:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: Gönlüm'ün Romanı
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
Sayfalar: 1 2
İçimdeki ufak kızın şımarık masumiyetinden sıyrılmış, zifiri bir gecenin koynundan yazıyorum solumun haykırışlarını...

Ne keyifle okuduğum kitabın sözleri umrunda..


Ne de umarsızca haykırdığım şarkılar..

Boş gözlerle sokakları arşınladıkça kayboluyorum şehrinde..

Çalan şarkılardaki keman sesinin bile eski sızısı yok...

Ya o yağmurlar altında iliklerime kadar ıslanmalarımı kim aldı elimden...

Bilmek istiyorum...

Susuyorum...

Sustukça susuyorum...

Sustukça, “susma” diye konuşmaya çalışanlardan arındırıyorum ruhumu, suskunluğumla sarıyorum solumu...

Ama yine de saplı kalıyor bazı sözcükler...

Acıtıyor...

Sessiz zifiri geceler benim için sığınılacak bir rıhtım sanki..

“Bitmesi güç” dediğim sözler bitiyor,

“Gitmez, bırakmaz” dediklerim gidiyor,


[SIZE=6]Güvendiğim dağlara kar yağıyor...[/SIZE]

Ve ılgıt ılgıt tükeniyorum...

Bunca yıldan sonra elimde ne kaldı diyorum ele avuca gelen...

Düşünüyorum da koskoca bir HİÇLİK...

Öyle anlamsız ki yaşadığım hayat...

Herşey az sonra gerçekleşecek gibi duruyor...

Elimin arasına alacakken gözümü kapatır kapatmaz serap misali kayboluyor...

“Sen de ellerimden kayıp gitmemiş miydin be yar...”

Benim dışımda kopan fırtınalara bakıyorum, onların arasında kendime bir “fırtına” beğenemiyorum..

Yüreğime[SIZE=6] s’o’n kurşunu sıkacak gönüllü bir katil,[/SIZE]
ya da yüreğimdeki yangına su serpecek sıcacık bir yürek sahibi arıyorum...

Denizi yakamozlarla süsleyecek, gecenin büyüsünde içmeden sarhoş edecek...

Artık kolay şeyler bekliyorum hayattan...

Mesela sırlarım olmalı ölmeden önce biriktirdiğim..


Yüksek sesle dile getirmeye utandığım, korktuğum, sakladığım...

Kimselerin bilmediği bir mahallem olmalı, yüreğimde sakladığım; sadece düşlerde benim olan...

İçimde yaralar açan hasretlerle yaşlanıp sonra da sus pus gitmeliyim dünyadan...

Yine susma vakti gönlüm...

En zifirisinden bir gece daha...

Yaralarımın azdığı, solumun acıdığı...

İçimdeki şımarık çocuğun can çekiştiği bir gece daha...

Alaycı gülümsemelerle aldırmadığım...

Avuçlarımın içinden kaybolanlara inat...

Hasretimi avaz avaz k/sustuğum son gece...




acemhe
YirmiüçŞubatİkibinon
Sıfır:on
Çok güzel ikizim. .Gönlüne sağlık..
Okuyan gözlerine sağlık ikizim ..
acıyan bir yürek...
hiç düşündün mü asıl aşklar hep imkansızlıklardan çıkıyor...
insanın en değerli yanı uğruna kendini katlettiği...
artık köşesinde çekildiği ve kendine bile yetemediğini anladığı yanı oluyor...
teşekkürler..
asi_ve_mai Adlı Kullanıcıdan Alıntı:acıyan bir yürek...
hiç düşündün mü asıl aşklar hep imkansızlıklardan çıkıyor...
insanın en değerli yanı uğruna kendini katlettiği...
artık köşesinde çekildiği ve kendine bile yetemediğini anladığı yanı oluyor...
teşekkürler..

İmkansızlıklar yaralayıp kanatıyor insanı..
Ama imkan varken de ellerimizden kayana kadar bişey yapmıyoruz ki.. Seyirci oluyoruz ağlayıp, üzülüyoruz... Dön diyemiyoruz..

Sağol Mehmet
Eskisi kadar iyi yazamıyorum. ..
guzelmis
Teşekkürler
ne demek guzelse soliycez Blush
Çok duygasal bir yazı,teşekkürler acemhe..
Sayfalar: 1 2