07-13-2006, Saat: 09:07 PM
seni seviyordum be insafsız.katıksız en saf aşkımla bağlanmıştım.sensiz geçen her saniyeye lanet ederken ben,sen hangi rüyalardaydın bilmiyordum.ellerim titrerken seninle,sen rahattın.belki ettiğin yeminler gibi yalan değildi sevgin,dediğin gibi ilk aşktı,ne yapacağını bilmeden yaşıyordun.ama hakikat değil mi ki seven insanın gönlü durmaz,hiç bişey durduramaz.neydi önündeki engel, neydi soğukluğunun sebebi....ben biliyorum ama itiraf edemiyorum.öyle bir acı ki düşüncesi bile ölmeme yeterdi.ama şimdi haykırabiliyorum.artık eskisi gibi canım yanmıyo.ihanetinin ardından gelen o karanlık geceler öğretti metaneti,sabretmeyi,sevmemeyi...şimdi sorsan elbette bitmedi sevgim.elbet yüreğim çarpar delicesine bir işaretinde,geceler boğar hala yüreğime düştüğünde...ama artık kendimi kendimle başabaşa bırakma zamanıdır.kelimeler boş artık.sen yalan söyledin,sen oyunlar oynadın ve beni de alet ettin oyununa.yüreğime yakıştıramadım,pişman oldum bunu yaptığıma ama oldu bi kere.çamurun bana da bulaştı.ama başta yüreğimi temizleyip,tertemiz rüyalara dalıcam.yaşayamadığım mutluluğumu orada yaşayacağım.mutluluğu bana çok gören o gözlerine artık bakmayacağım.sevmiştim ya yanmıştım ya...artık yanmayacağım.yangınlar söndü artık bitanem, acılar dinmedi ama uzanan eller kirlendi.hakkım helaldir sana.ama bi daha gözlerime asla bakma.....
