (gerçekleri) bu kur’an’da değişik biçimlerde açıkladık. fakat bu onların ancak kaçışlarını artırıyor.

42 de ki: “eğer onların iddia ettiği gibi, allah’la beraber (başka) ilahlar olsaydı, o zaman o ilahlar da arşın sahibine ulaşmak için elbette bir yol ararlardı.

43 allah, her türlü eksiklikten uzaktır, onların söylediklerinin ötesindedir, yücedir.

44 yedi gök, yer ve bunların içinde bulunanlar allah’ı tespih ederler. her şey o’nu hamd ile tespih eder. ancak, siz onların tespihlerini anlamazsınız. o, halîm’dir (hemen cezalandırmaz, mühlet verir), çok bağışlayandır.

45 kur’an okuduğunda, seninle ahirete inanmayanların arasına gizli bir perde çekeriz.

46 kur’an’ı anlamamaları için kalpleri üzerine perdeler, kulaklarına da ağırlık koyarız. kur’an’da (ibadete layık ilah olarak) sadece rabbini andığın zaman arkalarına dönüp kaçarlar.

47 onlar seni dinlerlerken hangi maksatla dinlediklerini, kendi aralarında konuşurlarken de o zalimlerin, “siz ancak büyülenmiş bir adama uyuyorsunuz” dediklerini çok iyi biliyoruz.

48 bak senin için ne türlü benzetmeler yaptılar da saptılar. artık (doğru) yolu bulamazlar.

49 dediler ki: “biz bir yığın kemik, bir yığın ufantı olduğumuz zaman mı yeniden bir yaratılışla diriltilecekmişiz, biz mi?”

50 de ki: “(şüphe mi var?) ister taş olun ister demir!”

51 “yahut aklınızca, diriltilmesi daha da imkansız olan başka bir varlık olun, (yine de diriltileceksiniz.)” diyecekler ki: “peki bizi hayata tekrar kim döndürecek?” de ki: “sizi ilk defa yaratan”. bunun üzerine başlarını sana (alaylı bir tarzda) sallayacaklar ve “ne zamanmış o?” diyecekler. de ki: “yakın olsa gerek!”

52 allah’ın sizi (kabirlerinizden) çağıracağı, sizin de o’na hamd ederek emrine hemen uyacağınız ve (kabirlerinizde) pek az kaldığınızı sanacağınız günü hatırla!

53 . kullarıma söyle: (insanlara karşı) en güzel sözü söylesinler. çünkü şeytan aralarını bozar. çünkü şeytan insanın apaçık bir düşmanıdır.

54 rabbiniz sizi daha iyi bilir. (durumunuza göre) dilerse size merhamet eder, dilerse azap eder. seni de onlara vekil olarak göndermedik.

55 hem rabbin göklerde ve yerde kim varsa daha iyi bilir. andolsun, peygamberlerin bir kısmını bir kısmına üstün kıldık. dâvûd’a da zebûr’u verdik.

56 de ki: “onu bırakıp da ilah diye ileri sürdüklerinizi çağırın. onlar, başınızdaki sıkıntıyı ne kaldırabilirler ne de değiştirebilirler.”

57 onların yalvardıkları bu varlıklar, “hangimiz daha yakın olacağız” diye rablerine vesile ararlar. onun rahmetini umarlar, azabından korkarlar. çünkü rabbinin azabı gerçekten korkunçtur.

58 ne kadar memleket varsa hepsini kıyamet gününden önce ya helak edeceğiz, ya da şiddetli bir azapla cezalandıracağız. işte bu, kitap’ta (levh-i mahfuz’da) yazılmış bulunuyor.

59 bizi, (kureyş’in istediği) mucizeleri göndermekten, ancak, öncekilerin onları yalanlamış olması alıkoydu. (nitekim) semûd kavmine o dişi deveyi açık bir mucize olarak verdik de onlar bu yüzden zalim oldular. oysa biz mucizeleri sırf korkutmak için göndeririz.

60 hani sana, “muhakkak rabbin, insanları çepeçevre kuşatmıştır” demiştik. sana gösterdiğimiz o rüyayı da, kur’an’da lanetlenmiş bulunan o ağacı da sırf insanları sınamak için vesile yaptık. biz onları korkutuyoruz. fakat bu, sadece onların büyük azgınlıklarını (daha da) artırdı.

61 hani meleklere, “adem için saygı ile eğilin” demiştik, onlar da saygı ile eğilmişlerdi. yalnız iblis saygı ile eğilmemiş, “hiç ben, çamur halinde yarattığın kimse için saygı ile eğilir miyim?” demişti.

62 yine demişti ki: “benden üstün tuttuğun kişi bu mu, söyler misin? andolsun eğer beni kıyamete kadar ertelersen, onun soyunu, pek azı hariç, (azdırarak) kontrolüm altına alacağım.”

63 allah şöyle dedi: “çekil, git”. onlardan kim sana uyarsa kuşkusuz cehennem tam bir karşılık olarak hepinizin cezası olacaktır.”

64 “(haydi) onlardan gücünün yettiğinin ayağını çağrınla kaydır. atlıların ve yayalarınla onların üzerine yürü. onların mallarına ve evlatlarına ortak ol. onlara vaadlerde bulun.” halbuki şeytan onlara aldatmadan başka bir şey va’detmez.

65 “şüphesiz, (gerçek) kullarım üzerinde senin hiçbir hakimiyetin olmayacaktır. vekil olarak rabbin yeter!”

66 rabbiniz, lütfundan nasip arayasınız diye sizin için denizde gemiler yürütendir. şüphesiz o, size karşı çok merhametlidir.

67 denizde size bir sıkıntı dokunduğunda bütün taptıklarınız (sizi yüzüstü bırakıp) kaybolur, yalnız allah kalır. fakat sizi kurtarıp karaya çıkarınca yüz çevirirsiniz. zaten insan çok nankördür.

68 peki, karada sizi yere geçirmesinden, yahut üzerinize taşlar savuran kasırga göndermesinden, sonra da kendinize bir vekil bulamamaktan güvende misiniz?

69 yahut sizi tekrar denize döndürüp üstünüze, kasıp kavuran bir fırtına yollayarak nankörlüğünüz sebebiyle sizi boğmasından, sonra da bize karşı kendiniz için arka çıkacak bir yardımcı bulamama (durumun) dan güvende misiniz?

70 andolsun, biz insanoğlunu şerefli kıldık. onları karada ve denizde taşıdık. kendilerini en güzel ve temiz şeylerden rızıklandırdık ve onları yarattıklarımızın bir çoğundan üstün kıldık.

71 bütün insanları kendi önderleriyle birlikte çağıracağımız günü hatırla. (o gün) her kime kitabı sağından verilirse işte onlar kitaplarını okurlar ve kıl kadar haksızlığa uğratılmazlar.

72 kim bu dünyada körlük ettiyse ahirette de kördür, yolunu daha da şaşırmıştır.

73 onlar, sana vahyettiğimizden başkasını bize karşı uydurman için az kalsın seni ondan şaşırtacaklardı. (eğer böyle yapabilselerdi) işte o zaman seni dost edinirlerdi.

74 eğer biz sana sebat vermiş olmasaydık az kalsın onlara biraz meyledecektin.

75 işte o zaman sana, hayatın da, ölümün de katmerli acılarını tattırırdık. sonra bize karşı kendine hiçbir yardımcı bulamazdın.

76 seni o yerden (mekke’den) sürüp çıkarmak için neredeyse seni sıkıştıracaklardı. bunu yapabilselerdi senin ardından orada pek az kalırlardı.

77 senden önce gönderdiğimiz peygamberlerimiz hakkındaki kanun böyledir. bizim kanunumuzda hiçbir değişme bulamazsın.

78 güneşin zevalinden (öğle vaktinde batı’ya kaymasından) gecenin karanlığına kadar (belli vakitlerde) namazı kıl. bir de sabah namazını kıl. çünkü sabah namazı şahitlidir.

79 gecenin bir kısmında da uyanarak sana mahsus fazla bir ibadet olmak üzere teheccüd namazı kıl ki, rabbin seni makam-ı mahmud’a ulaştırsın.

80 deki: “rabbim! (gireceğim yere) doğruluk ve esenlik içinde girmemi sağla. (çıkacağım yerden de) beni doğruluk ve esenlik içinde çıkar. katından bana yardımcı bir kuvvet ver.”

81 de ki: “hak geldi, batıl yok oldu. şüphesiz batıl, yok olmaya mahkumdur.”

82 biz kur’an’dan, mü’minler için şifa ve rahmet olacak şeyler indiriyoruz. zalimlerin ise kur’an, ancak zararını artırır.

83 insana nimet verdiğimizde yüz çevirip yan çizer. kendisine şer dokununca da umutsuzluğa düşer.

84 de ki: “herkes kendi yapısına uygun işler görür. rabbiniz, en doğru yolda olanı daha iyi bilir.”

85 ve sana ruh hakkında soru soruyorlar. de ki: “ruh, rabbimin bileceği bir şeydir. size pek az ilim verilmiştir.”

86 andolsun, dileseydik biz sana vahyettiğimizi tamamen ortadan kaldırırdık; sonra bu konuda bize karşı kendine hiçbir yardımcı da bulamazdın.

87 ancak rabbin’den bir rahmet olarak böyle yapmadık. çünkü o’nun sana olan lütfu büyüktür.

88 de ki: “andolsun, insanlar ve cinler bu kur’an’ın bir benzerini getirmek üzere toplansalar ve birbirlerine de destek olsalar, yine onun benzerini getiremezler.”

89 andolsun, biz bu kur’an’da insanlara her türlü misali değişik şekillerde açıkladık. yine de insanların çoğu ancak inkarda direttiler.

90, 91, 92, 93 dediler ki: “yerden bize bir pınar fışkırtmadıkça, yahut senin hurmalardan, üzümlerden oluşan bir bahçen olup, aralarından şarıl şarıl ırmaklar akıtmadıkça, yahut iddia ettiğin gibi, gökyüzünü üzerimize parça parça düşürmedikçe, yahut allah’ı ve melekleri karşımıza getirmedikçe, yahut altından bir evin olmadıkça, ya da göğe çıkmadıkça sana asla inanmayacağız. bize gökten okuyacağımız bir kitap indirmedikçe göğe çıktığına da inanacak değiliz.” de ki: “rabbimi tenzih ederim. ben ancak resul olarak gönderilen bir beşerim.”

94 insanlara hidayet (kur’an) geldikten sonra onların iman etmelerine ancak, “allah bir beşeri mi peygamber olarak gönderdi?” demeleri engel olmuştur.

95 de ki: “eğer yeryüzünde, (insanlar yerine), yerleşip dolaşan melekler olsaydı, elbette onlara gökten bir melek peygamber indirirdik.”

96 de ki: “sizinle benim aramda şahit olarak allah yeter. çünkü o kullarından hakkıyla haberdardır, onları hakkıyla görendir.”

97 allah kimi doğru yola iletirse işte o, doğru yolu bulmuştur. kimi de saptırırsa böyleleri için o’nun dışında dostlar bulamazsın. onları kıyamet günü körler, dilsizler ve sağırlar olarak yüzüstü haşredeceğiz. varacakları yer cehennemdir. cehennemin ateşi dindikçe, onlara çılgın ateşi artırırız.

98 bu, onların cezasıdır. çünkü onlar âyetlerimizi inkar ettiler ve, “biz bir yığın kemik, bir yığın ufantı olduktan sonra mı yeniden bir yaratılışla diriltilecekmişiz, biz mi?” dediler.

99 onlar, gökleri ve yeri yaratan allah’ın kendileri gibilerini yaratmaya kadir olduğunu görmediler mi? allah onlar için, hakkında hiçbir şüphe bulunmayan bir ecel belirlemiştir. fakat zalimler ancak inkarda direttiler.

100 de ki: “eğer siz rabbimin rahmet hazinelerine sahip olsaydınız, o zaman da tükenir korkusuyla cimrilik ederdiniz. zaten insan çok cimridir.”

101 andolsun, biz mûsâ’ya apaçık dokuz mucize verdik. israiloğullarına sor (sana anlatsınlar): hani mûsâ onlara gelmiş ve firavun da ona, “ben senin kesinlikle büyülendiğini zannediyorum ey mûsâ!” demişti.

102 mûsâ ise, “iyi biliyorsun ki, bunları ancak, göklerin ve yerin rabbi apaçık deliller olarak indirmiştir. ey firavun, ben de seni kesinlikle helak olmuş bir kişi olarak görüyorum” demişti.

103 bunun üzerine firavun (işkence etmek ve öldürmek suretiyle) o yerden onların kökünü kazımak istedi. biz de onu ve beraberindekileri hep birden suda boğduk.

104 bunun ardından israiloğullarına şöyle dedik: “bu topraklarda oturun, ahiret va’di (kıyamet) gelince hepinizi toplayıp bir araya getireceğiz.”

105 biz onu (kur’an’ı) hak olarak indirdik ve o da hak ile indi. seni de ancak müjdeci ve uyarıcı olarak gönderdik.

106 biz kur’an’ı, insanlara dura dura okuyasın diye âyet âyet ayırdık ve onu peyderpey indirdik.

107 de ki: “ona ister inanın, ister inanmayın. şüphesiz, daha önce kendilerine ilim verilenler, kur’an kendilerine okunduğunda derhal yüzüstü secdeye kapanırlar.”

108 “rabbimizin şanı yücedir. rabbimizin va’di mutlaka gerçekleşecektir” derler.

109 onlar ağlayarak yüzüstü yere kapanırlar. bu da onların derin saygısını artırır.

110 de ki: “(rabbinizi) ister allah diye çağırın, ister rahman diye çağırın. hangisiyle çağırırsanız çağırın, nihayet en güzel isimler o’nundur.” namazında sesini pek yükseltme, çok da kısma. ikisi ortası bir yol tut.

111 “hamd, çocuk edinmeyen, mülkte ortağı olmayan, zillet ve acizliğin gerektirdiği bir yardımcıya ihtiyacı bulunmayan allah’a mahsustur” de ve o’nu tekbir ile yücelt. [/INDENT]