Gün ağarmaya başladı
Bu şehirde
Güneş denizi bıraktı yapayalnız
Dalgalar karanlık düşlere büründü
Bende ağlamaya başladım
Sensizliğe...
Sen beni bırakırken tek başıma
Ellerim sensizliğe uzandı yine
Hep sustum gidişine
Çığlıklarımı duyan olmadı
Duyan olsa da aldırma diyen çoktu
Nedir sensizlik böyle
Güneşin çiçekleri unutuşu bile olmamış
Bugüne değin...
Dalgalar kıyılara her gün dokunmuşta
Fırtına çıkmadan bile...
Bir sen dokunamadın yüreğime
Seni isterken her gece...
Unutmuşsun bendeki benliğini
Hiç mi güneşin batışını izlemedin
Hiç mi yüreğimin dibine çakılı kalmayı hayal etmedin
Gittin, bittin, bittim...
(güllerden nefret eder oldum)
(bir gün bedenim savrulacak bu hayattan o gün bugün olabilir)