Bu gece çok uzun olacak galiba. Sensizliğin ilk gecesi bu gece. Ne yapacağımı bilmeden ışıkları söndürmüş oturuyorum bu karanlık odada. Yerimden kalkmak bile çok zor geliyor. İçimdeki sıkıntıyı bir türlü atamıyorum. Üzerime bir ağırlık bir yük çöküyor. Deselerdi bana bu gün öleceksin inan bana bu kadar çok koymazdı sensizliğin verdiği acı kadar. Neredesin şimdi ben sensiz sen bensizken ne yapıyorsun. Üzülüyor musun acaba benim kadar yoksa sende benim gibi oturmuş tek başına şarap elinde kadehi onunla mı konuşuyorsun. Beni mi anlatıyorsun ona benim seni anlattığım gibi. Sende benim gibi sende benim gibi düşünüyor musun. Çok yorgunum çok uykum geldi ama yatmakta istemiyorum. Bana aldığın pijamaları bile giymek istemiyorum. Sensizken yatak çok boş olacağı için artık orada yatma fikri bile çok anlamsız ve boş geliyor. Senin kokun, karanlıkta bile insana haz veren o muhteşem gözlerin gözlerinle bile her şeyi anlatan o düşüncen, ellerin; dokunduğu yeri titreten ve değiştiren ellerin, saçların; dalga dalga uzun saçların, her şeyin ama her şeyin benimdi ve şu an yanımda değil. Dokunup hissedemiyorum bakıp göremiyorum.Şimdi kapı çalınacak ve içeri sen girecekmiş gibi geliyor hala sonrada şaka yaptım hayatım ben seni hiç bırakırmıyım deyip boynuma sarılıp her zamanki gibi öpücük yağmuruna tutacakmışın gibi geliyor. Ama hepsi hayal biliyorum hepsi gelmeyeceksin dimi… Bardağım boşalmış bir içki dağa doldurayım kendime kim bilir belki dağa çok içsem geçer bu gece biter bu kabus ve sızarım. Yok yok ben şişeyi alayım yanıma ancak böyle olacak belli. Hani derdin ya bana" bir gün beni kaybedersen ki olmayacak bir kaza veya herhangi bir şey olursa bana mutlu ol ve hep umutlu ol. Benim yasımı tutuma arkamdan ağlama çocuğumuz olursa ona bensizliği hissettirme ve beni hep iyi bilsin ona çok ama çok iyi bak. Başkasıyla beraber olursan beni sakın unutma demiştin. Sonrada ben sana bunun asla olmayacağını ve sen nereye gidersen bende oraya geleceğimi sen ölürsen beni de ölmüş bil demiştim ve sonrada oturup ağlamıştık dakikalarca. Asla ayrılmayacağımıza söz vermiştik dimi Ama şimdi yoksun ve gittin. Ne yaptığını bile bilmemek çok kötü ve nerede olduğunu ,telefonlarımı bile cevaplamıyorsun NEREDSİN SÖYLE BANA NEREDE….




Ben sana dağa ne yapabilirdim ki. Her şeyimi vermiştim. Sevgimi, aşkımı , benliğimi. İkimiz bir olsaydık tek olsaydık beklide yenebilirdik bu illetli hastalığı hiç olmazsa yanında olurdum. Ama sen savaşmadın ve tek başına kalmayı tercih ettin. Hala kulaklarımda son sözlerin." Ben ölürken, yavaş yavaş erirken beni seyretmeni istemiyorum. Seninde benimle birlikte harap olmanı istemiyorum. Sevgimizi beni hep bu halimle güzel ve mutlu gülüşümle hatırlamanı istiyorum. O yüzden gidiyorum ama ölsem de seni daima ve hep seveceğimi bil" demiş ve bana bir söz verdirmiştin. Arkandan gelmeyecektim ki şimdi arkandan gitmediğim aşkım için savaşmadığım için şimdi kendime lanet yağdırıyorum. Sen gideceksin de beni bu hayatta sensiz bir başıma mı bırakacaksın. Sevgisiz, aşkınsız olup ta her akşam o buz gibi odada yalnız sensiz tek yatmaya mı mahkum edeceksin. Olamaz sevgili olmaz ben bu acıya dayanamam. Bu eve hele sensizliğe hiç dayanamam. Ne olursa olsun seninle olacağıma söz verdim ben. Ve seni senden önce bekleyeceğim sevgili. Senin erimeni ve gözümün önünde yok olmanı seyretmeyeceğim. Seni hep o saf o temiz ve o muhteşem gülüşünle bekleyeceğim. Senden önce öleceğim sevgili senden önce.