04-24-2011, Saat: 12:34 AM
Durdu..
gülümsedi..-her zamanki gözlerinin ışıltısıyla-
bu bir bitiş değil,
yeni bir başlangıç dedi beni avutabilmek adına..
yüreğim bıraktığım yerde ya gerisi ne kadar önemli ki dedi?
...sustum.. eğdim kafamı yavaşca -gözlerimden süzülen yaşları saklamak amacıyla-
tuttu ellerimden,çekti kokumu içine..
bu bizim ilk ayrılığımız değil mi dedi..
evet anlamında salladım başımı-konuşacak gücü kendimde bulamadığımdan-
severek ayrılmak zor derlerdi de inanmazdım dedi sonra..
kalktım yavaşca
son kez baktım ona,son kez dokundum..
gitme vakti geldi dedi ellerimiz ayrılırken..
kendine hep iyi bak olur mu ?
kimsenin seni üzmesine izin verme.
gülümsedim sadece.-beni hep öyle hatırlaması için-
giderken arkasına bakmadı-ki biliyordu böylesinin daha iyi olduğunu-
o ana kadar sergilediği güçlü tavrı kaybetti kendi görünemeyecek kadar uzaklaştığında..
oturdu bir banka..
sanki herşeye herkese isyan edesi varmışcasına ağlamaya başladı yüzünü ellerinin içine alarak..
ben bunları nerden mi biliyorum?
unuttun mu kalplerimiz bir bizim..
dediğin gibi bu bi ayrılık değil başlangıç aslında..
seninle tekrar karşılaşacağımızı beklediğim günün,
bir başlangıcı yanlızca..
duraklarıma uğramayan otobüs,mutluluk..
görmüştüm,uğramıştı bu kez sanki..
ne güzeldi..
masumiyetinle süzmek kötülükleri,
dudaklarında,demlemek dudaklarımı,
...geçmişime siper etmek yarınlarını..
titrerken korkudan,tutmak ellerini,
sözlerinle boyamak hayallerimi,
hatta yüreklerimizin gülme krizleri.
beraber yaşadık,beraber yaşlandık,
sen,ben yaşlanmadık belki ama "biz" yaşlandık,sevgili.
yüreğimde taşıdığım,yorgun,yaşlı bir "biz" var,
sen gelirsen ölecek bir iz.
bir daha binmek için o otobüse,
"biz" i öldürmeyeceğiz.
gülümsedi..-her zamanki gözlerinin ışıltısıyla-
bu bir bitiş değil,
yeni bir başlangıç dedi beni avutabilmek adına..
yüreğim bıraktığım yerde ya gerisi ne kadar önemli ki dedi?
...sustum.. eğdim kafamı yavaşca -gözlerimden süzülen yaşları saklamak amacıyla-
tuttu ellerimden,çekti kokumu içine..
bu bizim ilk ayrılığımız değil mi dedi..
evet anlamında salladım başımı-konuşacak gücü kendimde bulamadığımdan-
severek ayrılmak zor derlerdi de inanmazdım dedi sonra..
kalktım yavaşca
son kez baktım ona,son kez dokundum..
gitme vakti geldi dedi ellerimiz ayrılırken..
kendine hep iyi bak olur mu ?
kimsenin seni üzmesine izin verme.
gülümsedim sadece.-beni hep öyle hatırlaması için-
giderken arkasına bakmadı-ki biliyordu böylesinin daha iyi olduğunu-
o ana kadar sergilediği güçlü tavrı kaybetti kendi görünemeyecek kadar uzaklaştığında..
oturdu bir banka..
sanki herşeye herkese isyan edesi varmışcasına ağlamaya başladı yüzünü ellerinin içine alarak..
ben bunları nerden mi biliyorum?
unuttun mu kalplerimiz bir bizim..
dediğin gibi bu bi ayrılık değil başlangıç aslında..
seninle tekrar karşılaşacağımızı beklediğim günün,
bir başlangıcı yanlızca..
duraklarıma uğramayan otobüs,mutluluk..
görmüştüm,uğramıştı bu kez sanki..
ne güzeldi..
masumiyetinle süzmek kötülükleri,
dudaklarında,demlemek dudaklarımı,
...geçmişime siper etmek yarınlarını..
titrerken korkudan,tutmak ellerini,
sözlerinle boyamak hayallerimi,
hatta yüreklerimizin gülme krizleri.
beraber yaşadık,beraber yaşlandık,
sen,ben yaşlanmadık belki ama "biz" yaşlandık,sevgili.
yüreğimde taşıdığım,yorgun,yaşlı bir "biz" var,
sen gelirsen ölecek bir iz.
bir daha binmek için o otobüse,
"biz" i öldürmeyeceğiz.