11-25-2011, Saat: 12:04 PM
Aşk...
Bizim kaderimiz...
Kaçmayı denediğimiz ama beceremediğimiz...
Uzak durmaya çalıştıkça fark etmeden içine düştüğümüz.
Hep “Hiç sırası değil†dediğimiz ama içten içe “Nerede kaldı?†diye beklediğimiz...
...Yokluğunda “Gelsin†diye dua ettiğimiz
varlığında acı çektiğimiz.
Bir kez tattıktan sonra hayat boyu özlediğimiz.
“Hayatın anlamı ne?†diye sorduklarında hiç düşünmeden adını verdiğimiz.
Kırılgan olduğunu bile bile kırmaktan hiç çekinmediğimiz.
Kıymetini bilmediğimiz saçma sapan şeylere kurban ettiğimiz...
Anlamak için uğraştığımız ama asla anlayamadığımız.
“Bir daha asla†dediğimiz halde hep yeniden yakalandığımız...
En büyük sevinçleri birlikte yaşadığımız mutluluk kaynağımız.
Zaman zaman küstüğümüz ama barışmadan duramadığımız...
Aklımız vicdanımız insafımız...
Her yolculuktaki menzilimiz kavuşmayı bekleyen sevgilimiz.
Andığımızda yüzümüzde gülücükler oluşturan eh bazen de gözyaşlarına sebep olan geçmişimiz...
“Tanrıya şükür yaşıyorum†dedirten şimdimiz...
Olmayacak hayalleri kurduran ve başkalarının bize deli gözüyle bakmasına neden olan geleceğimiz...
‘Ezel’imiz ‘ebed’imiz... ‘Uğruna ölümlere gidip
geldiğim’iz...
Her mevsim güneşimiz hayat veren nefesimiz...
Sahip olduğumuz en büyük değerimiz.
Arayıp da bulamadığımız kimselere soramadığımız.
Gittiğinde arkasından binlerce kez lanet ettiğimiz ama sonra yokluğuna dayanamadığımız.
Bizimleyken dünyayı unuttuğumuz olmadığında yaşamaktan soğuduğumuz...
Canımızı yakacağını bile bile peşinden gittiğimiz gitmediğimizde de deli gibi pişman olduğumuz.
İçimizde biriktirdiğimiz çığlığımız ayırmaya kalkanlara karşı en büyük başkaldırışımız.
Korkumuz korkusuzluğumuz ve hiçbir zaman büyümeyen çocukluğumuz.
Umudumuz umutsuzluğumuz ve hiçbir zaman dinmeyecek olan susuzluğumuz.
Kötülüğümüz iyiliğimiz en büyük gerçeğimiz.
Güzelliğimiz çirkinliğimiz sonsuz belirsizliğimiz.
Her alışkanlığımızı terk ettiğimiz halde bir türlü vazgeçemediğimiz...
Gözümüzü budaktan sakınmadığımız bazen köşe buçak saklandığımız.
Huzurumuz huzursuzluğumuz alınganlığımız kırılganlığımız.
Hiç kimseye söylemediğimiz sırrımız.
Yüreğimizdeyse her şeyimiz değilse hiçbir şeyimiz...
Yürek öyle ya ta kendisi...
Yüreğimiz...
Aşk...
Bizim kaderimiz...
Bizim kaderimiz...
Kaçmayı denediğimiz ama beceremediğimiz...
Uzak durmaya çalıştıkça fark etmeden içine düştüğümüz.
Hep “Hiç sırası değil†dediğimiz ama içten içe “Nerede kaldı?†diye beklediğimiz...
...Yokluğunda “Gelsin†diye dua ettiğimiz
varlığında acı çektiğimiz. Bir kez tattıktan sonra hayat boyu özlediğimiz.
“Hayatın anlamı ne?†diye sorduklarında hiç düşünmeden adını verdiğimiz.
Kırılgan olduğunu bile bile kırmaktan hiç çekinmediğimiz.
Kıymetini bilmediğimiz
saçma sapan şeylere kurban ettiğimiz... Anlamak için uğraştığımız ama asla anlayamadığımız.
“Bir daha asla†dediğimiz halde hep yeniden yakalandığımız...
En büyük sevinçleri birlikte yaşadığımız
mutluluk kaynağımız. Zaman zaman küstüğümüz ama barışmadan duramadığımız...
Aklımız
vicdanımız insafımız... Her yolculuktaki menzilimiz
kavuşmayı bekleyen sevgilimiz. Andığımızda yüzümüzde gülücükler oluşturan
eh bazen de gözyaşlarına sebep olan geçmişimiz... “Tanrıya şükür yaşıyorum†dedirten şimdimiz...
Olmayacak hayalleri kurduran ve başkalarının bize deli gözüyle bakmasına neden olan geleceğimiz...
‘Ezel’imiz
‘ebed’imiz... ‘Uğruna ölümlere gidip geldiğim’iz...
Her mevsim güneşimiz
hayat veren nefesimiz... Sahip olduğumuz en büyük değerimiz.
Arayıp da bulamadığımız
kimselere soramadığımız. Gittiğinde arkasından binlerce kez lanet ettiğimiz ama sonra yokluğuna dayanamadığımız.
Bizimleyken dünyayı unuttuğumuz
olmadığında yaşamaktan soğuduğumuz... Canımızı yakacağını bile bile peşinden gittiğimiz
gitmediğimizde de deli gibi pişman olduğumuz. İçimizde biriktirdiğimiz çığlığımız
ayırmaya kalkanlara karşı en büyük başkaldırışımız. Korkumuz
korkusuzluğumuz ve hiçbir zaman büyümeyen çocukluğumuz. Umudumuz
umutsuzluğumuz ve hiçbir zaman dinmeyecek olan susuzluğumuz. Kötülüğümüz
iyiliğimiz en büyük gerçeğimiz. Güzelliğimiz
çirkinliğimiz sonsuz belirsizliğimiz. Her alışkanlığımızı terk ettiğimiz halde
bir türlü vazgeçemediğimiz... Gözümüzü budaktan sakınmadığımız
bazen köşe buçak saklandığımız. Huzurumuz
huzursuzluğumuz alınganlığımız kırılganlığımız. Hiç kimseye söylemediğimiz sırrımız.
Yüreğimizdeyse her şeyimiz
değilse hiçbir şeyimiz... Yürek öyle ya
ta kendisi... Yüreğimiz...
Aşk...
Bizim kaderimiz...
Alıntıdır