12-21-2011, Saat: 09:24 PM
susmanın kalesine sığınıyorum;
önümde karanlıktan duvarlar
sırtımda insan yüklü bir gök var..
Ve ne zaman birilerinden kacsam yuregimin ustune basip susasim geliyor .
Ve birseylerden kacmak insandan insana degisebiliyor bazen
v e . . .
"Bazilari valizini alipda gidiyor baska baska diyarlara . Kimseyi dusunmeden gecmisde acilan yaranin tekrar tekrar yasanilmamasi icin elinden gelenin fazlasini yapmaya niyetleniyorlar. Yeni bir hayat yeni insanlar yeni bir ortam onlar icin en iyi bir secenek oluyor . Yeni bir hayat onlar icin yeni heyecanlara yelken acmak oluyor . O yuzden onlar giderken gozyaslarini surdukleri yollardan bir daha gecmeyecekleri icin kendilerine soz veriyorlar . Mazi geciyor onlar icin tekrar o kapi acmaya bile niyetlenmiyorlar . Maziden hic bir ani hatirayi yaninda goturmuyor onlar . Ve her daim kendileri icin yasiyorlar.
Ve Bazilari ise satir aralarina atiyor kendini cumleler onlar icin en karmasik yollar oluyor . Kelimelerle bogusuyorlar satir aralarinda her bir harf mazinin bir kismini unutturuyor onlara . Cunku karamsarlik her daim yansiyor onlarin satir aralarina icindeki korkulari hayata dair endiseleri hayatta anlatmak isteyipde anlatamadigi seyleri mutlulugunu huznunu yansitiyorlar adi bulunamamis duygular cemberine . Kelimelerle dans etmek onlar icin en guzel cikis sekli oluveriyor . Bazen karanlik yollardan geciyorlar satir aralarinda bazen ise isigi yakaliyorlar. Tuttugu isigi Birakmak istemiyorlar ama bir kac kelimeden sonra ellerinde olmayan bir nedenle birakiveriyorlar ellerindeki isigi . Bazen kelimelerle olduruyorlar birbirilerini bazense hayatta bulamadigi mutlulugu harflerle yakalayabiliyorlar . Aslinda bir sanattir bu bir kurtulus. Onlar iki saniyelik mutlulugu satir aralarinda yakalayabiliyorlar . Hayaller dunyasinda yasamak buna deniyor herhalde ; Prenses olabiliyorlar asik olabiliyorlar sitem edebiliyorlar bir filmin basrol oyuncusu olarak yasayabiliyorlar . Ama korkulariyla her daim savasiyorlar . Korkulari meydan okuyor satirlarina . Ve en cikilmaz cumleler ustu kapali satirlar korkularinin meydana getirdigi bir dususden olusuveriyor . Onlar baskalari icin yasiyorlar . Onlar mutlu olsun baskalarinin mutluluklari icin kendi mutluluklarini satir aralarina sakliyorlar ."
Biliyorum cocukluk bu yapdigim ; Ne zaman yazarak birseyler anlatmaya calissam cocuklasiyorum . Cocuklugumun verdigi buyumus hissi bu olsa gerek . Ve hayata adiyorum elimdeki en olumsuzluk karakterlerini . Bir kagit parcasi gibi yipranirken ben'ligim bir fotograf cercevesine sakliyorum icimdekileri . Kimselere karismasin ben'ligim diye . Ve ben her daim iyi oluyorum konusurken . Sahte tebessumlerimin ardinda saklaniyor huznum. Ve isledigim gunahi bir omur boyu sirtimda tasiyorum aslinda
i y i d e g i l i m .
I y i d e g i l . !
Tadi tuzu kalmayan hayatin ustune bilmedigin boyanin rengiyle boyamak nasil sacmaliksa sorunlarinin ustune sorunlari yuklemekde bir o kadar sacmalik oluyor galiba .
Ilk once ben'ligimden baslamaliyim degismeye .
Kendimi bir gozden gecirmeliyim bu yazidan sonra .
Goz gore gore her gun olmektense goz gore gore yasamaliyim .
Insanlara inat hayata inat . .
Galiba buyuyoruz be cocuk .
Her acidan bir aci tat alip buyutuyoruz yorgunlugumuzu .
Her gecen gun vazgecislere el atan benligimizi en sonunda kaybediyoruz .
Ve bir cember gibi donup duruyoruz ayni sahneye .
Yorgunlugumuzu kirginligimizi uzuntumuzu anlatan tek kelime : y a l n i z l i k oluyor galiba.
Kisi yoruldukca daha cok yalniz kalmaya alisiyor . Kisi yalnizlasdikca kendine susar oluyor .
Ki ben cumle fakiriyim su gunlerde .
Sadeceinsanlardanyoruldumokadar.
önümde karanlıktan duvarlar
sırtımda insan yüklü bir gök var..
Ve ne zaman birilerinden kacsam yuregimin ustune basip susasim geliyor .
Ve birseylerden kacmak insandan insana degisebiliyor bazen
v e . . .
"Bazilari valizini alipda gidiyor baska baska diyarlara . Kimseyi dusunmeden gecmisde acilan yaranin tekrar tekrar yasanilmamasi icin elinden gelenin fazlasini yapmaya niyetleniyorlar. Yeni bir hayat yeni insanlar yeni bir ortam onlar icin en iyi bir secenek oluyor . Yeni bir hayat onlar icin yeni heyecanlara yelken acmak oluyor . O yuzden onlar giderken gozyaslarini surdukleri yollardan bir daha gecmeyecekleri icin kendilerine soz veriyorlar . Mazi geciyor onlar icin tekrar o kapi acmaya bile niyetlenmiyorlar . Maziden hic bir ani hatirayi yaninda goturmuyor onlar . Ve her daim kendileri icin yasiyorlar.
Ve Bazilari ise satir aralarina atiyor kendini cumleler onlar icin en karmasik yollar oluyor . Kelimelerle bogusuyorlar satir aralarinda her bir harf mazinin bir kismini unutturuyor onlara . Cunku karamsarlik her daim yansiyor onlarin satir aralarina icindeki korkulari hayata dair endiseleri hayatta anlatmak isteyipde anlatamadigi seyleri mutlulugunu huznunu yansitiyorlar adi bulunamamis duygular cemberine . Kelimelerle dans etmek onlar icin en guzel cikis sekli oluveriyor . Bazen karanlik yollardan geciyorlar satir aralarinda bazen ise isigi yakaliyorlar. Tuttugu isigi Birakmak istemiyorlar ama bir kac kelimeden sonra ellerinde olmayan bir nedenle birakiveriyorlar ellerindeki isigi . Bazen kelimelerle olduruyorlar birbirilerini bazense hayatta bulamadigi mutlulugu harflerle yakalayabiliyorlar . Aslinda bir sanattir bu bir kurtulus. Onlar iki saniyelik mutlulugu satir aralarinda yakalayabiliyorlar . Hayaller dunyasinda yasamak buna deniyor herhalde ; Prenses olabiliyorlar asik olabiliyorlar sitem edebiliyorlar bir filmin basrol oyuncusu olarak yasayabiliyorlar . Ama korkulariyla her daim savasiyorlar . Korkulari meydan okuyor satirlarina . Ve en cikilmaz cumleler ustu kapali satirlar korkularinin meydana getirdigi bir dususden olusuveriyor . Onlar baskalari icin yasiyorlar . Onlar mutlu olsun baskalarinin mutluluklari icin kendi mutluluklarini satir aralarina sakliyorlar ."
Biliyorum cocukluk bu yapdigim ; Ne zaman yazarak birseyler anlatmaya calissam cocuklasiyorum . Cocuklugumun verdigi buyumus hissi bu olsa gerek . Ve hayata adiyorum elimdeki en olumsuzluk karakterlerini . Bir kagit parcasi gibi yipranirken ben'ligim bir fotograf cercevesine sakliyorum icimdekileri . Kimselere karismasin ben'ligim diye . Ve ben her daim iyi oluyorum konusurken . Sahte tebessumlerimin ardinda saklaniyor huznum. Ve isledigim gunahi bir omur boyu sirtimda tasiyorum aslinda
i y i d e g i l i m .
I y i d e g i l . !
Tadi tuzu kalmayan hayatin ustune bilmedigin boyanin rengiyle boyamak nasil sacmaliksa sorunlarinin ustune sorunlari yuklemekde bir o kadar sacmalik oluyor galiba .
Ilk once ben'ligimden baslamaliyim degismeye .
Kendimi bir gozden gecirmeliyim bu yazidan sonra .
Goz gore gore her gun olmektense goz gore gore yasamaliyim .
Insanlara inat hayata inat . .
Galiba buyuyoruz be cocuk .
Her acidan bir aci tat alip buyutuyoruz yorgunlugumuzu .
Her gecen gun vazgecislere el atan benligimizi en sonunda kaybediyoruz .
Ve bir cember gibi donup duruyoruz ayni sahneye .
Yorgunlugumuzu kirginligimizi uzuntumuzu anlatan tek kelime : y a l n i z l i k oluyor galiba.
Kisi yoruldukca daha cok yalniz kalmaya alisiyor . Kisi yalnizlasdikca kendine susar oluyor .
Ki ben cumle fakiriyim su gunlerde .
Sadeceinsanlardanyoruldumokadar.