Geride kalmakmış zor olan
Giden otobüsün soğuk camına başını yaslayıp, gözyaşlarını akıtmak değil...
Gidenin ardından ağlayarak el sallamakmış zor olan...
Zor olan geleceğin getireceği kaygılarla sıkışan bir yüreği taşımak değilmiş göğüs kafesinin altında...
Hasretin ateşiyle yanan bir yüreği gözyaşlarının vuslat masalıyla avutmaya çalışmakmış zor olan...
gittiğin yerin en tenha postanesinden üç beş satırlık iyi haber namesi atmak değilmiş zor olan
Zor olan her sabah pencerenin önünde postacının gelişine kurmakmış saatleri...
Başını alıp,kendini alıp,anıları valize koyup mavilere gitmek değilmiş zor olan...
Zor olan herşeye rağmen,kendine rağmen,yaşama rağmen inadına kalmakmış...Gitmemekmiş...
Beklendiğini bilmek,beklenmek değilmiş zor olan...
Asıl zor olan beklemekmiş...
Ben kolayı seçmişim bugune kadar...
Şimdi ise en zoru yaşıyorum...
Seviliyor ve bekliyorum...