mavi gözlerin kelepçesi yüreğimin
kirpiklerin demir parmaklıkları andırıyor
işte yine tutsağınım al götür
beni istediğin yere
nasıl olsa ikimizde aynı hücrenin maviliğindeyiz
Anlatmak istiyorum sislerin ardında kalan okyanus olmaya namzet denizleri
Anlatmak istiyorum bulutların ardında kalan mavilikleri
O maviliklerdeki gizemi , enginliği ...
Nedendir bilmem ama paylaşmak istiyorum gerçeğin güzelliğini
Sonra soruyorum kendime
Duyguları , düşünceleri kalemle sayfalara dökmek mi
Yoksa yükleyip kelimelere söylemek mi zor....
İfade etmek zor , çok güzel ve derin duygularla düşünceleri
ya kelimeler yetersiz kalıyor anlatmaya ya da korkuyoruz içten içe...
Diyorum ki kendime ; resmetmeliyim renklerin diliyle anlatmalıyım
Ama ulaşmak isterken bütün insanlığa
Kaç kişi var renklere anlamlar yükleyip okuyabilecek
Vazgeçiyorum tüm insanlıktan
Sadece anlatmak değil arzum ; paylaşmak
Seslenmek istiyorum yalnız gönlü güzellere
Yani sırlara vakıf olmaya açık insanlara
Ulaşmak onların ruhuna , dokunmak yüreklerine
Kimselerin idrak edemediği okyanuslarda yüzmek beraberce ;
Ve sırılsıklam ıslanmak coşmak
Her bir damlası buse değerindeki damlalarında yağmurun ;
Ruhumuzu özgür bırakmak tenimizi okşayan rüzgarlara ;
Erirken kar taneleri dilimizde , tatlı bir tebessümle geçmek kendimizden ;
Sonra çılgın dalgalarında okyanusunun dalmak dibine ;
Bir yunusun parlak ve pürüzsüz bedeniyle savrulmak gökyüzüne
Derin maviliklerinde gökyüzünün uçmak
binlerce yunus , kelebek ve yüreği güzel tüm insanlarla
Sınırsız mekanlarda , sorgusuz zamanlarda
Yaşamak Paylaşmak Görmek Duymak Hissetmek Sevmek Coşmak İstiyor
İçine hüzün damlamış mavi ruhum...
gözlerde değildi aşinalığım.
mavinin derinlikleinde saklanandı...
gördüğüm değildi gözün.
gördüğüm içinde fırtınalar kopandı..
bir çıngırak sesiydi gördüğüm düşümde...
beni uykuyla uyanıklık arasında bırakan...
bir bastondu gördüğüm belkide...
mavi süsleleli baston.
kimin kendisine ihtiyacı olduğunu iyi bilen... ...
yeni bir hayatın başlangıcı...
oysa benim içimde buruk bir hüzün,
arkada kalanlara takılı kalan bir hayal...
biraz daha uzaklaştım kendimden,
tamamiyle sen oldum...
tenimde nemli bir dokunuş,
ayaklarımın ucunda uzun mavi bir yol,
kirpiklerimde iki damla gözyaşı,
etrafımı saran sonsuz bir karanlık..
bütün varlığım seni yaşıyor...
ve işte gidiyorum,
hoşçakal mavi
kirpiklerin demir parmaklıkları andırıyor
işte yine tutsağınım al götür
beni istediğin yere
nasıl olsa ikimizde aynı hücrenin maviliğindeyiz
Anlatmak istiyorum sislerin ardında kalan okyanus olmaya namzet denizleri
Anlatmak istiyorum bulutların ardında kalan mavilikleri
O maviliklerdeki gizemi , enginliği ...
Nedendir bilmem ama paylaşmak istiyorum gerçeğin güzelliğini
Sonra soruyorum kendime
Duyguları , düşünceleri kalemle sayfalara dökmek mi
Yoksa yükleyip kelimelere söylemek mi zor....
İfade etmek zor , çok güzel ve derin duygularla düşünceleri
ya kelimeler yetersiz kalıyor anlatmaya ya da korkuyoruz içten içe...
Diyorum ki kendime ; resmetmeliyim renklerin diliyle anlatmalıyım
Ama ulaşmak isterken bütün insanlığa
Kaç kişi var renklere anlamlar yükleyip okuyabilecek
Vazgeçiyorum tüm insanlıktan
Sadece anlatmak değil arzum ; paylaşmak
Seslenmek istiyorum yalnız gönlü güzellere
Yani sırlara vakıf olmaya açık insanlara
Ulaşmak onların ruhuna , dokunmak yüreklerine
Kimselerin idrak edemediği okyanuslarda yüzmek beraberce ;
Ve sırılsıklam ıslanmak coşmak
Her bir damlası buse değerindeki damlalarında yağmurun ;
Ruhumuzu özgür bırakmak tenimizi okşayan rüzgarlara ;
Erirken kar taneleri dilimizde , tatlı bir tebessümle geçmek kendimizden ;
Sonra çılgın dalgalarında okyanusunun dalmak dibine ;
Bir yunusun parlak ve pürüzsüz bedeniyle savrulmak gökyüzüne
Derin maviliklerinde gökyüzünün uçmak
binlerce yunus , kelebek ve yüreği güzel tüm insanlarla
Sınırsız mekanlarda , sorgusuz zamanlarda
Yaşamak Paylaşmak Görmek Duymak Hissetmek Sevmek Coşmak İstiyor
İçine hüzün damlamış mavi ruhum...
gözlerde değildi aşinalığım.
mavinin derinlikleinde saklanandı...
gördüğüm değildi gözün.
gördüğüm içinde fırtınalar kopandı..
bir çıngırak sesiydi gördüğüm düşümde...
beni uykuyla uyanıklık arasında bırakan...
bir bastondu gördüğüm belkide...
mavi süsleleli baston.
kimin kendisine ihtiyacı olduğunu iyi bilen... ...
yeni bir hayatın başlangıcı...
oysa benim içimde buruk bir hüzün,
arkada kalanlara takılı kalan bir hayal...
biraz daha uzaklaştım kendimden,
tamamiyle sen oldum...
tenimde nemli bir dokunuş,
ayaklarımın ucunda uzun mavi bir yol,
kirpiklerimde iki damla gözyaşı,
etrafımı saran sonsuz bir karanlık..
bütün varlığım seni yaşıyor...
ve işte gidiyorum,
hoşçakal mavi
imzanda ayrı bi güsel,