04-11-2011, Saat: 12:25 PM

Kapadım kalbimi
seninlevurdum zinciri kalbimin kapısına demiştin...
Ne olursa olsun
her koşulda seni seveceğim…Tanırdım seni
sözlerin ağzındanboşa çıkmadığını bilirdim ve inanırdım sana…
O gün söylediğimiz bütün kelimeler

kurduğumuz bütün cümleler aklımda…
Senin de kuvvetliydi hafızan benim gibi…
Ben unutmadım hala
ama sen unuttun besbelli…Hani
yıldızlar parladıkça gökyüzünde
çocuklar güldükçe nedensiz
bitmeyecekti sevgimiz?Hani
her daim türkülerin olacaktısöyleyecek
şiirlerin olacaktı okunacakve anlamı olacaktı yaşadığın her saniyenin?
İnsanlar var oldukça
ölümsüzolacaktı sevgi
aşk ve sanat?Hani bilecektin değerini anların;
her doğan günle yenilenmiş
her batangünle
biraz daha zenginleşmiş olacaktın?Hani her gece
enindesonunda varacaktı sabaha?
Hani azimli ve kararlıydın; ben seni
bıraksam da sen beni bırakmayacaktın?
Hani bilirdin güzele ulaşmak için dayanılmaz sancılar çekmek gerektiğini
gülmeyihak etmek için
önce
ağlamalı insan derdin.Sevilmeyi beklememeli sevmek
için ve almadan verebilmeli…
Hani anlamsızdı hayata küsmek
başınagelen kötü şeyler yüzünden; insanla birlikte
var olmuştu acı
ölüm ve keder…İşte bu nedenle sevmeliydik
dörtyanı kötülükle kuşatılmış insanı derdin.
Hani
inanacaktın insana
her yardım isteyene uzanacaktı elin
haklının avukatı; mazlumun koruyanı olup da
zalimin celladı olmayacaktın?Hani mal
mülk
para ile gözlerikamaşan miyop yüreklere rağmen

kesmeyecektin ümidini benden?
Hani yaşamaktan vazgeçmek
biranlamda ölümden; sevmekten vazgeçmek

kendinden vazgeçmek demekti;
kalakalmak ortada
bir hiç olmak…Hani vazgeçmeyecektin?
Hani
bir kere sevecektin; içten bir gülücüğe
anlayışlı bir bakışa
dünyaları verecektin?Hani
sen hep beni sevecektin
benden başkasına yan gözünle bile bakmayacaktın
hani ben senden vazgeçsem bile sen benden vazgeçmeyecektin? 