Her bir kelime ayri bir hancer misali,
Bulup bir hucremi vuruyorsun
Tekrar tekrar...
Bugün anladim
Sen herkes gibi degilsin
En zayıf yonlerimi iyi biliyorsun...
Sen solmus bir gulun kalan dikenlerisin...
Hatırlar mısın ?
Mektuplar yazardım sana
Tıpkı eski insanların yaptığı gibi
Sağlam olsun demiştim bu sevda
Köklerini kimse söküp alamasın
Olmadı
Yazılan mektuplar yakıldı - yıkıldı.
Yüreğimi yakıp -yıktığın gibi
Senin en zayıf halkandım ben
Şimdi gelsem gözlerine baksam
İki damla yaş süzülür gözlerinden
Bense o yaşları görürsem
Yılır kalırım oracıkta ..
Sen gidersin.
Güçlü görünmek için yeniden ..
Vesselam biz zayıf ve eksik insanlarız ..
Bilirim ,
Sen cok sey soylerdin
Ben dinlemez
Laf kaynatır seni guldurup
Dagitirdim konuyu...
Sen susardin
Dayanamazdin sonra
Kahkaha atardin soytariliklarima...
Ickime kizardin sigarama kizardin
Beni birakip olme derdin
Dinlemezdim...
Yine guldururdum seni
Simdi ciksan karsima
Bir tek sen aglatirsin beni...
Bende her zamanki gibi
Guldurmeye calisirim seni
Olmayacagini bile bile...
Kahkalara boğulurdum senin yanında
Seni kızdırmayı severdim
Gerçekleri söylesem duymamazlıktan gelir
Şaka ya alırdın söylediğim her sözü
Aman boşver derdin ..
Ne güzel günlerdi
Sanırım git -me deyişimide şakaya alıp gittin
Gülüşlerimide cebine koymuşsun giderken
Gözlerinin içi gülerdi bana birşey anlatırken
Bense sinirlenirdim lafımı kestiğin için
Kızgın kızgın bakmaya çalışırdım ama beceremezdim hiç bir zaman.
Artık bana söylediğin her söz sadece acı dolu
Gözyaşımlarım sel olup ikimizide boğdu..
Yarım kalmıs bir masalin iki kahramani,
Tamamlanma ihtimali hic kalmayan...
Bir oykude bulusmayi beceremedik seninle
Sen sinirlendin ben güldüm iste...
Gozyaslarini akitan ben
Silen baskası
Sanirim bu masalın
En acı tarafı...
Kader dedik çizilen bu çizgiye.
Yürekte taşınacak ağır bir yük bizimkisi
Kimsenin görmemesi bilmemesi gerek bir yük
Kanıyoruz
Ve ayrılık şarkısında bir parça daha kopuyor gidiyor.
Artık umut yok
İhtimal yok
İhtilal yok
Artık mutlu olmak var
Ayrı çizilen kader yolunda
Daha fazladan acıtmadan kanatmadan
Nasıl olacaksa.. olmalı bir yolu
Yetmedi mi ? Akan gözyaşları
Kanayan yürek
Bırak kalsın karanlıklarda herşey..
Yurek denen ucsuz bucaksiz deryada,
Bir omur saklarım seni
Siirler yazarim sarkilar soylerim
Guzel cocuklara masallar anlatirim
Adınla başlayan...
Lakin anlatamam seni kimselere
Konusamam
Dilim tutulur
Susarim sensizlige...
Sus ..
Bilmesin kimse ..
Derinlerde kalmış bu sevdayı.
Çocuklarına anlatırsın masal tadında.
Onlar dinlerken çocuk yürekleriyle
Sen yaşarsın en derininde ..
Dilinden dökülmesin adım.
Yüreğinden geçmesin
Geçmesin ki ! daha fazla kanatmasın..
Senin canin yanmasin,
Ben şiir olayim dilinde
Ara sira diline dolanan bir sarki mesela
Sen ninni tadinda soyle bebegine
Ben yuregimden yanayim
Yinede bilmesin kimse
Ne senden gidisimi
Ne sende kalisimi...
Nasıl söylerim ki içimde attığını
Demezler mi bana o terkedendi, yıkandı diyen
Ne derim ki o zaman dilim lal olmuşken.
Bir sevda masalı yazarım yine
İki kahramanı oluruz
Masallarda biter
Sözlerin bittiği gibi.
Bırak ikimizde kalsın bu güzel acı sonla biten masal
Sen ayrı yan
Ben ayrı yanayım..
