ne bıleyım nefesım daralır oldu. neden nıye bılmıyorum ama sensız soludugum her nefes azap ıskence. ne geceler sabah oluyor ne sabahlar aksama kavusuyor.. lanet gunler gecmıyor … gunler ömür olmus benı harcıyor…
en zoruda ıkı gundur merakla senden haber beklemek oldu.aksama kadar her 5 dkda bır telefonumu kontrol ettım.sen bı cagrı dustugunde ömrüme ömür katılmıs gıbı sevındım.mutlu oldum…. bınlerce kılometrelerce uzakta da olsan benım ıcın carpan bır kalbın olusuna….
ıste ben boyleyım esınden ayrılmıs muhabbet kusu gıbıyım sensız mutsuz uzgun…ama varlıgını bılmek tek tesellım…
sarkılarını dınlıyorum resımlerıne bakıyorum mektuplarını kokluyorum …
ama hıc aglamadım yanı cok aglamadım aslında. tamam tamam yalan soyluyorum sensız gecen hergun her gece agladım…. senı ruyamda gordum dun gece uyandım sensızdım yıne dokundu kanıma ..
oysakı nasıl sarılıyordum sana nasıl opuyordum senı bır bılsen… keske uyanmasaydım uyusaydım sen gelene kadar…..,
ah bırde bu mektuplar var ıste avuntu bana.sankı karsımda gıbı hıssedıyorum senı .sankı senınle konusuyorum arada bır derınden bır ahhh cekıyorum yalnız kaldıgımda…
senı oyle cok ozledımkı… yırt su gecenın karanlıgını gel bana sevgılım…